W sobotę, 12 kwietnia 2025 r. dziesięciu członków Szkolnego Koła PTT „Beskidzie Powsinogi” wraz z paniami Agnieszką Matuszny i Barbarą Brodką wybrało się na malowniczą wyprawę do doliny Luizy w Wapienicy. Podczas wędrówki sprzątaliśmy trasę, którą szliśmy. Ośmiokilometrowy spacer zakończył się wspólnym posiłkiem w Krzywej Chacie.
Do Wapienicy i z powrotem jechaliśmy autubsami MZK.
B.P.-D.
w dolinie Luizy
Z okazji zbliżającego sie Dnia Ziemi, w sobotę, 12 kwietnia 2025 r. Szkolne Koło PTT „Włóczykije” włączyło się w sprzątanie swojej pięknej okolicy i przeszło się z workami ulicami Bestwinki. Wspólnie zebrali wiele śmieci, dbając o naszą planetę.
Małgorzata Wojsław
SK PTT „Włóczykije” z zebranymi śmieciami
11 kwietnia 2025 r. sekcja wspinaczkowa „Wpinka” ćwiczyła… wpinki na linach. Powtarzaliśmy dziś metody asekturacji i prowadzenia z dołem. Tradycyjny „Piątek z Piątką” odbył się tym razem w Centrum Wspinaczkowym Primaroca.
Oprócz członków SK PTT odwiedzili nas absolwencji w osobach Zuzi i Tomka. Dziękujemy za Waszą wizytę!
Testowaliśmy też naszą nową linę zakupioną przez naszego najwierniejszego sponsora – Radę Rodziców przy V Liceum Ogólnokształącym w Bielsku-Białej. Za wsparcie pięknie dziękujemy! Jedno możemy obiecać… lina nie będzie się u nas marnować!
SK
uczestnicy piątkowego treningu
Na stronie 6 najnowszego numeru „Koziańskich Wiadomości” (3/2025), czasopisma wydawanego przez Urząd Gminy Kozy, ukazały się dwa artykuły pt. „Walentynkowa Hrobacza” i „Licznie i aktwnie” na temat działalności koziańskich Szkolnych Kół PTT. Z pierwszego z ich dowiecie się nocnej wycieczce SK PTT „Halniaki” na Hrobaczą Łąką, z kolei drugi podsumowuje działalność SK PTT „Groniczki” w pierwszym semestrze roku szkolnego 2024/2025.
Gorąco zachęcamy do lektury!
Zarząd Oddziału
8 kwietnia 2025 r. spotkaliśmy się w klubie osiedlowym „Karpatek”, by posłuchać drugiej części opowieści Bogusława Rozieckiego o Chinach. Zainteresowanych tym kierunkiem było około 45 osób, które wtorkowe popołudnie postanowiły spędzić z nami.
Tytuł spotkania sugerował, że Państwo Środka to nie tylko Mur Chiński i faktycznie, o samym murze słuchaliśmy tylko na samym początku prelekcji. Odwiedziliśmy za to Zakazane Miasto, które nasz Kolega zwiedzał z elektronicznym przewodnikiem. Po kolei oglądaliśmy różne pawilony, zachwycaliśmy się kamiennymi rzeźbami (m.in. potężną kamienną łodzią) oraz dziwiliśmy się podejściem starszych Chińczyków do zabytków – dowiedzieliśmy się, że potrafili zburzyć całe Stare Miasto w jednej z dawnych stolic, wy wnieść je nieco dalej od nowa, z wykorzystaniem współczesnych technologii. Było o królach nieba, dobrych smokach oraz podstawach taoizmu – w końcu we wszystkim jest niewielki pierwiastek odwrotności.
Odwiedziliśmy Hongkong, podziwiając niewielką świątynię zbudowaną na wielkim głazie oraz największe chińskie miasta, kontrastujące z biedą prowincji. Co ciekawe, nawet na najbiedniejszych, rozpadających się chałupach, obowiązkowe były anteny satelitane. Kontrast zabudowań historycznych z nowoczesnymi drapaczami chmur był zauważalny podczas całej prelekcji.
Bogusław Roziecki odwiedził Chiny dwa lata po XXIX Letnich Igrzyskach Olimpijskich Beijing 2008, dzięki czemu wiele obiektów było pięknie odrestaurowanych, a sama wioska olimpijska z charaktertstycznym ptasim gniazdem, czyli stadionem olimpijskim w Pekinie, zrobiła na nas niezwykłe wrażenie.
Myślę, że niekogo nie muszę przekonywać, że warto było dzisiaj przyjść do Karpatka. Nieobecni nie usłyszeli o najmniejszym barze w chińskiej stolicy o powierzchni 12 metrów kwadratowych, ani o tym, żę patodeweloperka występuje nie tylko u nas…
Do zobaczenia za tydzień!
SB
w trakcie prelekcji
1 kwietnia 2025 r. odbył się egzamin teoretyczny na rozszerzenie uprawnień przewodnickich, a w dniach 4-5 kwietnia – egzamin praktyczny, którego trasa poprowadzona była przez Pogórze Wielickie, Beskid Wyspowy, Beskid Sądecki i Beskid Niski.
Z przyjemnością informujemy, że wśród przewodników, którzy w przystąpili do organizowanego przez Urząd Marszałkowski w Katowicach egzaminu państwowego i zakończyli go pozytywnym wynikiem znalazł się nasz kolega, Robert Słonka. Serdecznie gratulujemy i liczymy na ciekawe wycieczki oddziałowe!
Zarząd Oddziału
Robert Słonka na przełęczy pod Jaworem w Beskidzie Niskim podczas egzaminu praktycznego
W niedzielny poranek liczna grupa turystów zebrała się na dworcu PKS w Bielsku-Białej, żeby wyruszyć na wycieczkę w czeskie Góry Opawskie zwane Zlatohorská vrchovina. Przywitał nas znany wszystkim przewodnik Witold Kubik oznajmiając, że wycieczkę po górach będzie prowadził przewodnik sudecki Radosław Tokarz, z którym spotkamy się dopiero w Czechach.
Wprawdzie prognozy pogody nie były zbyt optymistyczne, to możliwość zdobycia najwyższego szczytu Gór Opawskich, którym jest Příčný vrch (975 m) była bardzo kusząca. Nikt wcześniej z naszej grupy nie odwiedził tego miejsca, więc nie wiedzieliśmy jakie turystyczne niespodzianki spotkają nas na trasie.
W trakcie jazdy Witold Kubik opowiadał nam ciekawe historie o mijanych miejscowościach i swojej rodzinie związanej ze Śląskiem Cieszyńskim, dzięki czemu podróż do celu minęła nam bardzo szybko.
Na szlak wyruszyliśmy z Heřmanovic – malowniczej wioski, gdzie zachowały się stare chaty i do dnia dzisiejszego wypasa się konie i bydło, które można było podziwiać słuchając wprowadzenia do wycieczki przewodnika sudeckiego Radka Tokarza.
Pierwszy przystanek na trasie zaplanowany został przy malowniczych Hornickich Skałkach, które zachęcały do fotografowania. Po sesji fotograficznej ruszyliśmy w dalszą drogę i po 15 minutach dotarliśmy na Pricny Vrch. Wprawdzie nie było z jego szczytu widać górskich panoram, za to znajdowały się na nim wyrobiska rud złotonośnych. Radek Tokarz opowiedział nam o przyrodzie Gór Opawskich i przyczynach zamierania borów świerkowych na ich terenie.
Kolejną, jak się później okazało, największą atrakcją wycieczki były Taborskie Skały. W znacznej części są one pozbawione drzew i roztaczają się z nich malownicze widoki na pasma sudeckie. Szczególną uwagę przyciągał biały, od zalegającego śniegu, Śnieżnik (1425 m n.p.m.) oraz wyizolowana w krajobrazie Ślęża. Z Toborskich Skał zeszliśmy do kościoła Panny Marie Pomocné, poniżej którego wyznaczono drogę krzyżową przypominającą o zbliżających się Świętach Wielkanocnych. Ostatnim punktem naszej wycieczki była pizzeria w Zlatych Horach, gdzie podjechał po nas autobus, którym wróciliśmy bez przygód do Bielska-Białej.
Zbigniew Wilczek
uczestnicy wycieczki na Příčným vrchu
Od dawna wszyscy niecierpliwie czekali, kiedy wybierzemy się na wycieczkę pociągiem i w końcu nadszedł TEN dzień. Na pierwszą sobotę kwietnia zaplanowaliśmy wyjście na Rachowiec, wybierając przejście z Soli Kiczory dobrze oznakowaną ścieżką Trzech Harnasi. Niestety, w ostatnich dniach przed wyjazdem, potencjalnych uczestników z wyprawy wykluczyły: choroby, problemy organizacyjne oraz zbyt mocny sen. Ostatecznie w góry ruszyła niewielka, ale silna, „męska grupa”, w której każdy chciał być najszybszy, najmilszy, najbardziej kulturalny… Jako opiekunki Koła byłyśmy więc rozpieszczane: słodyczami, podawaniem ręki przy pokonywaniu przeszkód i przytrzymywaniem drzwi do karczmy, o której za chwilę. Panowie dbali również o to, by w trakcie żmudnych podejść zabawiać nas konwersacją – im bardziej stromo, tym ciekawsza rozmowa, (kto by się przejmował zadyszką!) Po dzisiejszym wyjeździe wracamy bogatsze min. o znajomość nowych modeli quadów i technik blacharskich. Warto było wspiąć się na Rachowiec, nie tylko by nacieszyć oczy widokami, ale też poszerzyć horyzonty z obcych nam dotąd dziedzin.
Po zdobyciu szczytu i zejściu na Mały Rachowiec czekała na nas nagroda, czyli regeneracja sił w karczmie „Swojskie Klimaty”. Przetestowaliśmy: kwaśnicę, barszczyk zabielany, frytki, naleśniki, placki ziemniaczane i szarlotkę. Wszystko bardzo nam smakowało, tylko pierogi z mięsem zostały ocenione jedynie 3/5 z powodu zbyt delikatnego przyprawienia. Porcje były ogromne, a obsługa pomocna i sympatyczna. Do tego wspaniałe, górskie widoki za oknem – krótko mówiąc: polecamy to miejsce wszystkim strudzonym wędrowcom!
Do dworca kolejowego w Zwardoniu, skąd zaplanowaliśmy powrót do domu, zaprowadził nas czerwony szlak. Do Rajczy przejechaliśmy autobusem (komunikacja zastępcza), gdyż na tym odcinku z powodu remontu pociągi nie kursują. Od Rajczy do Bielska-Białej pomknęliśmy już pociągiem, niektórzy podziwiając mijane krajobrazy, inni pochrapując po udanym, ale wyczerpującym dniu.
Anna Wawryków
na szczycie Rachowca
W sobotę, 5 kwietnia 2025 r. Szkolne Koło Turystyki Rowerowo-Pieszej PTT ze Szkoły Podstawowej nr 36 z oddziałami integracyjnymi w Bielsku-Białej wybrało się na bielskie Błonia. W wycieczce pieszej wzięło udział 13 uczniów, którzy szukali oznak wiosny i brali udział w grach terenowych.
L.B.
uczestnicy wycieczki w Cygańskim Lesie
Babia Góra, Czupel i Skrzyczne – to tylko niektóre z 28 szczytów zaliczanych do tzw. Korony Gór Polski (najwyższych szczytów polskich pasm górskich), które zdobyliśmy lub planujemy zdobyć w ramach Szkolnego Koła PTT „Górski Azymut” w ZSEEiM. 4 kwietnia br. do tych „sukcesów” dodaliśmy Wysoką w Pieninach.
Wcześnie rano wyruszyliśmy autokarem spod szkoły w towarzystwie SK PTT „Pionowy Świat” z V LO w Bielsku-Białej. Po dotarciu do miejscowości Jaworki ruszyliśmy pieszą trasą przez rezerwat w Wąwozie Homole w stronę Polany pod Wysoką i dalej na szczyt Wysokiej. Tam dobra pogoda pozwoliła nam na podziwianie panoramy między innymi Tatr, Pienin i innych pasm górskich. Na szczycie Wysokiej wykonaliśmy obowiązkowe fotografie z banerami.
W drodze powrotnej odpoczęliśmy w schronisku Pod Durbaszką. Piękna pogoda, budząca się do życia przyroda, górskie panoramy i miłe towarzystwo pozwoliły zaliczyć tę wycieczkę do BARDZO udanych. Z wielką przyjemnością dopisujemy kolejne szczyty w ramach realizowanego przez nas projektu „75 SZCZYTÓW na 75-lecie SZKOŁY”.
Wielkie podziękowania dla naszego przewodnika p. Witolda Kubika i wszystkich opiekunów. Gratulacje dla wszystkich uczestników.
Julian Broniewski, SK PTT „Górski Azymut”
na szczycie Wysokiej
Rozliczenie PIT Online z PITax.pl dla OPP. Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.
