Oddział PTT w Bielsku-Białej

Już po raz 51 w Tatrzańskiej Łomnicy odbył się Zraz Vysokohorskich Turistov, czyli spotkanie integrujące słowackie środowisko górskie. W gronie Oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Bielsku-Białej oraz Klubu Turystyki Wysokogórskiej PTTK w Bielsku-Białej są osoby będące członkami oraz sympatykami Klubu Slovenskich Turistov, stąd już od kilku lat bierzemy udział w spotkaniu z naszymi kolegami w Tatrach Wysokich. Podczas zlotu, słowaccy turyści zapewniają opiekę instruktorów turystyki oraz przewodników górskich, stąd jest okazja, by wspólnie powędrować po znakowanych drogach, ale także istnieje możliwość wyjścia na pozaszlakowe szczyty tatrzańskie.
Tegoroczne plany zakładały wędrówkę na Kończystą (2538 m n.p.m.) i Jaworowy Szczyt (2417 m n.p.m.), lecz jak to w górach bywa, plany skorygowane zostały przez warunki atmosferyczne. Prognozy pogodowe nie były dobre, więc założyliśmy, że nasza wędrówka będzie na bieżąco korygowana i dostosowywana do tatrzańskiej aury.
W piątek (29.06.2018) przeszliśmy szlak ze Szczyrbskiego Plesa do Stawu Popradzkiego, a następnie wyszliśmy na Osterwę (1980 m.n.p.m.), by zejść do Wyżnych Hagów. W sobotę (30.06.2018) wyruszyliśmy ze Starego Smokowca na Hrebienok, następnie Doliną Staroleśną i dalej w stronę Jaworowego Szczytu. Skalnym rumowiskiem ostrożnie podchodziliśmy od strony Siwej Kotliny, bowiem teren jest niestabilny (głazy oparte na piargu) i w każdej chwili istniała możliwość strącenia kamienia. W pewnej chwili usłyszeliśmy głośne „Pozor!” i średniej wielkości głaz z hukiem stoczył się pomiędzy nami. Na szczęście nie zahaczył nikogo. Dotarliśmy na wysokość około 2230 m n.p.m. i zatrzymał nas ośnieżony i zbity twardym lodem żleb, więc podjęliśmy decyzję, że w tym miejscu kończymy wspinaczkę. Tego dnia nie udało się żadnej grupce wyjść na szczyt. Słowacki przewodnik także zawrócił swoich klientów nieco powyżej miejsca, gdzie myśmy się zatrzymali, ze względu na bardzo ciężkie warunki panujące w górze (zmrożony śnieg i mgła). Zeszliśmy tą sama drogę, dotarliśmy do żółtego szlaku i doszliśmy do schroniska górskiego Zbójnicka Chata.
Wyjazd, choć bez wejścia na szczyt góry, zaliczamy do bardzo udanych, bowiem mieliśmy okazję wspólnie powędrować po przepięknych słowackich Tatrach Wysokich, pobyć ze sobą w górach oraz planować wraz z kolegami ze Słowacji kolejne ciekawe wędrówki.

Robert Słonka
.

w żlebie pod Jaworowym Szczytem

Weekend ponownie spędzony z Oddziałem PTT z Bielska-Białej, które i tym razem miało ciekawą propozycję na niedzielne wędrowanie. Pozostajemy w Beskidach Zachodnich, ale tym razem słowackich, na Magurze Orawskiej. Celem niedzielnej eskapady był najwyższy szczyt tej grupy – Mincol (1394 m n.p.m.).
Pomimo zapowiadanych na ten weekend niezbyt wysokich temperatur wyjechaliśmy o godz. 7:00 z Bielska w pełnej obsadzie busa. Bez niepotrzebnego zatrzymywania się po drodze, szybko dotarliśmy na miejsce na sedlo Prislop, gdzie przywitał nas słoneczny aczkolwiek rześki poranek. Co odważniejsi rozpoczęli wędrówkę w krótkich spodniach, inni redukowali odzienie w drodze, ale były i chłodniejsze momenty, kiedy to w tę piękną lipcową niedzielę przydawały się kurtki, bufy i rękawiczki!
Po zdjęciu z banerem na początku trasy szybko ruszyliśmy czerwonym szlakiem w las, żeby jak najszybciej uzyskać komfort termiczny. Tempo podejścia było dość szybkie, choć znaleźli się i tacy, co mieli jeszcze czas i siły na leśne grzybobranie… Trzeba przyznać, że pod tym względem wyjazdy w słowackie góry są wielce owocne…
Między leśnymi prześwitami, co jakiś czas pokazywały się fragmenty górskich panoram. Jednak dopiero po osiągnięciu grzbietowych polan zobaczyliśmy charakterystyczny szczyt Mincola z dwoma przekaźnikami radiowo-komunikacyjnymi i po dojściu do ośrodka narciarskiego Kubínska hoľa mogliśmy nacieszyć się wspaniałymi widokami na Niżne Tatry, Małą i Wielką Fatrę oraz charakterystyczny górujący nad doliną szczyt Wielkiego Chocza. Dalej za wieżą radiostacji, ukryty pośród drzew był szczyt Mincola. Po sesji zdjęciowej rozpoczęliśmy ostre zejście, skrótem pomiędzy skarłowaciałymi drzewami. Doszedłszy do szlaku jeszcze chwilę szliśmy w cieniu świerkowego lasu, żeby znów trafić na rozległe łąki przecięte narciarską infrastrukturą. Pozostało nam jeszcze niezbyt przyjemne zejście trasą narciarską, aby móc chwilę odpocząć i zjeść w karczmie przy wyciągach. Trzeba przyznać, że jedzenie Słowacy mają zacne i warto wydać kilka euro. Po przepysznym posiłku czekał nas kilkukilometrowy spacer… niestety asfaltem. Dłużyło nam się to przeokrutnie, ale gdy tylko doszliśmy do miejsca, gdzie nasz bus mógł spokojnie zawrócić zarzuciliśmy dalszą wędrówkę.
Droga powrotna minęła nam szybko i też po godz. 17:00 byliśmy już w Bielsku. Szkoda, że tak szybko, ale to co przyjemne szybko się kończy.
Dziękuję wszystkim za miłe towarzystwo i do zobaczenia na następnym górskim wyjeździe z PTT.

Martyna Ptaszek
.

nasza grupa na Minčolu

W dniach 29-30.06.2018 r. już po raz kolejny w Zakopanem odbyła się akcja Czyste Tatry. Jak co roku w tym wielkim przedsięwzięciu brała udział kilkuosobowa ekipa z Bielskiego Oddziału PTT z prezesem Szymonem Baronem na czele. Akcja Czyste Tatry to impreza wielkiego formatu, trwająca 2 dni, podczas której przewidziano wiele atrakcji dla zaangażowanych uczestników.
Pomimo dalekiej drogi i niesprzyjających prognoz pogodowych wyruszyliśmy sobotnią wczesną porą, 5-osobową ekipą w składzie: „Teściowa”, Kasia, Paweł, Szymon i ja do Zakopanego. Dojechawszy bez problemów na drodze, odebraliśmy pakiety startowe przygotowane przez Organizatorów dla każdego z uczestników, w tym m.im. koszulkę Czyste Tatry, identyfikator, mapę z trasami i punktami pozostawienia worków ze śmieciami, niezbędny sprzęt do sprzątania szlaków oraz kilka gadżetów od sponsorów.
Celem naszego wyjazdu była Gęsia Szyja (1489 m n.p.m.). „Uzbrojeni” w sprzęt niezbędny ruszyliśmy niebieskim szlakiem z Zazadniej przez Sanktuarium na Wiktorówkach do Rusinowej Polany, dalej już zielonym na sam szczyt. Po drodze mijaliśmy wielu turystów i wycieczek. Niektórzy nas zagadywali ciekawi, co robimy, inni „wspierali” akcję dorzucając swoje śmieci, a przewodnicy tatrzańscy prowadzący grupy młodzieży wykorzystywali naszą obecność, w celu edukacyjnej pogadanki lub komentarza dotyczących ochrony przyrody i zachowania się turystów w górach.
Na trasie Zazadnia – Gęsia Szyja nie byliśmy jedynymi biorącymi udział w akcji Czyste Tatry. Pomimo, iż szlak jest często uczęszczany przez Turystów z przyjemnością można stwierdzić iż nie znaleźliśmy zbyt wielu śmieci. Choć czasem trzeba się było nagimnastykować w mokrym i błotnistym terenie, żeby wyciągnąć sprytnie ukryte „skarby”. Wydaje się, że nic nie umknęło naszym bystrym oczom, bo w drodze powrotnej (tym samym szlakiem) nie mieliśmy zbyt wielu okazji by pochylić się ponownie za porzuconym wspomnieniem turystycznego prowiantu. Na całą naszą 5-osobową ekipę uzbieraliśmy prawie dwa worki 35-litrowe. Zostawiwszy je w punkcie odbioru śmieci, ruszyliśmy w drogę powrotną.
Wprawdzie nasz udział w Akcji Czyste Tatry ograniczył się tylko do samej górskiej trasy, to na resztę uczestników pozostających w Zakopanym czekało jeszcze sporo atrakcji jak wielki finał, koncerty i ognisko.
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się jeszcze przy Kaplicy Najświętszego Serca Jezusa w Jaszczurówce, gdzie mieliśmy okazję wysłuchać krótkiej historii tego pięknego witkiewiczowskiego obiektu z ust dyżurującego tam Przewodnika Tatrzańskiego. Przepiękny obiekt i zabytek architektury stylu zakopiańskiego, który warto zobaczyć!
Oczywiście nie mogliśmy odpuścić również typowych dla Podhala pamiątek jak oscypki, bundz i bryndza. Zaopatrzywszy się w serowe wytwory w sprawdzonym gospodarstwie mogliśmy wrócić do domu.
Dziękuję za mile i pożytecznie spędzony czas. Mam nadzieję, że dobre wspomnienia z wyjazdu szybko zatrą złe doświadczenia z horroru podejścia schodami na Gęsią Szyję.

P.S Jak podali organizatorzy, w siódmej edycji akcji „Czyste Tatry” udział wzięło 7180 wolontariuszy, posprzątano 275 km szlaków i zebrano 420 kilogramów śmieci.

Martyna Ptaszek
.

nasza piątka na Gęsiej Szyi

W dniu 27 czerwca 2018 r. zebraliśmy się w naszym lokalu na Walnym Zgromadzeniu Członków Oddziału PTT w Bielsku-Białej. Zgromadzenie rozpoczęło się w drugim terminie o godz. 18:00 od wyboru przewodniczącego zgromadzenia Andrzeja Ziółko i sekretarza Martyny Ptaszek oraz uchwalenia porządku obrad. Podczas obrad został przyjęty jednogłośnie protokół z walnego zgromadzenia sprawozdawczo-wyborczego z 24.04.2017 r., przedstawiono sprawozdanie merytoryczne i finansowe Zarządu Oddziału oraz sprawozdania Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego za rok 2017. Po krótkiej dyskusji nad sprawozdaniami i stwierdzeniu prawomocności obrad przez Komisję Mandatowo-Skrutacyjną w składzie: Grażyna Żyrek i Adam Mikrut, przewodniczący płynnie przeszedł do głosowań nad zatwierdzeniem i przyjęciem sprawozdań za 2017 r. Zgromadzenie głosowało jednomyślnie.
Na zakończenie Walnego Zgromadzenia Członków Oddziału uczestnicy wysłuchali podsumowania prezesa Szymona Barona na temat spraw bieżących naszego Oddziału oraz mieli okazję przedstawić własne wnioski. O godz. 18:45 oficjalnie zakończono zgromadzenie.
Wszystkim uczestnikom dziękuję za liczne przybycie i zachęcam do jeszcze głębszego zaangażowania się w działalność naszego Oddziału.

Martyna Ptaszek
.

pamiątkowe zdjęcie uczestników walnego zgromadzenia