Kolejny wtorek (15.11.2016 r) i mała salka PTT „pękała w szwach”. Przyszło 41 osób. Powód? To od dawna zapowiadana prelekcja Celiny Skowron z 24-dniowej wyprawy na Syberię. Głównym jednak tematem tego spotkania był „Bajkał i wyspa Olchon”. Wyprawę do Polaków na Syberii Moskwa – Irkuck zorganizowało w lipcu 2002 r. Krakowskie Stowarzyszenie Pomocy Polakom na Wschodzie „Kresy”.
Grupa liczyła 20 osób, w tym 3 przyjaciół naszej prelegentki – Małgosia, Liberta i Janusz. Zanim jednak grupa dojechała do Irkucka, musiała pokonać pociągiem trasę z Krakowa do Moskwy przez Warszawę, Brześć i Mińsk. W Moskwie na Dworcu Jarosławskim grupa przesiadła się na tzw. Kolej Transsyberyjską obsługującą wschodnie tereny Rosji i kontynentu azjatyckiego.
Łącznie podróż z Krakowa do Irkucka trwała 6 dni!
Oglądane przez uczestników prelekcji zdjęcia można powiedzieć w „namiastce” przybliżyły nam olbrzymią, bo liczącą 5153 km transsyberyjską trasę. Po drodze mijali miasta (m.in. Perm, Omsk, Novosibirsk), przejechali wiele rzek (m.in. Wołga, Kama, Irtysz), zatrzymywali się na stacjach kolejowych, a było ich 38. Mogliśmy na zdjęciach zobaczyć pięknie zachowane budynki dworców kolejowych, a także słup graniczny między Europą i Azją. W tej części prelekcji usłyszeliśmy także od prelegentki bardzo dużo ciekawych informacji o samej Syberii.
I wreszcie Irkuck. Zakwaterowanie grupy w prywatnych mieszkaniach, a później Usole Syberyjskie, Wierszyna. To miejscowości, gdzie grupa spotkała się z Polakami – potomkami dobrowolnych osadników z Zachodniej Małopolski z początku XX w., a także potomkami zesłańców na Syberię. Ponadto grupa zwiedziła Muzeum Bajkalskie w Listwiance i Muzeum Kultury i Życia Narodów Bajkalskich w Ułan Ude.
W dalszej część prelekcji oglądaliśmy prawie godzinny film nakręcony przez Celinę z trzydniowej podróży nad Jezioro Bajkał i pobytu na największej z wysp znajdujących się na Bajkale – Wyspie Olchon.
Bajkał to najgłębsze i najstarsze jezioro świata. Wpływa do niego 336 rzek, a wypływa tylko jedna rzeka Angara. Bajkał to przede wszystkim bogactwo flory i fauny, dzięki którym wpisany został w 1996 r. na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jego krystaliczną wodę mogliśmy zobaczyć na filmie.
Można powiedzieć: Bajkał to serce Syberii, a Olchon to serce Bajkału. Wyspa Olchon położona jest w środkowej części Bajkału. To miejsce dla miłośników przyrody, ciszy i spokoju.
Żeby ją zwiedzić uczestnicy wyprawy musieli autobusem pokonać 360-kilometrową trasę z Irkucka do przystani nad brzegiem Bajkału. Stąd promem w najwęższym miejscu, tzw. Olchońskimi Wrotami przeprawili się na wyspę. Na wyspie autobusem po szutrowych, gliniastych, nieutwardzonych drogach odbyli podróż po wyspie. Zanocowali nad brzegiem Bajkału w pobliżu miejscowości Pieszczanaja. Wieczorem przy ognisku uczestnicy wyprawy mogli posmakować kuchni Buriatów, tj. upieczonej na ognisku ryby omuli i ugotowanej z niej zupy – uchy. Buriaci to mieszkańcy wyspy.
Uczestnicy wyprawy odbyli też kilkugodzinny spacer po wyspie. Z nagranego filmu mogliśmy zobaczyć wybrzeże wyspy z licznymi płytkimi zatoczkami, cyplami, skałami porośniętymi kolorowymi porostami, ukwiecony step z szarotkami, ostróżkami, goździkami, irysami i pięknymi motylami. Symbolem wyspy Olchon i Jeziora Bajkał jest Skała Szamana o dwóch wapiennych wierzchołkach.
Warto było przyjść na prelekcję zobaczyć na zdjęciach lub filmie „kawałek” innego świata. Celinko, czekamy na następną prelekcję!
A.Sz.
.
w trakcie prelekcji
