„A w górach nie ma już nikogo, tylko wiatr, niebo nas straszy niepogodą…” – słowa tej piosenki turystycznej bardzo pasowały do tej wycieczki. Na szlaku byliśmy bowiem tylko my, a niebo zasnuło się ciemnymi chmurami. Mimo tego, ubrani w różnokolorowe peleryny wyruszyliśmy na szczyt Policy. Las w tym miejscu był bardzo zniszczony i dzięki temu mieliśmy rozległe widoki na Babią Górę, Jezioro Orawskie a także na Tatry, dość mocno przysłonięte przez chmury. Poniżej szczytu znajduje się pomnik upamiętniający tragiczne wydarzenie sprzed ponad 50 lat. Otóż, 2 kwietnia 1969 roku na stokach Policy rozbił się samolot PLL LOT lecący z 53 osobami na pokładzie. Do dziś nie jest znana jednoznaczna przyczyna tej katastrofy.
Wędrując grzbietem Policy dotarliśmy do miejsca zwanego Cyl Hali Śmietanowej. Generalnie był to najlepszy punkt widokowy na trasie. Widoczność bardzo się poprawiła i zobaczyliśmy Babią Górę na wyciągnięcie ręki. Królowa naszych gór była porośnięta rudziejącym o tej porze lasem. U stóp mieliśmy niemal całą wieś Zawoję, która uznawana jest za najdłuższą w Polsce. W oddali znane nam szczyty Beskidu Żywieckiego z Pilskiem na czele, Mędralową i Jałowcem stanowiły uzupełnienie tego pięknego widoku. Zejście z Policy było bardzo strome, więc umilkły wszystkie rozmowy. Ale jak dotarliśmy do łagodniejszej drogi – zielonego szlaku wiodącego wprost do Zawoi Centrum – towarzystwo znowu się rozgadało.
I tak skończyła się nasza wycieczka. Góry o każdej porze roku są piękne, ale nic nie zastąpi magii i spokoju jesiennych widoków. Bardzo zadowoleni wsiedliśmy do busa, który punktualnie przybył na wskazane przez nas miejsce w samym centrum Zawoi. Zaczął padać deszcz i zrezygnowaliśmy z planowanego przejazdu przez przełęcz Przysłop, gdzie znajduje się górski hotel Raj i usytuowana obok wieża z niezrównanym widokiem na Babia Górę i całą Zawoję.
Teresa Kubik
.
grupa seniorów na Policy
