Oddział PTT w Bielsku-Białej

W dniu 17 listopada 2017 r. w Zawoi, podczas II Forum Przewodnickiego PTT, odbyło się VI posiedzenie Zarządu Głównego X kadencji. Wśród omawianych tematów, oprócz tradycyjnych spraw finansowych i bieżących, rozmawiano na temat 26. tomu „Pamiętnika PTT”, II Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy o Górach Polski, czy przymiarkach do przyszłorocznej Konferencji Programowej PTT. Ważnymi sprawami było podsumowanie pracy członków ZG PTT w połowie kadencji oraz ustalenie terminów przyszłorocznych wydarzeń ogólnopolskich oraz posiedzeń ZG PTT.
W VI posiedzeniu ZG PTT, które zostało zorganizowane przez bielski oddział PTT byliśmy reprezentowani przez prezesa Szymona Barona (wiceprezes ZG PTT), wiceprezesa Jana Nogasia (członek Prezydium ZG PTT), Witolda Kubika (członek GKR) oraz kilkoro członków Oddziału biorących udział w forum.

SB
.

uczestnicy VI posiedzenia ZG PTT (fot. A. Podgórska)

W kolejne wtorkowe popołudnie, a może raczej wtorkowy wieczór, zostaliśmy zabrani przez Ewę Staszkiewicz w wirtualną podróż do rajskiego ogrodu Atlantyku, jakim bez wątpienia jest portugalska Madera.
Już pierwszy kontakt z wyspą, problemy z lotem i samym lądowaniem, a w końcu karykaturalne popiersie Christiano Ronaldo zapowiadały, że będzie ciekawie. Co ważne, więcej oglądaliśmy piękna miejscowej przyrody, kwitnących przez cały rok kwiatów, wszędobylskich jaszczurek i wesołych delfinów, niż z pewnością nie mniej ciekawych zabytków. Ten wrześniowy wyjazd Ewy i Łukasza, który mogliśmy dzisiaj zobaczyć był ze wszech miar turystyczny i trekkingowy.
Jedenaście dni górskich wędrówek po wyspie, niezwykłe trasy poprowadzone wzdłuż lewad – kanałów irygacyjnych z XVI wieku, brukowane szlaki przygotowane specjalnie dla turystów przez nielubiących górskich wędrówek Maderczyków, czy odwiedziny ciekawych punktów jak Pico do Facho, półwysep św. Wawrzyńca, klif Cabo Girao lub Pico Grande sprawiały, że pomimo niskiej temperatury na zewnątrz, czuliśmy się, jakbyśmy byli na słonecznej i ciepłej Maderze. Piękne zdjęcia Ewy i ciekawe filmiki nakręcone przez Łukasza pozwalały poczuć klimat tej wyspy. Zobaczyliśmy i to, co członkowie i sympatycy PTT lubią najbardziej – góry. Znając Ewę, nie mogło ich zabraknąć, a więc obejrzeliśmy zdjęcia z trasy z Pico do Arieirio na najwyższy szczyt Madery – Pico Ruivo (1862 m n.p.m.).
Podczas dzisiejszej prelekcji nie zabrało miejscowych przysmaków, jak espada (pałasz czarny) z bananami, czy polskich akcentów, wszak można tu zobaczyć pamiątkowe popiersie Józefa Piłsudskiego, który przebywał na Maderze na wakacjach od grudnia 1930 do marca 1931 roku. Dowiedzieliśmy się też wielu ciekawostek, m.in. że nad północną częścią wyspy często wiszą chmury, podczas gdy na południu i na zachodzie możemy wygrzewać się w tropikalnym słońcu. Prelekcję zakończyliśmy wycieczką w otwarte morze, dzięki czemu mogliśmy obejrzeć niestroniące od obecności człowieka, piękne i zabawne delfiny.
Myślę, że po takiej dawne piękna otaczającej przyrody, fantastycznych zdjęć i filmów oraz świetnych opowieści naszej prelegentki, każdy z 23 uczestników dzisiejszego spotkania chciałby choć raz znaleźć się na Maderze. Ja już wpisuję ją do notatnika, jako jeden z przyszłych celów wakacyjnych 🙂

SB
.

w trakcie prelekcji

W pochmurny niedzielny poranek dnia 12 listopada, wyjechaliśmy wraz z grupą szesnastu wytrawnych turystów w „rejs” wśród karpackich wysp, czyli w Beskid Wyspowy. Celem naszej wyprawy był Łopień, legendarny mąż sąsiedniej Mogielicy, skrywający pośród lasu zbójnickie jaskinie, złoto, mokradła oraz ślady po dawnej kulturze pasterskiej – zarastające polany. Łopień, choć góra to niewysoka – 961 m n.p.m., dostarczyła nam wielu atrakcji i niespodzianek.
Pierwszym miłym akcentem listopadowej, górskiej wędrówki był śnieg! Dostarczył nam całkiem sporo dziecięcej radości 😉 Bitwy na śnieżki, strzepywanie zalegającego w igłach drzew śniegu na współtowarzyszy wędrówki czy zdjęcia z napotkanym śnieżnym bałwanem utrzymywały powszechnie panujący entuzjazm i sprzyjały integracji naszej kameralnej grupy.
Dodatkowo wędrówkę umilało nam przyświecające słoneczko! Początkowo dość nieśmiało przebijało się przez cumuluso-nimbusowe chmury i gęsty, ośnieżony las, aby potem krzepić nas z pełną mocą swoich listopadowych promieni na polanach szczytowych Łopienia i przełęczy.
Planowana trasa wiodła nas czarnym szlakiem równolegle do grzbietu łopieńskich wzniesień na Łopień (Złotopień) z widokową Halą Jaworze, a później szlakiem zielonym do jeszcze bardziej widokowe i skąpanej w promieniach słońca przełęczy E. Rydza-Śmigłego. Wędrówka nie była długa, dlatego też nasz Przewodnik Robert przewidział dla nas zwiedzanie Suchej Beskidzkiej. Jednak zanim pojechaliśmy oglądać Mały Wawel na beskidzkiej ziemi, słuchać legend i niezwykłych historii oraz smakować potraw w Karczmie Rzym, rozsławionej w utworze Adama Mickiewicza – Pani Twardowska, nie mogliśmy sobie odpuścić troszkę dłuższej przerwy na przełęczy E. Rydza-Śmigłego… Rozłożyliśmy się wygodnie na drewnianych balach z otwartym widokiem na lekko zabielone szczyty beskidzkich wysp (w tym na najwyższą z nich – Mogielicę) i z lubością chłonęliśmy ciepłe, listopadowe promienie słońca.
Naładowani witaminą D, pokrzepieni ciepłym posiłkiem i pełni satysfakcji z przebytej trasy i zdobytej wiedzy mogliśmy wracać do domu. Podróż powrotna minęła szybko. Jedni rozmawiali, inni próbowali spać, a jeszcze inni spać nikomu nie pozwolili 😉
Dzięki za wspólne wędrowanie i do zobaczenia na kolejnych wyjazdach z PTT 😀

Martyna Ptaszek
.

nasza grupa na Łopieniu

„Legiony to żołnierska nuta, Legiony to straceńców los! Legiony to żołnierska buta, Legiony to ofiarny stos (…)”. 11 listopada słowami najpopularniejszej pieśni legionowej rozpoczęliśmy tegoroczne biało-czerwone wędrowanie. SK PTT „Groniczki” z SP1 oraz SK PTT „Halniaki” z SP2 w Kozach wraz z opiekunami i rodzicami, członkowie Oddziału PTT w Bielsku-Białej oraz Koła PTT w Kozach stawili się w umówionym miejscu przy szlabanie na końcu ul. Beskidzkiej w Kozach, by wspólnie wyruszyć żółtym szlakiem w kierunku Hrobaczej Łąki w Beskidzie Małym. Równocześnie ze Straconki czerwonym szlakiem wyruszyli członkowie SK „Pionowy Świat” z SP nr 27 (dawne Gimnazjum nr 11) w Bielsku-Białej.
Trasa na szczyt minęła wszystkim szybko i bezproblemowo. Były luźne rozmowy, żarty oraz liczne opowieści, którymi raczył nas m.in. Miłosz Zelek. Na postojach pojawiły się nawet „piłkarskie dryblingi”. Po drodze zaopatrzyliśmy się w gałęzie niezbędne do rozpalenia ogniska. I od tego rozpoczęliśmy. Po dotarciu na polanę przy schronisku na Hrobaczej Łące, z pomocą męskiej części grupy udało się przygotować palenisko i każdy z uczestników mógł posilić się upieczoną przez siebie kiełbaską. Były „kapki”, czyli podbijanie piłki, rzut samolocikiem oraz konkurs na potrawę górską z nietypowych składników. No bo jak połączyć pasztet z marchewką i ogórkiem tak, aby wyszło coś jadalnego? A może przyozdobić pomidorkiem koktajlowym? Tylko co tutaj zrobić z jabłkiem i bananem? Pomysłów na szczęście nie zabrakło.
Po wspólnych zabawach przyszedł czas na śpiewanie. Wszyscy zgromadzili się przy ognisku, by tradycyjnie odśpiewać „Szarą Piechotę” oraz „Przybyli ułani pod okienko”. I nawet słońce radośnie przyświecało słysząc unoszące się słowa pieśni legionowych. I również w tym roku, na pamiątkowym zdjęciu z „wędrowania” nie zabrakło biało-czerwonej kolorystyki oraz symboli narodowych.
Pomimo zimna i chłodu humory jak zawsze dopisały. W tegorocznym wędrowaniu wzięło udział 87 członków i sympatyków Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Kasia P.
.

uczestnicy „Biało-czerwonego wędrowania” pod szczytem Hrobaczej Łąki