Oddział PTT w Bielsku-Białej

Prelekcja odbyła się 19 kwietnia 2015 r., a przeprowadziła ją Kama Guzik, która przygodę na Bałkanach przeżyła wraz z narzeczonym Damianem Mirowskim w 2014 roku na przełomie lipca i sierpnia. Jak mogli przekonać się uczestnicy był to nie lada wyczyn bowiem łącznie do przejechania było aż 2905 kilometrów, co dawało średnio ok. 100 km dziennie. Dla naszych prelegentów, którzy uwielbiają rowery i kilka razy w roku organizują sobie mniejsze i większe rowerowe wycieczki – oboje jeżdżą na rowerach także codziennie do pracy, nie było to przerażające, a bardziej motywujące. Ich wyprawa na Bałkany nie miała ściśle określonego celu. Plan był tylko taki, że wyjeżdżają z Bielska-Białej do Albanii, a potem wracają do Polski, oczywiście po drodze zwiedzając, co było ważne szczególnie dla Kamy – studentki historii sztuki.
Podróżnicy zrealizowali założony plan w 100% pokonując trasę na rowerach i zwiedzając po drodze następujące kraje: Słowacja, Węgry, Chorwacja, Czarnogóra, Bośnia i Hercegowina, Albania, Macedonia, Kosowo, Serbia. Do Polski z Belgradu wrócili już pociągiem, ale tylko dlatego, żeby na spokojnie ustalić trasę kolejnej rowerowej wyprawy.

E.J.
.

zaczynamy prelekcję

Nasz bielsko-bialski oddział kontynuuje w coraz większym gronie przejście Małego Szlaku Beskidzkiego. W drugiej części tego przedsięwzięcia za cel obraliśmy sobie trasę od Przełęczy Jaworzyce poprzez Wierzbanowską Gorę i Lubogoszcz do Mszany Dolnej.
O godzinie 7:00 wyjechaliśmy z Bielska-Białej i po podróży urozmaiconej historycznymi wstawkami naszego przewodnika Roberta Słonki dotarliśmy do punktu wyjścia naszej dzisiejszej wędrówki. Pełni entuzjazmu (niezrażeni tym, że czeka nas ponad dwudziestokilometrowa trasa bez schroniska po drodze) po niecałej godzinie dotarliśmy na Wierzbanowską Górę. Z energią (przy pięknej wiosennej aurze) kontynuowaliśmy trasę i po około dwóch godzinach zeszliśmy przez Dzielec do Kasiny Wielkiej, gdzie odwiedziliśmy Pomnik Żołnierzy 24 Pułku Ułanów, którzy zginęli w walkach we wrześniu 1939 roku. Artysta do jego wykonania wykorzystał wieżyczkę czołgu Vickers, straconego przez Polaków w tamtych okolicach.
Po półgodzinnej przerwie ruszyliśmy na najtrudniejszy odcinek naszej trasy –  podejście na Lubogoszcz. Przejście to nasza grupa zapamięta nie tylko ze względu na strome podejścia, ale i powalone konary na samym środku ścieżki, które znacznie urozmaiciły nam tą trasę 🙂
Gdy dzielnie dotarliśmy na szczyt Lubogoszczy, posililiśmy się, po czym wręczono legitymacje nowym członkom naszego Oddziału: Ryśkowi, Kasi i Ani. Następnie wyruszyliśmy w drogę zejściową. Czerwony szlak wiódł nas pięknymi polami pozwalając podziwiać panoramę Mszany Dolnej, a przyszli przewodnicy ćwiczyli się po drodze w rozpoznawaniu różnych gatunków wiosennych roślin.
Około godziny 19-tej powróciliśmy do Bielska-Białej.

Kora
.

nasza grupa na szczycie Lubogoszczy

„Jak bezpiecznie wędrować po górach” – to temat prelekcji z jakim trzech członków naszego oddziału wybrało się do Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Witkowicach k/Kęt.
Prelekcja była podzielona na dwie części. W pierwszej uczestniczyli uczniowie z klas podstawowych – ok. 80 osób, a w drugiej klasy gimnazjalne – ok. 60 osób. Robert Słonka opowiedział uczniom historię gór, ludzi którzy je zamieszkali, żyjące w nich zwierzęta oraz o roślinności jaka w górach występuje. Szymon Baron przedstawił natomiast wyposażenie, jakie każdy turysta powinien posiadać wybierając się na wycieczki oraz co powinien mieć ze sobą każdy kto wybiera się w góry wysokie.
Podziękowania należą się też Łukaszowi i Wojtkowi, którzy udostępnili nam swój ekwipunek górski: kaski, liny, uprzęże, raki, czekany itp., w które ubraliśmy kilka chętnych osób. Mamy nadzieję, że dzisiejsza prelekcja zaowocuje tym, że ze 140 uczniów, którzy w niej uczestniczyli chociaż kilku zasili w przyszłości szeregi naszego Oddziału.

T.R.
.

rozpoczynamy spotkanie z uczniami klas 4-6 szkoły podstawowej

Pomimo niezbyt zachęcających warunków śniegowych na wycieczkę w Tatry Zachodnie zapisało się prawie dziewięćdziesiąt osób.
Z Bielska-Białej wystartowaliśmy o godz. 6:30 rano dwoma autokarami i po przeszło dwóch godzinach jazdy dotarliśmy na Siwą Polanę. Przyzwyczajeni do tłumów w tym miejscu byliśmy zaskoczeni faktem, że parking był prawie pusty… Stały na nim za to autokary z Chrzanowa i Nowego Sączego. Był to znak, że na szlaku spotkamy koleżanki i kolegów z zaprzyjaźnionych oddziałów PTT.
Na Siwej Polanie mieliśmy okazję zobaczyć całkiem sporo krokusów, lecz zdawaliśmy sobie sprawę, że im dalej w głąb doliny, tym bardziej zimowe będą warunki… Choć wyższe partie szlaku były praktycznie całkowicie zaśnieżone, byliśmy mile zaskoczeni, że na Polanie Chochołowskiej jednak widać łaty bez śniegu, a na nich nasze wyczekane krokusy. Pierwszy raz odwiedzamy Polanę Chochołowską w warunkach bardziej zimowych, niż wiosennych, dzięki czemu mieliśmy okazję zobaczyć odmienne, niż w ubiegłych latach, widoki.
Po miłym pobycie w schronisku PTTK na Polanie Chochołowskiej, w czasie którego część naszej grupy wybrała się tradycyjnie na Grzesia, ruszyliśmy w drogę powrotną, by zgodnie z planem, punktualnie o 16-tej wyjechać w stronę Bielska-Białej. Do naszego miasta wróciliśmy dokładnie tak, jak przewidziano na plakacie – o godz. 19-tej.

SB
.

nasza grupa na Siwej Polanie przed wyruszeniem na szlak