Po przerwie zimowej Szkolne Koło Turystyczne PTT „Vertical World”, działające przy Dwujęzycznej Szkole Podstawowej „Primary Steps” w Bielsku-Białej, pierwszy raz w tym roku wyruszyło na szlak turystyczny. 22 marca 2025 roku z Rzyk Jagódek wędrowaliśmy na Leskowiec w Beskidzie Małym.
Po odpoczynku w schronisku cała pokaźna grupa piechurów (50 osób) wyruszyła w drogę powrotną, dla urozmaicenia tym razem wybraliśmy Szlak Białych Serc.
BH
uczestnicy wycieczki na polanie podszczytowej
W piękny, sobotni ranek, 22 marca 2025 r. wybraliśmy się w dość licznym gronie na wędrówkę po Beskidzie Małym. Z Przełęczy Kocierskiej pomaszerowaliśmy szlakiem czerwonym na Potrójną (892 m n.p.m.), a w Chatce pod Potrójną spróbowaliśmy pysznych drożdżówek. Następnie, idąc szlakiem żółtym, dotarliśmy do Zbójeckiego Okna. Jest to skalny ostaniec o bardzo ciekawym kształcie. Legenda, związana z tym miejscem, mówi o skarbach, które mieli tu chować zbójnicy. Chyba podziałała ona na naszych młodych turystów, bo każdy chciał zajrzeć w różne dziury i szczeliny, które tam się znajdują. Po tych skalnych atrakcjach wróciliśmy na szlak czerwony i podążaliśmy w kierunku Łamanej Skały (929 m n.p.m.) – najwyższego szczytu w tym paśmie i drugiego (po Czuplu) w Beskidzie Małym. Mijając stację narciarską Czarny Groń przekonaliśmy się, że sezon narciarski wcale się jeszcze nie skończył.
Na Anuli zmieniliśmy kolor szlaku na zielony i wędrowaliśmy w kierunku Gibasówki, uważając na stromych zejściach, aby nie poślizgnąć się na śniegu. Choć pogoda była prawdziwie wiosenna, w lesie i w bardziej zacienionych miejscach jeszcze ten śnieg leżał.
Wkraczając na polanę Gibasówka obejrzeliśmy zabytkową kapliczkę, a nasz nieoceniony pan Marcin opowiedział nam jej historię i legendę z nią związaną. Przysiedliśmy na chwilę przy Chacie na Gibasach i pogawędziliśmy z panem Stachem Gibasem, jej właścicielem. Kontemplowaliśmy też piękny widok na Beskid Żywiecki z Babią Górą na czele, który roztaczał się z tego malowniczego miejsca.
Z Gibasówki zeszliśmy szybko i sprawnie do Kocierza Basie, gdzie czekał już na nas autokar, który bezpiecznie zawiózł nas do Kóz.
S.Cz.-P.
Groniczki na szczycie Potrójnej
W sobotę, 22 marca 2025 r. znakarze z Koła PTT w Kozach wyruszyli na szlak, aby wykonać poprawę oznakowania zielonego szlaku biegnącego z centrum Kóz na Hrobaczą Łąkę. Mimo pięknej pogody, odcinek powyżej kamieniołomu (za zakosami) był wymagający i miejscami oblodzony. Na szczycie nasze Koło wpisało się do zeszytu w trwającym challenge Hrobaczej Łąki. Bardzo serdecznie dziękuję członkom PTT za poświęcony czas.
Łukasz Król
znakarze z Koła PTT w Kozach na szczycie Hrobaczej Łąki
Informujemy, że z uwagi na urlop naszej sekretarz, w dniach 22-31 marca 2025 r. książeczki do zdobywania odznak turystycznych PTT będzie można nabyć wyłącznie w lokalu Oddziału podczas dyżuru czwartkowego.
Zarząd Oddziału
W pierwszy dzień wiosny Klub Górski PTT „Milusińscy na szlaku” wizytą na Dębowcu rozpoczął swój sezon górski w 2025 r.
Podopieczni ze Środowiskowego Domu Samopomocy „PODKOWA” w Bielsku-Białej zamówili sobie na ten dzień idealną pogodę. Stęsknieni za wyprawami górskimi, bardzo szybko pokonali trasę obok toru saneczkowego. Milusińscy świętowali pierwszy dzień wiosny na Polanie Dębowiec piekąc kiełbasy na ognisku a na zakończenie wydarzenia spalono ekologiczną (bo zrobioną z papieru i naturalnego sznurka) marzannę, co stanowiło symboliczne pożegnanie z zimą.
Oby tegoroczna wiosna była równie słoneczna jak jej początek, abyśmy wszyscy mogli spędzić na górskich szlakach jak najwięcej pięknych i słonecznych dni.
Asia Ch.
Milusińscy na Dębowcu
21 marca 2025 r., kontynuując cykl warsztatów edukacyjnych pt. „Bezpieczeństwo w górach”, odwiedziliśmy z klasą 1a Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Bielsku-Białej.
Dziękujemy za zaproszenie i przekazaną wiedzę z zakresu bezpieczeństwa!
SK
pamiątkowe zdjęcie ze strażakami
W tym roku Gmina Kozy zmieniła sposób wspierania działalności stowarzyszeń, w związku z czym w dniu dzisiejszym podpisaliśmy umowę o współpracy z Domem Kultury w Kozach, w ramach której dofinansowane zostaną koszty transportu podczas wycieczek edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych, których celem jest poznawanie kultury i folkloru Polski. Przyznana kwota to 6.500 zł, a beneficjenatami zadania będą mieszkańcy gminy Kozy, Koło PTT w Kozach oraz Szkolne Koła PTT „Groniczki” i „Halniaki”, działające w obu koziańskich szkołach podstawowych.
Zarząd Oddziału
W dniu 18 marca 2025 r. w klubie osiedlowym „Karpatek” gościliśmy kolejnego członka naszego Oddziału, Kubę Krajewskiego, który opowiedział nam o jednym z państw Półwyspu Skandynawskiego. O tym, dlaczego północ Szwecji warto odwiedzić zimową porą, z kolei latem wybrać się na południe było motywem przewodnim wtorkowego spotkania.
Ponad 40 osób miało okazję zobaczyć stolicę, czyli Sztokholm, dowiedzieć się, które ze szwedzkich muzeów są najciekawsze oraz o tym, że kultura i sztuka są widoczne na każdym kroku. Dla przykładu – ratusz w Kirunie jest pełen dzieł sztuki. Kontynuując opowieści spotkaliśmy się z Saamami – koczowniczym ludem szwedzko-norwesko-fińskim z północy Skandynawii oraz odwiedziliśmy Muzeum Morskim w Karlskronie i Olandię z Murem Karola Gustawa.
Dziękujemy naszemu Koledze za kolejną, interesującą prelekcję i zachęcamy do następnych!
SB
Kuba Krajewski zaczyna opowieść o Szwecji
15 marca bieżącego roku odbyła się wycieczka Oddziału PTT w Bielsku-Białej na Velký Javorník w Beskidzie Morawsko-Śląskim. Pomimo niezbyt zachęcających warunków atmosferycznych wyruszyłam (wraz z koleżanką, również rozpoczynającą swoją przygodę z PTT) na miejsce startu naszej imprezy.
Jakież było nasze zdumienie, kiedy okazało się, że kilka minut przed wyznaczonym czasem zbiórki niemal wszyscy siedzieli już w autokarze. Co za zdyscyplinowane towarzystwo! Było to moje pierwsze, choć nie ostatnie zdziwienie tego dnia.
Po dotarciu do Mořkova i opuszczeniu autokaru ruszyliśmy żwawo, hmm… nawet bardzo żwawo, na szlak. Chwila nieuwagi, a nasz przewodnik Wojtek, razem z grupą dziarskich piechurów, który dopiero co stał obok nas, już majaczył na horyzoncie. Ruszyłyśmy w pościg, jednak bez większej wiary w to, że dopadniemy czoło tego górskiego peletonu. Przemieszczałyśmy się szlakiem zielonym, choć pewna nie jestem. Tak pędziłyśmy, że znaki rozmazywały się nam przed oczami.
Kiedy nareszcie dotarłyśmy do pierwszego, krótkiego postoju, zziajane, zasapane, ale szczęśliwe, że dajemy radę, jeden z kolegów z lekkim niedowierzaniem stwierdził: „Jakieś spacerowe to tempo dzisiaj…” Po tych słowach nastąpił u nas, krótki na szczęście, kryzys. Koleżanka szepnęła konspiracyjnie: „To jakiś zlot cyborgów!”. Nie było innego wyjścia, jak zmobilizować wszystkie siły do dalszego marszu. W końcu złapałyśmy własny rytm i mogłyśmy się cieszyć wędrówką.
Czerwony szlak, którym się przemieszczaliśmy, był bardzo przyjemny i niezbyt wymagający. Szkoda, że nie dało się w tym dniu podziwiać widoków. Gęste chmury oraz unosząca się w powietrzu mgła przysłoniły krajobrazy, za to stworzyły intrygujący klimat. Mijaliśmy kolejne wzniesienia: Huštýn, Hodorf, Krátka, Dlouha, Rybnícký, Malý Javorník. W końcu dotarliśmy do celu, jakim był Velký Javorník (918 m n.p.m.) wraz ze stojącym tu starym schroniskiem, zbudowanym w 1935 roku. W rzeczywistości w Horskiej Chacie jest tylko punkt gastronomiczny, nie ma możliwości skorzystania z noclegów. Mimo ciasnoty udało się chętnym skorzystać z oferty schroniska, które oprócz ciepłych zup, frytek i różnego rodzaju napojów, oferuje też miejscowy przysmak: štramberskie uši – rodzaj pierników w kształcie zwiniętej rurki.
Po krótkim odpoczynku w schronisku nasza grupa podeszła pod wieżę widokową, by zrobić pamiątkowe zdjęcie, po czym nastąpiła krótka, ale jakże miła uroczystość wręczenia legitymacji PTT nowym członkiniom. Miałam zaszczyt znaleźć się w tym zacnym gronie i zapewne długo będę pamiętała słowa Wojtka, który gratulował nam najlepszej decyzji w życiu. Nie wiem, czy najlepszej, ale na pewno bardzo dobrej. To świetna sprawa znaleźć się w gronie ludzi z pasją, którym się „chce chcieć”.
Ostatnim etapem naszej wędrówki było zejście zielonym szlakiem do Frenštátu pod Radhoštěm, skąd autokarem ruszyliśmy w drogę powrotną do Bielska. I tu ostatnia niespodzianka, czyli poszukiwanie społecznika (bo przecież tego, co się działo w autokarze, nie nazwę łapanką), który podjąłby się odpowiedzialnej misji napisania relacji z wyjazdu. Cóż to były za emocje! Ostatecznie zgłosiłam się na ochotnika i powiem szczerze: dla tych owacji, które otrzymałam, było warto.
Mam nadzieję, że godnie wywiązałam się z powierzonego zadania. Kończąc, chciałam serdecznie podziękować Wojtkowi za sprawne i bezpieczne przeprowadzenie wycieczki, Joli za zabezpieczanie tyłów, a wszystkim uczestnikom za świetną atmosferę. Do zobaczenia na szlaku!
Anna Wawryków
na szczycie Wielkiego Jawornika
Rozliczenie PIT Online z PITax.pl dla OPP. Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.
