Oddział PTT w Bielsku-Białej

Kolejne spotkanie z Mikołajem za nami. W tym roku Szczyrk przywitał nas piękną zimową aurą. Zaopatrzeni w świetne humory, sanki i jabłuszka ruszyliśmy po godzinie dziewiątej w kierunku Chaty Wuja Toma na Przełęczy Karkoszczonka. Każdy z uczestników wycieczki otrzymał mikołajową czapkę, przez co wzbudzaliśmy niemałe zainteresowanie na szlaku. Po dotarciu na miejsce mali i duzi przetestowali zimowy sprzęt. Zjazdom nie było końca 🙂
Po godzinie udaliśmy sie na Przełęcz, gdzie odnaleźliśmy Mikołaja. Najmłodsi otrzymali paczki, starsi cukierki, a Szymon otrzymał od Mikołaja ogromną rózgę… 😉 Czy słusznie…? 😉 Tradycyjnie zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie i zeszliśmy do chaty na ciepła herbatkę. Kolejne Mikołajki za rok, a już dziś zapraszamy na kolejne wycieczki z PTT.

Marta O.
.

pamiątkowe zdjęcie ze św. Mikołajem

Wyjechaliśmy głęboką nocą 3 grudnia 2016 roku na Siwy Wierch. I spotkaliśmy tam to, „co tygrysy lubią najbardziej”, czyli prawdziwą zimę w górach. Było sporo atrakcji. Najpierw, w drodze do parkingu pod Siwym w śnieżnej zaspie utknął nam autokar. Mimo ogromnego poświęcenia uczestników nie udało się go „ręcznie” z tej zaspy uwolnić. Udało się tylko uwolnić Słowaków w osobowym, którzy też utknęli. Nasz pojazd wyciągnął później dopiero ciężki sprzęt od robót leśnych. A my musieliśmy pomaszerować trochę dłużej niż zwykle, przy powrocie autokar czekał w Jalovcu. Następnie, i zielonym i niebieskim szlakiem podejmowane były desperackie próby zdobycia wierzchołka góry. Wszyscy wracali do chaty pod Narużim, żeby odreagować stres po śniegu po pas, braku widoczności i szlaku, wietrze który obniżał temperaturę odczuwalną do nie wiadomo jakich granic. Jedni od Przedwrocia, inni byli wyżej, ale Siwy nie puścił. A w chacie luz, integracja, napoje, kapustowa. W zejściu malowniczo zachodzące słońce, a później wygwieżdżone niebo towarzyszyło nam do końca szczęśliwego powrotu. Za rok pewnie wrócimy.

Jano
.

uczestnicy wycieczki na początku szlaku

Po raz kolejny spotkaliśmy się we wtorkowe popołudnie w lokalu bielskiego oddziału PTT, by wysłuchać interesującej prelekcji. Tym razem za sprawą naszego kolegi Andrzeja Ziółko mieliśmy okazję przenieść się do Turcji.
Nasz dzisiejszy prelegent swoją opowieść rozpoczął od malowniczej Kapadocji, słynnej z niesamowitych formacji skalnych, podziemnych miast i kościołów oraz balonów, które urozmaicają krajobraz, a dla nieco bardziej majętnych są dodatkową atrakcją turystyczną. Zobaczyliśmy też Troję odkrytą w XIX wieku przez niemieckiego archeologa-amatora Henryka Schliemanna oraz niezwykłą kaskadę białych, wapiennych tarasów w Pamukkale. Skoro mowa o Turcji, nie mogło zabraknąć Stambułu, będącego dla Europejczyków bramą Orientu. Był oczywiście Błękitny Meczet ze swymi sześcioma minaretami i 260 witrażami, jak i Hagia Sophia – bizantyjski kościół ufundowany przez cesarza Justyniana I Wielkiego, a przekształcony później w meczet oraz inne atrakcje tego miasta.
Choć prelekcja trwała niemal dwie godziny, większość uczestników dopytywała o kolejne zdjęcia. Nie wykluczamy więc, że uda nam się namówić Andrzeja, by jeszcze raz zabrał nas podczas prelekcji w nieco inne rejony Turcji.

SB
.

w trakcie prelekcji

Większość uczestników tegorocznych „Andrzejek pod Babią” dotarła do Zawoi już w piątek. Tutaj, w gościnnych progach „Chaty pod Kwiatkiem” rozmawialiśmy wieczorem na tematy górskie i nie tylko.
W sobotę o 7:30 pod przewodnicką opieką Roberta pierwsza grupa wystartowała w stronę Markowych Szczawin, z celem zdobycia Diablaka. Nieco później, bo o godz. 10-tej reszta uczestników wycieczki wraz z Szymonem wyruszyła na krótszą trasę – tylko na Markowe Szczawiny. Obie grupy spotkały się w schronisku PTTK, skąd już razem ruszyliśmy z powrotem w stronę Zawoi Markowej, lecz nie zielonym, najkrótszym szlakiem, lecz kombinacją czarnego i niebieskiego. Z wyjątkiem szczytu, który spowity był chmurami, pogoda tego dnia była cudowna. Aż chciało się wędrować po szlakach Babiogórskiego Parku Narodowego.
Sobotni wieczór upłynął na zabawie andrzejkowej – były kalambury, tańce, wróżby… a nade wszystko rozmowy o górach i planach na najbliższe dni, miesiące, lata… Zabawa zakończyła się o północy.
Na niedzielę zaplanowany był spacer ścieżką przyrodniczą „Śladami Wawrzyńca Szkolnika” do Zawoi Czatoży. Niestety, pogoda się zepsuła i w czasie spaceru padał deszcz.
Po wykwaterowaniu ruszyliśmy w drogę powrotną do Bielska-Białej, wracając do domów we wczesnych godzinach popołudniowych.
W tym roku było nas mniej, niż zwykle, ale weekend w dobrym Towarzystwie uważam za w pełni udany. Do zobaczenia za rok!

SB
.

część naszej grupy przed schroniskiem PTTK na Markowych Szczawinach

Już drugi raz w tym roku gościliśmy Leszka Bartołda, mieszkańca Kęt, który pomimo trwającej już czterdzieści lat walki z cukrzycą nie przestaje realizować swoich marzeń o górskich wędrówkach.
Podczas spotkania mieliśmy okazję obejrzeć zdjęcia z przeróżnych wycieczek, w których Leszek brał udział. Na początek kilka przygód tatrzańskich z bielskim PTTK, by po rehabilitacji złamanej nogi, za namową naszego kolegi Heńka od 2009 roku spotykać go na wycieczkach bielskiego Oddziału PTT. W ciągu tych kilku lat nasz dzisiejszy prelegent, który na co dzień jest członkiem Koła PTTK „Beskidek” z Porąbki, wędrował z nami trzynaście razy. A były to zarówno wycieczki górskie – tatrzańskie i beskidzkie, jak i krajoznawcze. Ostatni raz Leszek Bartołd był z nami w tym roku na tradycyjnym rozpoczęciu sezonu na Łysej Górze w czeskich Beskidach Morawsko-Śląskich.
Na zakończenie spotkania, uczestnicy zadawali mnóstwo pytań o zachowanie w górach, problemy ze spadkiem cukru oraz inne związane z dzisiejszą prelekcją. Była też okazja do nabycia książek Leszka Bartołda pt. „Z cukrzycą po górach”, w których autor składał autografy i pamiątkowe dedykacje.
Do zobaczenia na szlaku… albo na kolejnej prelekcji. 🙂

SB
.

Leszek Bartołd prezentuje swoją książkę

Tegoroczne Ogólnopolskie Spotkanie Oddziałów PTT miało nieco spontaniczny charakter. Nie było ono uwzględnione w planie wydarzeń Zarządu Głównego PTT na ten rok, a ogłosił je nowo wybrany prezes Wojciech Szarota, niedługo po czerwcowym Zjeździe Delegatów PTT, gdy większość oddziałów realizowała już własne, dawno przygotowane plany roczne.
Tym niemniej, do Jaworek, wsi położonej na granicy Pienin i Beskidu Sądeckiego, na terenie dawnej Rusi Szlachtowskiej, przybyli w większej lub mniejszej liczbie przedstawiciele Oddziałów PTT z Bielska-Białej, Jaworzna, Łodzi, Nowego Sącza, Ostrowca Świętokrzyskiego, Radomia, Sosnowca.  Z powodu wcześniej zaplanowanej na sobotę wycieczki na Lubomir, nasz Oddział reprezentowany był przez trzech kolegów.
Niemal wszyscy przybyli już w piątkowe popołudnie. Wolny czas poświęciliśmy na rozmowy z dawno niewidzianymi koleżankami i kolegami z innych oddziałów, była też okazja do poznania nowych towarzyszy tatrzańskich. Wieczorny, niemal nieograniczony poczęstunek zarówno w piątek, jak i w sobotę zapewnili przybyłym organizatorzy z Oddziału PTT w Nowym Sączu.
Na sobotę zaplanowana została wycieczka górska w Beskid Sądecki. Pod przewodnictwem prezesa Szaroty ruszyliśmy żółtym szlakiem z Osady Jaworki, w której nocowaliśmy, w stronę Przełęczy Rozdziela (802 m n.p.m.), gdzie podzieliliśmy się na dwie grupy. Większość ruszyła w dół, do słowackiej Litmanowej, by zobaczyć grekokatolickie Sanktuarium Matki Boskiej Litmanowskiej i dalej w stronę Przełęczy Gromadzkiej. Pozostali udali się niebieskim szlakiem bezpośrednio na Przełęcz Gromadzką, by podejść jeszcze na Eliaszówkę (1023 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Ľubovnianskiej vrchoviny. Nieco czasu spędziliśmy też w Bacówce na Obidzy, lecz coraz krótszy dzień sprawił, że musieliśmy ruszać z powrotem do Jaworek – tym razem czerwonym szlakiem przez Ruski Wierch (935 m n.p.m.). Ostatnia grupka dotarła na kwatery przy świetle czołówek, już po zmroku.
Wieczorne posiady były kolejną okazją do międzyoddziałowej integracji, a czas ten członkowie Prezydium ZG PTT wykorzystali na pierwsze w tej kadencji posiedzenie.
W niedzielę rano, po wykwaterowaniu, udaliśmy się na mszę świętą do kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Jaworkach (dawniej cerkwi greko-katolickiej), którego historię przybliżył nam prezes. Kolejnym zwiedzonym obiektem było Muzeum Pienińskie im. Józefa Szalaya w Szlachtowej.
W tym czasie niektóre grupy już wędrowały po Małych Pieninach, a głównym celem była ich najwyższy szczyt – Wysoka (1050 m n.p.m.). Zwiedzający wystartowali nieco później wybierając najkrótsze trasy prowadzące na szczyt. Członkowie naszego Oddziału wyruszyli z Jaworek przez wąwóz Homole.
Wszystkie wędrujące tego dnia grupy spotkały się na Polanie Bukowinki, gdzie organizatorzy z Oddziału PTT w Nowym Sączu w ramach symbolicznego zakończenia sezonu turystycznego zapewnili smaczne smakołyki, a za sprawą sponsora – sklepu „Nowa Zielarnia” z Nowego Sącza – mogliśmy pojeść ciepłego, przepysznego bogracza.
W „XXXI Ogólnopolskim Spotkaniu Oddziałów PTT” w Jaworkach wzięło udział około siedemdziesięciu osób. Dziękujemy gospodarzom z Oddziału PTT „Beskid” w Nowym Sączu za organizację naszego corocznego spotkania. Do zobaczenia za rok!

SB
.

zakończenie na Polanie Bukowinki

Podczas XXXI Ogólnopolskiego Spotkania Oddziałów PTT w Jaworkach, w sobotni wieczór, 19 listopada 2016 r., odbyło się pierwsze w tej kadencji posiedzenie Prezydium ZG PTT. Wśród omawianych spraw były m.in. sprawy finansowe i wydawnicze oraz działania w ramach ochrony przyrody.
Nasz Oddział był reprezentowany przez prezesa Szymona Barona i wiceprezesa Jana Nogasia.

SB
.

w trakcie posiedzenia Prezydium ZG PTT