Oddział PTT w Bielsku-Białej

Co roku przychodzi taki dzień, gdy trzeba zerwać ostatnią kartkę kalendarza i znaleźć czas na chwilę refleksji nad tym co minęło. A w PTT działo się… oj, działo! Można śmiało rzec, że działo się aż tyle, że wielu z nas na czele z prezesem Szymonem Baronem niejednokrotnie bardzo żałowało, że nie zawsze i nie wszędzie można być. Mnóstwo wspólnych wycieczek w „dobrym Towarzystwie” zaprocentowało tym, że ciągle nam mało i mało wspólnych wyjść i spotkań. Wystarczy jedna propozycja rzucona w eter, a po niej kilka wiadomości lub telefonów i już jesteśmy razem na górskim szlaku.
Tym też sposobem spontanicznie postanowiliśmy pożegnać odchodzący 2019 rok właśnie w górach. Pomysłodawcą miejsca został Tadziu Budny, więc nikogo nie zdziwiło, że spotkamy się i złożymy sobie życzenia właśnie na Klimczoku, w miejscu gdzie jeszcze przed rokiem stała słynna „Chatka u Tadka”. Ruszyliśmy z różnych miejsc i o różnych porach, ale większość z nas spotkała się około godz. 10:30 w schronisku na Szyndzielni. Kto dotarł pod schronisko przed 10:30, ten miał szansę na słoneczną pogodę i podziwianie nieczęstego w tym miejscu widoku: Babia Góra jak na wyciągnięcie dłoni, a w oddali dobrze widoczny zarys szczytów Tatr. Ten spektakl trwał niestety krótko, gęste chmury zakryły wszystko i odebrały nam nadzieję na podobne widoki ze szczytu Klimczoka. Na pocieszenie w schronisku spotkaliśmy kilku starych dobrych znajomych. Nie wszyscy co prawda wybierali się z nami dalej, ale przynajmniej mieliśmy okazję do wymiany kilku ciepłych słów i życzeń.
Na Klimczok ruszyliśmy już w lekkiej mżawce, a im bliżej szczytu tym robiło się bardziej wietrznie i mgliście. W każdym razie kiedy dotarliśmy na szczyt, to Siodło pod Klimczokiem i schronisko było jeszcze widać. Na miejscu, gdzie nie tak dawno można było liczyć na schronienie się w chatce, czekało na nas gołe niebo i mokre od deszczu ławki. Nikt jednak nie myślał o siedzeniu, bo trzeba było się ruszać żeby nie marznąć, wystarczy że odłożone plecaki i pudełka z jedzeniem szybko zaczęły się pokrywać skorupką zamarzających kropli. Tadziu zaczął z wprawą godną harcerza rozpalać ognisko, a Ci którzy nie lubią stać bezczynnie zaczęli kolejno machać łopatą, żeby odśnieżyć co nieco dojście w las na wypadek zaistniałej „potrzeby”. Na stole pojawiły się wiktuały iście z Ukrainy, w obieg poszła świeżo upieczona drożdżówka z jagodami zbieranymi latem pod Klimczokiem. Dużą radość sprawił nam swoją obecnością Wojtek – nasz „zamkowy” z ukraińskich trekkingów – prosimy Wojtku częściej o takie niespodzianki, przy okazji udało nam się poznać żonę Wojtka i przetestować jej zdolności kulinarne – pyszne ciasto cytrynowe. W tzw. międzyczasie dopiekały się na ruszcie nasze kiełbaski, które w tych okolicznościach i pogodzie smakowały wyśmienicie. Cierpliwie czekaliśmy na Martynkę i Grzesia, którzy zmierzali do nas już w zupełnej mgle. Dzięki Lesiowi okazało się, że mamy nawet szampana, żeby wznieść toast za pomyślność i wiele wspólnie przedeptanych kilometrów w Nowym 2020 Roku. Myślami byliśmy również z tymi, którym praca lub inne ważne okoliczności nie pozwoliły do nas dołączyć. Pozostaje mi tylko życzyć wszystkim tradycyjnie

Szczęśliwego Nowego Roku!

GŻ
.

nasza grupa tuż przed toastem noworocznym

W dniu 29 grudnia 2019 r. Oddział PTT w Bielsku-Białej zorganizował wycieczkę na Potrójną, którą poprowadziła przewodniczka Martyna Ptaszek.
O godzinie 7 rano w biało-szarej scenerii niby zimy załadowaliśmy się w ilości wystarczjącej do zapełnienia czerwonego busa. Sympatyczny kierowca wnet zawiózł nas na Przełęcz Kocierską.
Krajobraz po wyjściu z busa był wspaniały – nareszcie prawdziwa zima. Nawet nie wiem kiedy osiagnęliśmy Potrójną. A niedługo potem całe towarzystwo gorączkowo zdejmowało raki, buty itp.
Z Chatki pod Potrójną po krótkim, acz intensywnym odpoczynku, ruszyliśmy w dalszą drogę przez Przełęcz na Przykrej, Łamaną Skałę i Gibasową Chatę, gdzie był krótki postój. Zbliżyliśmy się do końca wycieczki. Po drodze oczywiście mnóstwo zdjęć, przyjacielskich pogawędek i pieknej zimowej przyrody. Czego chcieć więcej?
Wszystkim uczestnikom dziękuję za miłe spędzony czas i Do Siego roku!

Iza i Marek
.

uczestnicy wycieczki na starcie z Przełęczy Kocierskiej

W świąteczny, deszczowy poranek spotkaliśmy się przy bielskich Błoniach, na początku drogi dojazdowej na Kozią Górę. Choć niektórzy zdecydowali się na inne warianty szlaku, wszyscy spotkaliśmy się w schronisku na Stefance.
Z kolędą na ustach oraz trzaskiem łamanego opłatka rozpoczeliśmy wspólne świętowanie. Na stole pojawiły się różnego rodzaju smakołyki świąteczne. Przy okna obserwowaliśmy jak kropli deszczu rodzą się płatki śniegu. W tak pięknej i romantycznej scenerii złożyliśmy sobie świąteczno-noworoczne życzenia, a Martynka z Grzesiem zaprosili nas na swój ślub.
W końcu nadszedł odpowiedni czas na zrobienie zdjęcia grupowego i powót do domu. Schodziliśmy nietypową trasą, zaproponowaną przez Ryśka.

Martynka, Gosia, Iza, Szymek (i jeszcze inni…)
.

pamiątkowe zdjęcie przed schroniskiem na Koziej Górze

20 grudnia 2019 roku był dla niektórych sympatyków i członków PTT dniem niezwykłym jak na spotkania w dobrym Towarzystwie. Schronisko na Dębowcu przychylne jakby nie było dla naszych członków i sympatyków udostępniło jeszcze w późnych godzinach wieczornych, kiedy już ruch turystyczny właściwie „umilkł” swoje pomieszczenia na spotkanie wigilijne. Zebrało się naszych sympatyków i członków ponad dwudziestu, aby połamać się tradycyjnym polskim zwyczajem opłatkiem wigilijnym, życząc sobie i wspólnie zebranym serdeczne życzenia na nadchodzące Święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok, sukcesów turystycznych, zdrowych i radosnych dni w przyszłości. Życzeń i uścisków nie było końca. Był również tradycyjny barszcz z uszkami, pyszne ”ciacho” , kawa lub herbata, według życzeń i tradycyjna pyszna ryba z buraczkami i chrzanem.
Oprócz wspomnień z kończącego się roku 2019, o których wspomniał Prezes PTT Szymon Baron i otrzymaniu pamiątkowej fotografii, spotkanie uprzyjemnił Wacek M., który na swoim unikalnym instrumencie zaintonował niektóre z polskich kolęd. Dołączyli wszyscy uczestnicy spotkania wspólnym śpiewem. Było również symboliczne„nowonarodzone” w osobie maleńkiej, trzymiesięcznej Łucji, najmłodsze dziecię Moniki i Szymona. Cała sceneria była sympatycznym symbolem zbliżającego się Bożego Narodzenia. Gospodarze obiektu stwierdzili, że tak sympatycznego spotkania jeszcze w tradycji tutejszego schroniska nie było. Dziękujemy organizatorowi spotkania pomysłu realizacji.
Do następnego spotkania wigilijnego za rok!

Wacław Morawski
.

uczestnicy oddziałowej wigilijki w schronisku na Dębowcu

We wtorkowy wieczór, do lokalu PTT w Bielsku-Białej przybyli chętni na opowieść o Głównym Szlaku Sudeckim. I dobrze zrobili, bo jak zawsze podczas prelekcji Miłosza Zelka, było warto.
Dowiedzieliśmy się dzisiaj, że jednym z marzeń naszego kolegi, które rozpoczął kilka lat temu, było przejście, przed kolejnymi, okrągłymi urodzinami, wszystkich głównych szlaków w polskich górach. Na poprzednich prelekcjach Miłosza poznaliśmy już Główny Szlak Beskidzki, Mały Szlak Beskidzki i Główny Szlak Świętokrzyski… Teraz przyszła pora na ostatni z nich – Główny Szlak Sudecki.
Choć za oknem dość ponura aura, lokal PTT rozświetlały barwy lata, bo to właśnie tą porą roku w latach 2018-2019 wędrował nasz prelegent po Dolnym Śląsku. Było mnóstwo pięknych zdjęć, wiele ciekawostek historycznych, a także praktycznych informacji dla osób, które planują wyruszyć na szlak… A jak już zobaczyliśmy piękne łany dojrzałego zboża, cudowne łąki pełne kwiatów oraz soczystą zieleń lasów… to pewnie każdy z nas zapragnął przenieść się na Główny Szlak Sudecki.
Dzisiejsza prelekcja była ostatnią w roku 2019. Na kolejne zapraszamy już po Nowym Roku.

SB
.

w trakcie prelekcji