Oddział PTT w Bielsku-Białej

Prognozy pogody na wycieczkę, która odbyła się 28 sierpnia, nie były obiecujące – zapowiadano deszcze i burze. Każdy z nas był jednak zaopatrzony w specjalistyczne ubrania na wypadek przewidzianych wydarzeń.
Po bezpiecznym dotarciu autokarem do słowackiej miejscowości Podsucha, która przywitała nas zachmurzonym niebem i lekkim deszczykiem, niebieskim szlakiem skierowaliśmy się na Vysne Matejko i dalej na szczyt Małej Smrekowicy. Podczas wędrówki, szare, deszczowe chmury zaczęły odsłaniać nam pierwsze promienie słońca. Od szczytu Malej Smrekovicy (1485 m n.p.m.), słońce świeciło nam aż do końca naszej wycieczki.
Malá Smrekovica (1485 m) to szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry w Karpatach Zachodnich na Słowacji. Znajduje się on w głównym grzbiecie północno-wschodniej części tego pasma, między bezimiennymi szczytami o wysokości 1443 m n.p.m. (na północy) i 1368 m n.p. (drugi wierzchołek Malej Smrekovicy po południowej stronie). Szczyt i obydwa grzbiety Malej Smrekovicy porasta las. Dawniej znajdowały się na nim spore hale, obecnie jednak zarastają one lasem.
Duży, bezleśny obszar znajduje się na przełęczy między głównym szczytem Malej Smrekowicy i jej drugim, południowym wierzchołkiem. Zbudowano tutaj wojskowy ośrodek rekreacyjny z hotelem „Granit” i kilkoma innymi budynkami. W ośrodku tym jest bezpłatny parking, staw z fontanną, plac zabaw dla dzieci i boisko do siatkówki. Z osady Podsuchá doliną przez Vyšné Matejkovo dochodzi do ośrodka asfaltowa droga.
Na bezleśnym grzbiecie łączącym Malą Smrekovicę ze szczytem Skalná Alpa znajduje się drugi, należący do tego ośrodka hotel „Smrekovica”, w którym zatrzymaliśmy się na dłuższy odpoczynek połączony z posiłkiem oraz pamiątkowym, grupowym zdjęciem.
Niektórzy z nas, bardziej doświadczeni i kondycyjnie zawansowani zdecydowali się na chwilowe odłączenie od grupy, aby czerwonym szlakiem zdobyć kolejny szczyt w tym paśmie, Siprun (1462 m n.p.m.).
Schodziliśmy zielonym szlakiem do malowniczej miejscowości Nizine Matejko-Podsucha. Szlak ten był dziewiczy i nieokrzesany ludzką ręką – zielne naturalne łąki, powalone drzewa, rwący potok, salamandry plamiste, dziewięciorniki górskie… Ostatni kilometr to droga asfaltowa z przepięknymi domkami wypoczynkowymi.
Pomimo niesprzyjającej prognozy pogody, udało się całą trasę przejść suchą stopą. Dziękujemy przewodnikowi, Witoldowi Kubik za wybranie pięknie malowniczej wycieczki i ojcowską troskę o grupę.

Gabriela Klimek

na schodach hotelu pod Małą Smrekowicą

Czekamy na relację

???

uczestnicy w trakcie Walnego Zgromadzenia

20 sierpnia 2022 r. odbyła się już ostatnia wycieczka górska w ramach cyklu „Ewangelizacja w Beskidach”. Tym razem naszym celem była Magurka Wilkowicka (909 m n.p.m.) w Beskidzie Małym.
Z centrum Bielska-Białej przejechaliśmy autobusem MZK nr 2 do Mikuszowic Krakowskich, skąd za czarnymi znakami ruszyliśmy w stronę Przełęczy Łysej. Następnie szlakami czerwonym i zielonym dotarliśmy na szczyt Magurki Wilkowickiej, zatrzymując się wcześniej w chacie na Magurce, gdzie wypiliśmy kawę.
Przed mszą świętą zrobiliśmy zdjęcie grupowe, a msza rozpoczęła się punktualnie w południe przy ulewie i burzy. Oprawę tym razem przygotowała wspólnota z parafii w Rychwałdzie.
W drogę powrotną udaliśmy się szlakiem czerwonym przez Rogacz, a w chatce studenckiej zrobiliśmy postój na posiłek. Do przystanku MZK Stalownik doszliśmy drogą leśną.
Do centrum Bielska-Białej wróciliśmy tak, jak przyjechaliśmy, autobusem MZK linii nr 2 o godzinie 16.
Podczas dzisiejszej wycieczki pokonaliśmy 11 km, a przy temperaturze +18°C na szlaku towarzyszyły nam deszcz, ulewa i burze.

Tadeusz Budny

nasza grupka na Magurce Wilkowickiej

W dniach 12-14 sierpnia 2022 roku w Pieninach i Beskidzie Sądeckim odbyły się wycieczki Klubu Slovenskych Turistov z Żyliny, w których uczestniczyli także członkowie Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego z Oddział w Bielsku-Białej oraz Klubu Turystyki Wysokogórskiej przy Oddziale PTTK w Bielsku-Białej. Bazą wypadową był Ośrodek „Pod Jarmutą” w Szczawnicy. Wycieczki te planowane były już od trzech lat, lecz ze względu na obostrzenia pandemiczne, nie mogły być zrealizowane.
W pierwszym dniu, w kameralnym gronie, weszliśmy malowniczą i dobrze opisaną Ścieżką Przyrodniczą na wygasły wulkan Wdżar. Ścieżka zaczyna się w przy ośrodku narciarskim „Czorsztyn Ski” w Kluszkowcach, a prowadzi skalistym wąwozem, w którym wybudowano mostki, drabinki a nawet zamontowano sztuczne ułatwienia w postaci łańcuchów. Dodatkowo dzięki licznym tablicom informacyjnym możemy poznać wiele ciekawych rzeczy na temat przyrody i kultury góry leżącej na pograniczu Pienin i Gorców.
W drugim dniu, już w pełnym składzie, wybraliśmy się na najwyższy szczyt Pienin, czyli na Wysoką (1050 m n.p.m.). Podzieleni na dwie grupki (pierwsza wychodziła przez rezerwat „Wąwóz Homole”, druga wędrowała przez rezerwat „Biała Woda”) po śniadaniu wyruszyliśmy na pienińskie szlaki. Wszyscy turyści o różnej porze zameldowali się na Wysokiej, lecz z powodu deszczu, zrezygnowaliśmy z dojścia do Szczawnicy przez Palenicę i zmodyfikowaliśmy trasę naszej wycieczki. Poszliśmy do Schroniska pod Durbaszką, a następnie ścieżką rowetrową zeszliśmy na parking przy wejściu do Wąwozu Homole. Wieczorem spotkaliśmy się przy ognisku i wspólnie biesiadowaliśmy rozmawiając o tym gdzie kto był i gdzie kto chce iść.
W trzecim dniu spacerowaliśmy po Szczawnicy oraz wyszliśmy do Schroniska PTTK pod Bereśnikiem. Pogoda tym razem była bardzo ładna, dzięki czemu mogliśmy podziwiać panoramę Pienin oraz fragmentu Beskidu Sądeckiego.
Spotkanie ze słowackimi turystami jak zwykle upłynęło w przyjacielskiej atmosferze i mamy nadzieję, że wkrótce zrealizujemy kolejne wspólne wyjścia w góry.

R.S.

uczestnicy letniego spotkania PTT O/Bielsko-Biała, KTW PTTK Bielsko-Biała i KST Żylina w Pieninach

W sobotę, 13 sierpnia 2022 r. odbyła się siódma wycieczka górska członków PTT w Beskid Mały w ramach „Ewangelizacji w Beskidach”.
Z Bielska wyjechaliśmy samochodem do przysiółka Pracica w Rzykach, skąd ruszyliśmy na szlak. Początkowo szlakiem żółtym, potem czerwonym (fragmentem Małego Szlaku Beskidzkiego) dotarliśmy na szczyt Leskowca (918 m n.p.m.). Tutaj zrobiliśmy zdjęcie grupowe z banerem PTT i poszliśmy dalej do schroniska PTTK, gdzie zjedliśmy smaczne naleśniki.
Po posiłku poszliśmy na Groń Jana Pawła, gdzie o godzinie 12 odbyła się msza święta. Oprawę mszy św. tym razem przygotowała parafia z Wadowic. Po jej zakończeniu ruszyliśmy z powrotem tą samą trasą do parkingu, skąd samochodem wróciliśmy do Bielska o godz. 17:00.
Wędrówce towarzyszyły mgła i mżawka, a temperatura wynosiła +15°C. W miłym towarzystwie pokonaliśmy dystans 17 km z przewyższeniem 649 m. Za tydzień w sobotę zapraszamy na ostatnią mszę świętą w ramach „Ewangelizacji w Beskidach” na Magurce Wilkowickiej.

Tadeusz Budny

nasza grupa na Leskowcu

W słoneczną niedzielę (ale nie upalną) dnia 7 sierpnia, z dolnej płyty dworca PKS w Bielsku-Białej, wyruszyliśmy do miejscowości na Słowacji o nazwie: Pavláškova Skalka (Zázrivá), gdzie najpierw zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie przy pomniku Janosika, który jak wiadomo „urzędował” w tych okolicach. Ruszyliśmy dość żwawym krokiem, szlakiem czerwonym. Część grupy zrobiła sobie około 11 przerwę na drugie śniadanie, a reszta ruszyła żeby jak najszybciej zdobyć szczyt z nadzieją na widoki i wygrzewanie się na słońcu. W szybszym lub nieco wolniejszym tempie, w doborowym towarzystwie, pięknej scenerii Gór Słowacji dotarliśmy na Minčol (1394 m n. p. m.) – najwyższy szczyt w grupie górskiej Magury Orawskiej w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich na Słowacji.
Po krótkiej przerwie na przekąskę, herbatkę i sprawdzeniu obecności przez przewodnika Pana Witolda Kubika (oczywiście grupa zdyscyplinowana), postanowiliśmy schodzić zgodnie z planem do tutejszego schroniska Chata na Kubinskiej Holi (1096 m.). W schronisku raczyliśmy się lokalnym napojami oraz regionalnymi potrawami ( smażony ser, haluszki). Po dłuższym odpoczynku i wspólnych pogawędkach, udaliśmy się początkowo zielonym szlakiem, a następnie skrótem na przełaj do dolnej stacji kolejki Kubinska Hola w miejscowości Dolny Kubin. Z lekką zazdrością zerkaliśmy na śmiałków zjeżdżających w dół na tyrolce, ale nikt tym razem nie zdecydował się na zjazd za bagatela 25euro. Na parkingu tuż obok dolnej stacji kolejki czekał na nas w busie nasz przesympatyczny kierowca, któremu niestraszne dziś były ani wąska droga, ani trudny do wyrobienia zakręt, ani korek na który trafiliśmy w Milówce. Szczęśliwi i z uśmiechami na twarzy dotarliśmy do swoich domów. Czekamy już na kolejną wyprawę. Do zobaczenia na szlaku. Servus.

Gabriela Klimek

nasza liczna grupa na szczycie zalesionego i bezwidokowego Minčola

Kilka telefonów, smsów oraz wiadomości na Messengerze pod koniec tygodnia i za sprawą Doroty i Łukasza całkiem spora grupa wybrała się w niedzielę w góry. Głównymi aktorami były tym razem dzieci, którym dzielnie towarzyszyli rodzice oraz „wujkowie” i „ciocie”.
Ze Złatnej Huty wystartowaliśmy chwilę po ósmej, podążając za czarnymi znakami. Było trochę asfaltu, a potem już górskim szlakiem dotarliśmy do skrzyżowania szlaków, skąd żółtym szlakiem ruszliśmy prosto do schroniska PTTK na Hali Lipowskiej. Szlak był przyjemny, a najmłodsi turyści radzili sobie całkiem dobrze. Nawet niespełna trzyletnia Łucja i nieco starsza Ola dzielnie wędrowały w górę. Było oczywiście mnóstwo postojów, podjadania borówek, malin i ostrężyn, ale wszyscy o własnych siłach dotarli do celu, choć niektóre duże kamienie wcale nie ułatwiały tego zadania.
W zaprzyjaźnionym schronisku na Hali Lipowskiej zrobiliśmy dłuższy odpoczynek połączony z obiadem oraz wizytą na placu zabaw. Nie zabrakło także obiecanej na szlaku gorącej czekolady.
Wracaliśmy czarnym szlakiem, omijając skrótem schronisko na Hali Rysiance. W drodze powrotnej niektórzy ucięli sobie krótką drzemkę lub wdrożyli tryb „maruda”. W końcu jednak dotarliśmy na parking, gdzie już w dobrych nastrojach zakończyliśmy wycieczkę.   

SB

nasza grupa na Hali Rysiance