Oddział PTT w Bielsku-Białej

Po wiosennym zakończeniu przejścia Szlaku Wygasłych Wulkanów grupa członków PTT ze Skoczowa i okolic postanowiła zdobyć Koronę Ziemi Kłodzkiej. Oto relacja z pierwszej części tego projektu:

To była bardzo ciekawa i kusząca propozycja. Wilhelm zaproponował, abyśmy zdobyli Koronę Ziemi Kłodzkiej. Zgodziliśmy się od razu.
Większość z dwunastu szczytów należących do Korony Ziemi Kłodzkiej była nam znana, lecz nie wszystkie. Chcieliśmy odwiedzić Sudety i Dolny Śląsk. Mamy z tym regionem Polski bardzo miłe wspomnienia. To tam kończyliśmy zdobywanie Korony Gór Polski.
Pierwszy wyjazd zaplanowaliśmy w dniach 22-23 października 2022 r.
Wczesnym rankiem przyjechaliśmy do Bielic. Po gorącej herbatce ruszyliśmy na szlak w stronę Kowadła (989 m n.p.m.). To szczyt w Górach Złotych. Pogada popsuła się – padało. Następnie, idąc wzdłuż granicy przez Smrek i Brusek dotarliśmy do czeskiego schroniska Paprasek. Dobre piwko i Kofola dodały nam energii.
Ruszyliśmy dalej. Zdobyliśmy Postawną (1117 m n.p.m.) i Rudawiec (1112 m n.p.m.), leżący na terenie Gór Bialskich. Przemoczeni, ale zadowoleni zeszliśmy do Bielic i udaliśmy się na nocleg do Radkowa. Było wesoło, a kolacja smakowała nam wybornie.
Nazajutrz rano weszliśmy na Szczeliniec Wielki (919 m n.p.m.) w Górach Stołowych. Była silna mgła. Chwilkę posiedzieliśmy w schronisku. Z godziny na godzinę pogoda poprawiała się i zrobiło się słonecznie. Mieliśmy w planach jeszcze trzy szczyty: Grodziec (803 m n.p.m.) na terenie Wzgórz Lewińskich, Suchoń (964 m n.p.m.) w paśmie Krowiarek oraz Orlicę (1084 m n.p.m.) w Górach Orlickich.
Przy pięknej, słonecznej, jesiennej pogodzie szliśmy przez Bukowy Stawek w stronę Grodźca. To bardzo ładna widokowo trasa, choć sam szczyt nie zrobił na nas wrażenia. Następnie szybkim krokiem, idąc z Marcinkowa dotarliśmy na Suchoń. Pod wieczór zajechaliśmy do Zieleńca i zdobyliśmy Orlicę. Mogliśmy podziwiać widoki z wieży widokowej.

Łukasz Lasicz

przed schroniskiem PTTK na Szczelińcu

Celem naszej wycieczki w dniu 23 października 2022 r. był Krywań (2494 m n.p.m.) – święta góra Słowaków. To jeden z trzech najwyższych tatrzańskich szczytów – obok Rysów i Sławkowskiego – który można zdobyć znakowanym szlakiem, aczkolwiek brak tu jakichkolwiek ułatwień, za to strome zbocza usiane są skałami, które można pokonać polegając wyłącznie na własnych umiejętnościach. Dlatego też, w drodze niejeden się zastanawiał czy dane mu będzie zdobyć szczyt, czy warunki pogodowe i własne siły na to pozwolą.
Jednak udało się! Cała grupa bez wyjątku zdobyła szczyt, dzięki nie tylko własnej determinacji, ale także życzliwości i stanowczości naszych nowych przewodników tatrzańskich – Karolinki i Łukasza, którzy chyba nawet przez chwilę nie zwątpili w sukces naszej wspólnej wyprawy.
O godzinie 4 rano, jak zwykle, wyruszyliśmy autobusem w stronę Tatr. Przez Jurgów, Źdar i Tatrzańską Łomnicę skierowaliśmy się na parking Tri Studnicky. Przy wschodzącym słońcu dziarsko udaliśmy się na zielony szlak podążający do rozstaju pod Krywaniem. Po drodze odwiedziliśmy bunkier z czasów Słowackiego Powstania Narodowego w roku 1944. Po kilku kolejnych zakosach, kierujemy się w stronę Wielkiego Żlebu Krywańskiego. Krótki odpoczynek i ruszamy dalej do miejsca, gdzie szlak zielony łączy się z niebieskim. Ponad rozdrożem pod Krywańskim Żlebem czeka nas już mozolna wspinaczka. Najpierw trawersujemy Mały Krywań. Finałowe podejście na szczyt Krywania odbywa się już z użyciem rąk. Na szczęście skały były suche i każdy bezpiecznie dotarł na samą górę, skąd ukazała się nam cała panorama otaczających nas gór. Mogliśmy podziwiać: Tatry Zachodnie, Świnicę, Kozi Wierch, Niżny Teriański Staw, Mięguszowieckie Szczyty, Rysy, Łomnicę, Gerlach i wiele innych. Pogoda cały czas nam sprzyjała, a niektórym było dane ujrzeć widmo Brockenu.
Po odpoczynku i zrobieniu pamiątkowych zdjęć z banerem PTT, ruszamy powoli z powrotem, kierując się w stronę Jamskiego Plesa, a następnie Śtrbskiego Plesa, gdzie na prakingu czeka na nas autobus.
Pokonaliśmy trasę około 15,5 km z przewyższeniem 1291 m.
Bardzo dziękujemy naszy przewodnikom za bezpieczną wędrówkę. Jak powiedział obecny na wycieczce przewodnik Witek, to było wspaniałe zakończenie sezonu turystycznego 2022 w PTT, zwieńczone pełnym sukcesem. Dziękujemy naszemu cierpliwemu i pogodnemu panu Kierowcy, który bezpiecznie i sprawnie przywiózł z powrotem do domu.
Do rychłego zobaczenia i wspólnego wędrowania po niekończących się górskich szlakach.

Danuta Migas

na szczycie Krywania