Historia Oddziału

.
POCZĄTKI ZORGANIZOWANEJ TURYSTYKI NA PODBESKIDZIU
.

Pierwszą organizacją turystyczną na świecie był Alpine Club, założony w 1857 roku w Londynie, z kolei prekursorem zorganizowanej turystyki w Europie Środkowej jest utworzony w 1862 roku austriacki Österreichischer Alpenverein. Pierwszą polską organizacją turystyczną było Galicyjskie Towarzystwo Tatrzańskie założone w 1873 r., które niespełna rok później przemianowano na Towarzystwo Tatrzańskie. Wkrótce zaczęto powoływać pierwsze oddziały Towarzystwo. Jako pierwsze powstały Oddziały TT w Stanisławowie (1876), „Czarnohorski” w Kołomyi (1876) oraz we Lwowie (1883).
W tym czasie na terenie Podbeskidzia nie istniały żadne organizacje turystyczne. Jako pierwsze w tym regionie powstało niemieckie „Beskiden-Verein”, założone w 1893 r. Wkrótce, bo w 1905 r. powstał Oddział Babiogórski TT w Makowie (przeniesiony w 1910 r. do Żywca), a w 1909 r. zawiązano Polskie Towarzystwo Turystyczne „Beskid” w Cieszynie.
Pierwszą polską organizacją turystyczną powstałą na terenie Bielska i Białej, była Sekcja Turystyczna Gimnazjalnego Towarzystwa Sportowego, powstałego przy polskim gimnazjum im. Adama Asnyka w Białej. Najprężniejszej sekcji GTS, jaką była Sekcja Turystyczna przewodniczył Władysław Midowicz.

.
POWSTANIE I DZIAŁALNOŚĆ KÓŁ PTT W BIELSKU I BIAŁEJ
.

Ustalenie dokładnej daty powołania do życia Koła w Bielsku przy Oddziale PTT w Cieszynie jest praktycznie niemożliwe. Brak jest na ten temat jakichkolwiek informacji w kolejnych rocznikach „Wierchów” oraz lokalnej prasie z tamtego okresu. Archiwum oddziału cieszyńskiego zostało zniszczone wraz z nadejściem wojsk hitlerowskich we wrześniu 1939 r., z kolei archiwum oddziału bielsko-bialskiego zaginęło, podobnie jak archiwum Beskiden-Verein przy przeprowadzce Oddziału PTTK w Bielsku-Białej z lokalu przy ul. Piastowskiej na ul. Dąbrowskiego.
W różnych źródłach pojawiają się dane o założeniu Koła w Bielsku na przestrzeni lat 1924 – 1926. Rok 1924 jest wymieniany już w trzecim roczniku „Wierchów”, datowanym na rok 1925 oraz w ósmym roczniku z 1930 r. Nie ma powodów by przypuszczać, iż Polskie Towarzystwo Tatrzańskie pojawiło się na terenie dzisiejszego miasta Bielska-Białej później, czyli jak uważają niektórzy, w roku 1925 lub 1926.
Inicjatorami założenia w 1924 r. Koła PTT w Bielsku przy Oddziale „Beskid Śląski” w Cieszynie byli Kazimierz Markiewicz, Stanisław Hławiczka i Aleksander Hałtas. Pierwszym prezesem Koła wybrano inż. Kazimierza Markiewicza.
Niestety, nie znamy dokładnych początków działalności Koła PTT w Bielsku. Brak archiwum Koła, informacji w wydawnictwach z lat dwudziestych oraz nienadsyłanie sprawozdań do redakcji „Wierchów” sprawiają, że odtworzenie historii tamtych lat jest wręcz niemożliwe.
5 marca 1926 r. utworzono Koło PTT w Białej przy Oddziale Babiogórskim w Żywcu. Zebranie organizacyjne Koła poprzedził, wzbogacony o przeźrocza, odczyt prof. Józefa Braszki o „Podróżach Staszica po Beskidzie i Tatrach”. Prezesem Koła wybrano prof. Józefa Braszkę, a do Zarządu weszli ponadto: prof. Stanisław Merta (skarbnik), prof. Jan Biega (sekretarz), ks. mjr Antoni Miodoński i dr Leon Chrapczyński.
Już w pierwszym roku istnienia Koło w Białej zorganizowało serię odczytów, cieszących się liczną frekwencją, a także liczne wycieczki w okoliczne góry. Liczba członków Koła przed końcem 1926 r. przekroczyła setkę. W tym samym roku Oddział Żywiecki wraz z Kołem w Białej rozpoczął budowę schroniska na Hali Miziowej.
Na początku 1927 roku Polskie Towarzystwo Tatrzańskie liczyło około 8000 członków, z czego przeszło 1000 przypadało na Koło w Białej, a niewielu mniej na Koło w Bielsku. W czasie wakacji tegoż roku, członkowie Koła w Białej, prof. Stanisław Merta oraz jego syn Józef wykonali żmudną pracę przeznakowując prawie wszystkie ścieżki w obrębie Babiej Góry i Pilska.
W tym czasie równie pomyślnie rozwijało się Koło w Bielsku, głównie za sprawą działalności inż. Kazimierza Markiewicza, inż. Stanisława Hławiczki oraz sekretarza Szkoły Przemysłowej, Aleksandra Hatłasa. Staraniem Koła wykończono wnętrze schroniska Oddziału Cieszyńskiego PTT na Stożku oraz urządzono weń przestronną salę klubową. Pod koniec 1927 r. Koło liczyło już ponad siedmiuset członków.
Błyskawicznie rozwijające się Koła w Bielsku i Białej skłoniły działaczy PTT do omówienia możliwości utworzenia jednego Oddziału Śląskiego, działającego na terenie obu miast. Sprawę tę przedyskutowano 22 grudnia 1927 r. w Katowicach podczas posiedzenia Komisji Międzyoddziałowej Zachodnio-Beskidzkiej, której przewodniczył prof. Władysław Goetel. Pomysł ten nie doczekał się wówczas realizacji.
W pomyślnych stosunkach pomiędzy kołami PTT w Bielsku i w Białej nie przeszkodził nawet drobny spór dotyczący przyjmowania przez koło w Białej członków z województwa śląskiego, będący przedmiotem obrad Komisji Międzyoddziałowej Zachodnio-Beskidzkiej PTT, która obradowała 16 lutego 1929 r. pod przewodnictwem prof. Walerego Goetla w Krakowie. Komisja uchwaliła, by Koło w Białej przyjmowało członków wyłącznie z Białej i powiatu bialskiego, a koło w Bielsku członków zamieszkałych w Bielsku i powiecie bielskim.
W roku tym, w myśl zlecenia Głównego Zarządu, obydwa Koła wyznakowały kilkadziesiąt kilometrów nowych szlaków i poprawiły istniejące.
W grudniu 1929 r. przy Kole PTT w Bielsku utworzono sekcję narciarską. Na jej czele stanęli prof. Henryk Boryczka i prof. Kazimierz Srebro. Na potrzeby sekcji Koło zakupiło 10 par nart, mających posłużyć do nauki dla początkujących.
W tym czasie istniała już Sekcja Narciarska przy Kole PTT w Białej, licząca w grudniu 1929 r. 50 członków. Przewodniczącym sekcji był Stanisław Merta.
Ze względu na to, że w całej okolicy Bielska nie istniało w tym czasie ani jedno polskie schronisko, Koło w Bielsku z pomocą Głównego Urzędu Ziemskiego w Katowicach zakupiło w grudniu 1929 r. półtora morga ziemi pod budowę schroniska na Błatniej. W tymże roku Koło PTT w Białej wydało pocztówki z widokami Babiej Góry w nakładzie 10000 sztuk.
W 1930 roku w Białej odbyło się Walne Zgromadzenie Członków, podczas którego wybrano nowy Zarząd. Prezesem Koła w Białej został Stanisław Sojka.
Obydwa Koła, zarówno bielskie, jak i bialskie, należały do najliczniejszych w Towarzystwie i wkrótce po zawiązaniu przewyższyły liczbą członków macierzyste Oddziały.

.
DZIAŁALNOŚĆ ODDZIAŁU PTT W BIELSKU (1930-1939)
.

W styczniu 1930 r. Walne Zgromadzenia Koła podjęło uchwałę o przekształceniu w samodzielny Oddział dotychczasowego Koła PTT w Bielsku przy Oddziale „Beskid Śląski” w Cieszynie. Niemal cały rok zajęło wcielenie tej uchwały w życie. W końcu, 15 listopada 1930 r., za zgodą Zarządu Głównego PTT w Krakowie, Koło PTT w Bielsku przekształciło się w Oddział. Wraz z kołem bielskim, od Oddziału PTT „Beskid Śląski” w Cieszynie oddzieliło się również Koło w Dziedzicach, dla którego nowopowstały Oddział PTT w Bielsku stał się oddziałem macierzystym.
Pierwszym prezesem Oddziału PTT w Bielsku został prof. Zygmunt Lubertowicz, a w skład Zarządu weszli ponadto inż. Kazimierz Markiewicz (wiceprezes), dr Józef Minasowicz (wiceprezes), Aleksander Hatłas (sekretarz i skarbnik), prof. Henryk Boryczka, prof. Oskar Czaputa, dr Eustachy Kaczmarz, ks. Ludwik Kojzar (prezes Koła w Dziedzicach), ks. Lasota z Jaworza, ks. ppułk. Antoni Miodoński, dyr. Otton Schoppa oraz Florjan Suchanek. Komisję Rewizyjną tworzyli: dr Bartłomiej Gofron, Franciszek Gabzdyl i Jan Kożdoń. Zarząd powołał następujące komisje: schroniskową, wystawową, turystyczną, gospodarki górskiej, kolejową i propagandową.
W 1931 r. młody oddział bielski był organizatorem Zjazdu Delegatów PTT, który odbył się w gościnnych murach Państwowej Szkoły Przemysłowej oraz Polskiego Gimnazjum.
Po otrzymaniu przydziału terenu działania, mianowicie grup: Wielkiej Raczy i Skrzycznego, Oddział PTT w Bielsku zabrał się do pracy i w lecie 1931 r. wspólnie z Oddziałem Babiogórskim w Żywcu zakupił teren w Zwardoniu, gdzie na jesieni 1931 r. rozpoczął budowę murowanego schroniska. Oprócz tej budowy, Oddział uruchomił stację turystyczną w Domu Żołnierza w Białej, zaopatrując ją w 18 łóżek, a w listopadzie 1932 r. Oddział w Bielsku urządził w dotychczas prywatnym schronisku na Białym Krzyżu stację noclegową PTT.
Pod koniec 1932 roku odbyło się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Oddziału, na którym wybrano nowy Zarząd, na czele którego stanąl nowy prezes, dyrektor Izby Handlowej i Przemysłowej w Bielsku, Teofil Adamecki.
Budowa schroniska w Zwardoniu trwała do końca 1932 roku, a 6 stycznia 1933 r. nastąpiło poświęcenie i uroczyste otwarcie nowego schroniska PTT, poprzedzone Mszą Świętą odprawiona w miejscowym kościółku przez członka zarządu Oddziału, ks. płk Miodońskiego. W owym czasie schronisko to można było uznać za jedno z najlepiej zbudowanych i wyposażonych (umeblowanie, elektryczność, centralne ogrzewanie, zagospodarowanie bufetu itd.) schronisk w Polsce. Schronisko w Zwardoniu mogło pomieścić 120 osób. Równocześnie, Stacja Turystyczna w Domu Żołnierza Polskiego w Białej została zamknięta, a część jej urządzenia wykorzystano do wystroju schroniska w Zwardoniu.
W następnych latach można było zauważyć dalszy rozwój infrastruktury turystycznej Oddziału. W 1934 r. wykupiono parcelę na Wielkiej Raczy wraz z nieukończonym schroniskiem, które wykończono w roku następnym.
Również w 1935 r. Koło w Dziedzicach wykupiło prywatny budynek na Przegibku, urządzając w nim schronisko z 20 miejscami. Schronisko to nie zostało w pełni zagospodarowane, jednakże kompletny był sprzęt noclegowy i kuchenny.
W kolejnych latach, staraniem Oddziału, wybudowano drogę do schroniska w Zwardoniu, uzupełniono infrastrukturę schroniska na Wielkiej Raczy oraz odnowiono kilkadziesiąt kilometrów szlaków.
W latach trzydziestych Oddział w Bielsku był najliczniejszym i najbogatszym Oddziałem PTT. W 1931 r. wraz z Kołem w Dziedzicach liczył 3747 członków, co stanowiło niemal 20 procent członków całego Towarzystwa.
W listopadzie 1938 r. Bielsko opuścił Teofil Adamecki, a obowiązki prezesa przejął wiceprezes Alfred Nechay.
Do wybuchu II wojny światowej Zarząd działał w niezmienionym składzie. We wrześniu 1939 r. w skład Zarządu wchodzili: Alfred Nechay (p.o. prezesa), Leopold Heilig (wiceprezes), Józef Duda (sekretarz), Paweł Rusnok (skarbnik), Aleksander Kisielewski, Józef Libiański, Zofia Lipska, Zygmunt Lubertowicz, Jerzy Miech, Jerzy Pikuła, Karol Rychlik, Edward Schnack, Józef Traubner oraz Marian Zając.
W okresie międzywojennym działacze Oddziału PTT w Bielsku zasiadali w Zarządzie Głównym. Należy w tym miejscu wspomnieć inż. Kazimierza Markiewicza, który godność członka ZG PTT piastował w latach 1930-1932 oraz Zygmunta Lubertowicza (członka ZG PTT w latach 1932-1946).

.
DZIAŁALNOŚĆ ODDZIAŁU PTT W BIAŁEJ (1933-1939)
.

Oddział PTT w Białej powstał 8 listopada 1933 r. w wyniku oddzielenia się Koła w Białej od Oddziału Babiogórskiego. Pierwszym prezesem Oddziału PTT w Białej został dotychczasowy prezes Koła, Stanisław Sojka, w skład Zarządu weszli: dr Jan Kubiczek (wiceprezes), Tomasz Wróbel (sekretarz), Władysław Zajączek (skarbnik), mgr Adam Grocholski, dr Otto Gross, Władysław Kawiak, Jan Madej oraz Józef Wajdzik. W skład Komisji Rewizyjnej wchodzili: Franciszek Tanewski, Adolf Ehrlich i Rudolf Rochowicz, z kolei Sąd Honorowy tworzyli: dr Julian Wiśniewski, dr Leon Chrapczyński i Józef Sikora. Zarząd powołał dwie komisje: schroniskową oraz robót w górach.
W pierwszym roku istnienia, członkowie Oddziału w Białej wyznakowali 41,2 km nowych szlaków oraz odnowili 63 km szlaków. Ustawiono także 22 tablice w Beskidzie Małym i 31 w grupie Skrzycznego. Oddział PTT w Białej posiadał stacje turystyczne na Magurce Wilkowickiej oraz na Żarze.
Siła napędową Oddziału była Sekcja Narciarska, której przewodniczył Tomasz Wróbel. W 1937 r. liczyła ona 130 członków, co stanowiło ponad 20 procent ogólnej liczby członków Oddziału. Sekcja urządzała zawody narciarskie na Magurce i w Szczyrku.
W 1937 r. na wszystkich stacjach kolejowych leżących w obrębie działania Oddziału umieszczono oszklone gabloty z mapami pobliskich terenów w skali 1:50000., a w 1938 r. otwarto kolejną stację turystyczną, na Trzech Kopcach, w prywatnym budynku Urbandtkego.
W chwili wybuchu wojny prezesem Oddziału był Stanisław Sojka, a w skład Zarządu wchodzili ponadto: Jan Kubiczek (wiceprezes), Tomasz Wróbel (sekretarz), Władysław Zajączek (skarbnik) oraz Stefan Breyer, Edward Fedorowicz, Otton Gross, Adam Skórczyński, Jan Stawowczyk i Józef Wajdzik. Oddział zrzeszał 530 członków.
W okresie międzywojennym działacze Oddziału (wcześniej Koła) PTT w Białej zasiadali w Zarządzie Głównym. Należy w tym miejscu wspomnieć Józefa Braszkę (członka ZG PTT w latach 1927-1932) oraz Stanisława Sojkę (członka ZG PTT w latach 1932-1937).

.
DZIAŁALNOŚĆ ODDZIAŁU PTT W BIELSKU-BIAŁEJ W LATACH 1945-1950
.

Już pod koniec II wojny światowej, pismem z dnia 7 lutego 1945 r. Prezydium Zarządu Głównego PTT upoważniło Tomasz Wróbla, długoletniego członka Oddziału w Białej, a zarazem członka ZG PTT do działań w imieniu PTT na terenie okręgów: wadowickiego, żywieckiego i bielsko-bialskiego.
Już kilkanaście dni później, 18 lutego 1945 r., reaktywowano przedwojenne Oddziały PTT w Bielsku i Białej, tworząc jeden Oddział dla całego regionu bielsko-bialskiego.
W pierwszych tygodniach po wyzwoleniu działał Zarząd Tymczasowy w składzie: Tomasz Wróbel (przewodniczący), Władysław Zajączek i Józef Grzybowski.
Pierwsze zebranie Oddziału Bielsko-Bialskiego odbyło się 25 maja 1945 r. Prezesem wybrano Tomasza Wróbla, a w skład Zarządu weszli ponadto: Zenon Chmielewski (I wiceprezes), Józef Grzybowski (II wiceprezes), Władysław Zajączek (sekretarz), Józef Wolański (skarbnik) oraz Leon Łaciak, Rudolf Martyniak i Ludwik Stieber. Komisję Rewizyjną tworzyli: Jerzy Niemiec, Marian Przetocki i Halina Jarkówna. Zarząd Oddziału otrzymał lokal w centrum miasta, przy ul. 3 Maja 23.
Jeszcze w 1945 r. rozpoczęto zabezpieczanie tego, co pozostało ze schronisk, głównie tych, które przed wojną należały do Beskiden-Verein. Jedynym schroniskiem, które przetrwało wojnę było, zabezpieczone przez Franciszka Kanika, schronisko na Magurce. Warto zauważyć, iż schroniska, będące przed wojną własnością Oddziału Bielskiego: w Zwardoniu, na Przegibku i na Wielkiej Raczy zostały zabezpieczone przez Oddział Żywiecki.
W czerwcu 1945 r. oddano do użytku turystycznego schroniska na Magurce, Szyndzielni oraz pod Klimczokiem. W kolejnym roku uruchomiono również schroniska na Błatniej i Stefance. W tym czasie członkowie Oddziału odnowili 80 kilometrów szlaków i ustawili 70 tablic informacyjnych. Pod koniec 1945 r. Oddział liczył 480 członków. 11 maja 1947 r. otwarto schronisko na Przegibku. Schronisko to uruchomiono prowizorycznie, lecz w niedługim czasie zaopatrzono je w sprzęt noclegowy i kuchenny.
Do roku 1948 zabezpieczenie, odbudowa i wyposażenie schronisk przeprowadzane były wyłącznie ze składek członkowskich.
Do 1950 r. wyremontowano 8 schronisk (Magurka, Kozia Góra, Szyndzielnia, Klimczok, Przegibek, Wielka Racza i Zwardoń), odnowiono 281 km szlaków turystycznych i ustawiono 234 drogowskazy i tablice orientacyjne.
W 1950 r. Oddział liczył już 1358 członków, a w skład Zarządu wchodzili: Tomasz Wróbel (prezes), Józef Grzybowski (I wiceprezes), Jan Grzbiela (II wiceprezes), Walenty Janiczak (sekretarz), Józef Wolański (skarbnik), Fryderyk Blumke, Józef Duda, Ludwik Guzdek, Józef Hankiewicz, Józef Jarek, Leon Łaciak, Witold Szałaśny i Władysław Zajączek. Komisję Rewizyjną tworzyli: Jerzy Niemiec, Mieczysław Ines i Czesław Nowotarski.
17 grudnia 1950 r., w wyniku rozwiązania PTT, na 40 lat przestał istnieć Oddział w Bielsku-Białej.

.
DZIAŁALNOŚĆ ODDZIAŁU OD MOMENTU REAKTYWACJI (1990-2004)
.

19 stycznia 1990 roku odbyło się zebranie założycielskie Oddziału PTT w Bielsku-Białej. Pierwszym prezesem odrodzonego Oddziału został Jerzy Pukowski, a w skład Zarządu weszli ponadto Witold Kubik (wiceprezes), Piotr Gawłowski (sekretarz) i Barbara Zielezińska (skarbnik). Oddział, w dniu powstania, zrzeszał 34 członków.
Nowopowstały oddział miał bogaty plan działania, obejmujący m.in. opiekę nad zabytkową tablicą Towarzystwa Tatrzańskiego, współpracę z organizacjami ekologicznymi, ewidencję szałasów beskidzkich, ewidencję zwierząt żyjących w jaskiniach. Niestety, niewiele z tego udało się zrealizować.
W 1993 roku udało się ożywić działalność Oddziału, dzięki dopływowi nowych członków oraz zmianom w Zarządzie. 24 marca 1993 roku odbyło się Walne Zgromadzenie Oddziału, na którym wybrano nowy Zarząd z prezesem Janem Weiglem na czele. W skład Zarządu weszli ponadto: Tadeusz Mikulski, Zenon Sarecki, Grzegorz Holerek, Ewa Pawełek, Andrzej Skotnicki i Mieczysław Stawiarski. Zarząd rozpoczął działalność od uporządkowania spraw organizacyjnych, łącznie z dokonaniem rejestracji Oddziału w Urzędzie Wojewódzkim Bielsku-Białej w dniu 15 kwietnia 1993 r.
Rozpoczęto organizowanie cotygodniowych spotkań i dyżurów Oddziału oraz umieszczono w centrum miasta gablotkę, w której umieszczano aktualne informacje związane z działalnością. Rozpoczęto organizowanie wycieczek dla członków i sympatyków PTT w Beskidy i Tatry. Z okazji 120-lecia PTT zorganizowano wspólnie z Bielskim Klubem Alpinistycznym spotkanie, z udziałem 70 osób, poświęcone tej rocznicy, a także 90-leciu powstania Sekcji Turystycznej TT.
Z końcem 1993 roku Zarząd Oddziału rozpoczął działania zmierzające do uruchomienia stacji turystycznych Oddziału. Pierwszą stację turystyczną uruchomiono już w roku 1994 w Zakopanem, na Karpielówce.
W 1993 roku rozpoczęto wydawanie Biuletynu Informacyjnego Oddziału.
W kwietniu 1994 roku do Zarządu Głównego PTT został dokooptowany prezes Oddziału, Jan Weigel, a w skład Komisji d/s Przewodnictwa wszedł Tadeusz Mikulski.
14 czerwca 1995, w 90 rocznicę utworzenia Oddziału Babiogórskiego PTT, którego siedzibą był od 1910 r. Żywiec, powołano tam Koło PTT, którego prezesem został Marian Kaszkur.
W grudniu 1996 zorganizowano eksternistyczny egzamin na przewodników beskidzkich kl. III, dzięki któremu uprawnienia uzyskało sześciu członków Towarzystwa. W latach 1996-1998 przy współudziale Oddziału organizowano szkolenia dla przewodników beskidzkich i przewodników GOT PTT przeprowadzone przez pracowników Babiogórskiego Parku Narodowego i zakończone uzyskaniem licencji na prowadzenie wycieczek na terenie Parku.
W dniach 9-12 grudnia 1998 r. wspólnie z Bielskim Klubem Alpinistycznym Oddział zorganizował w Domu Kultury w Bielsku-Białej DNI GÓR dla uczczenia 125-lecia naszego Towarzystwa. Odbyły się prelekcje ks. Krzysztofa Gardyny, Krzysztofa Wielickiego i Andrzeja Zawady, wystawa fotogramów z Himalajów i Karakorum Piotra Snopczyńskiego oraz projekcja filmów o tematyce alpinistycznej.
W IV Zjeździe Delegatów PTT uczestniczyło 7 delegatów Oddziału, z których trzech weszło do władz Towarzystwa: Stanisław Misztal i Mieczysław Stawiarski do Głównej Komisji Rewizyjnej, a Jan Weigel do Zarządu Głównego, w którym pełnił funkcję wiceprezesa i przewodniczącego Komisji d/s przewodnictwa. W części uroczystej Zjazdu Jan Weigel otrzymał państwowe odznaczenie „Za zasługi dla turystyki” oraz „Złotą Odznakę PTT z kosówką”.
Dnia 16 stycznia 1999 r. Koło w Żywcu zostało przekształcone w samodzielny Oddział PTT, a do nowo powstałego Oddziału przeszło 31 członków z Oddziału w Bielsku-Białej.
W marcu zakończyła się kadencja władz Oddziału, a na Walnym Zgromadzeniu Sprawozdawczo-Wyborczym wybrano nowy Zarząd. Prezesem został ponownie wybrany Jan Weigel, a w skład Zarządu weszli ponadto: Kazimierz Opyrchał (wiceprezes), Roman Bułka (sekretarz), Mieczysław Stawiarski (skarbnik) oraz Szymon Baron, Piotr Gawłowski, Irena Misztal, Zenon Wieczorkowski i Zygmunt Żydek.
Ważną datą, zarówno w historii Oddziału, jak i całego Towarzystwa, był 24 sierpnia 1999 r. W tym dniu Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej wpisał Oddział do rejestru stowarzyszeń. Oddział w Bielsku-Białej stał się pierwszym oddziałem PTT posiadającym osobowość prawną.
Z końcem roku 1999 Oddział był współorganizatorem dwóch imprez: występu w Bielsku-Białej zespołu huculskiego „Czeremosz”, połączonego z Posiadami Huculskimi w gospodarstwie agroturystycznym w Jaworzu Górnym oraz spotkania z Mirosławem Dębińskim i projekcji jego filmów: „Mój mały Everest”, „Ganek” i „Ikar”.
W V Zjeździe Delegatów PTT uczestniczyło 9 delegatów Oddziału, z których trzech weszło do władz Towarzystwa: Jan Weigel i Janusz Badura do Zarządu Głównego, a Kazimierz Opyrchał do Głównej Komisji Rewizyjnej, której został przewodniczącym. Jan Weigel drugą kadencję pełnił funkcję wiceprezesa. W części uroczystej Zjazdu „Złotą Odznaką PTT z kosówką” zostali wyróżnieni trzej członkowie naszego Oddziału: Roman Bułka, Kazimierz Opyrchał i pośmiernie Mieczysław Stawiarski.
21 marca 2002 r., na Walnym Zgromadzeniu Sprawozdawczo-Wyborczym wybrano nowy Zarząd. Prezesem, po raz trzeci, został wybrany Jan Weigel, a w skład Zarządu weszli ponadto: Kazimierz Opyrchał (wiceprezes), Roman Bułka (sekretarz), Irena Misztal (skarbnik) oraz Janusz Badura, Szymon Baron, Mirosław Kulak i Zygmunt Żydek.
W 2004 r., w którym obchodzono 80-lecie Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego na terenie Bielska-Białej, Oddział, wpólnie z Bielskim Klubem Alpinistycznym, zorganizował wystawę pt. „Osiągnięcia Polskiego Alpinizmu”, w czasie trwania której z prelekcjami wystąpili czołowi przedstawiciele alpinizmu, kolejno: Krzysztof Wielicki, Aleksander Lwow i Ryszard Pawłowski.
24 września 2004 r., w ramach obchodów Światowego Dnia Turystyki, Prezydent Miasta Bielska-Białej wręczył dwóm członkom Oddziału PTT w Bielsku-Białej: Kazimierzowi Opyrchałowi i Janowi Weiglowi, wyróżnienia „za osobiste zaangażowanie w działania na rzecz integracji europejskiej poprzez popularyzowanie idei ruchu turystycznego oraz promowanie walorów turystycznych Podbeskidzia”
Podczas Zjazdu Delegatów PTT, który odbył się 12 listopada 2004 r. w Zakopanem godność członka honorowego nadano Marianowi Tadeuszowi Bieleckiemu, członkowi Oddziału, ponadto troje działaczy Oddziału: Irenę Jędrysik-Misztal, Janusza Badurę i Zygmunta Żydka, wyróżniono „złotą odznaką PTT z kosówką”, a resortową odznaką honorową „za zasługi dla turystyki” został wyróżniony Kazimierz Opyrchał. Z okazji 80-lecia utworzenia PTT w Bielsku-Białej i w uznaniu zasług dla rozwoju turystki odznaką honorową „za zasługi dla turystyki” wyróżniono również Oddział PTT w Bielsku-Białej.
W nowych władzach PTT, wybranych na Walnym Zjeździe Delegatów ponownie znalazło się trzech członków naszego Oddziału. Wiceprezesem został Janusz Badura, a w skład Zarządu Głównego wszedł Szymon Baron. Jan Weigel, który nie wyraził zgody na kandydowanie do ZG PTT, został wybrany przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej.

opr. Szymon Baron (2004)