Oddział PTT w Bielsku-Białej

„Pierwsza pomoc w górach” to temat ważny dla każdego, kto przemierza letnie i zimowe szlaki. Wypadki zawsze zdarzały się w trudnym terenie i niestety, mogą przydarzyć się nawet podczas najlepiej zaplanowanej wycieczki, dlatego tak ważne jest, aby przyswoić sobie podstawowe zasady ratowania ludzi.
W dniu 6 kwietnia 2016 roku, dzięki prelekcja dla członków PTT i BKA przygotowanej przez Ratownika GOPR Ryszarda Kuberę w naszym lokalu, mieliśmy okazję posłuchać na temat najczęstszych kontuzji jakim ulegamy w górach, oraz najbardziej skutecznych i w miarę prostych sposobach zabezpieczania rannego. Najważniejsza rzeczą podczas udzielania pomocy – oprócz znajomości techniki ratunkowej – jest zachowanie spokoju, oraz umiejętność współdziałania z innymi ludźmi, którzy są z nami. Bardzo często ulegamy panice, co prowadzi do paraliżu decyzyjnego i nad tym właśnie należy zapanować. Proste, zdecydowane polecenia typu: „Ty, zadzwoń po karetkę”, działają najlepiej w takiej sytuacji i powodują, że szanse poszkodowanego rosną.
Poznawaliśmy i powtarzaliśmy sposoby unieruchamiania złamanych kończyn, zasady robienia masażu serca (30/2) oraz transportu rannego. Niezwykle ważny fragment szkolenia dotyczył zasad postępowania po ugryzieniu przez żmiję, oraz ukąszeniu przez osę (osoba uczulona) – obydwa zdarzenia wymagają jak najszybszej reakcji i dostarczenia poszkodowanego do szpitala.
Pomimo bardzo poważnego tematu, szkolenie odbyło się w luźnej atmosferze, a to dzięki licznym pytaniom, rozmowom na temat konkretnych przypadków oraz anegdotom ratowniczym, którymi Ryszard nas uraczył. Ta, którą na pewno warto zapamiętać, dotyczyła bezwzględnego niepodawania środków przeciwbólowych, bowiem skutki mogą być groźne i nieprzewidywalne. Powtórzyliśmy telefoniczne numery alarmowe: ogólny 112 oraz do Ratowników GOPR-u 985 i 601-100-300. Mogliśmy zapoznać się z tym co zawsze warto mieć ze sobą w plecaku, oprócz standardowych środków opatrunkowych, a takie rzeczy jak maseczka do sztucznego oddychania, szyna do złamań (niewielki rulonik), oraz rękawiczki higieniczne ważą bardzo niewiele, a mogą komuś uratować zdrowie i życie.
Po szkoleniu mieliśmy dwie refleksje. Pierwsza z nich, to taka, że tego trzeba się cały czas szkolić, by w miarę spokojnie i jak najbardziej sprawnie móc ratować ludzi w nagłych przypadkach. Druga była rodzajem życzenia i prośby do losu: oby nasze wędrówki były bezpieczne i nikt z nas nie musiał korzystać z posiadanej wiedzy ratunkowej.
Dziękujemy Ryszardowi Kuberze za poświęcony nam czas i przekazanie w ciekawej formie podstawowych zasad ratowania ludzi w górach.

R.S.
.

w trakcie warszatów

Działające przy naszym Oddziale Koło Przewodników PTT zorganizowało wycieczkę szkoleniową do Nowego Sącza i Starego Sącza, w której wzięło udział 17 osób, w tym 7 przewodników beskidzkich. Serdecznie w tym miejscu dziękujemy Wojtkowi Szarocie i Marysi Dominik z Oddziału PTT „Beskid” w Nowym Sączu za oprowadzenie nas po ciekawych miejscach swoich miast. Poniżej relacja z wycieczki:

Z Bielska-Białej raniutko o 6.15 wyruszyliśmy busem na kolejną wycieczkę zorganizowaną tym razem przez Koło Przewodników PTT w rejon Kotliny Sądeckiej. Po drodze do Żywca zabraliśmy Szymona i Kasię, a w samym Żywcu dalszych trzech uczestników wycieczki z naszym przewodnikiem Robertem Słonką. Na trasie Robert jak zwykle pięknie opowiadał nam o okolicach, przez które przejeżdżaliśmy.
Zanim jednak dojechaliśmy do celu naszej wycieczki, na krótko zatrzymaliśmy się w Limanowej, żeby zobaczyć Bazylikę Mniejszą pw. Matki Boskiej Bolesnej. W ołtarzu głównym bowiem znajduje się słynna „Pieta Limanowska”, tj. figura Matki Bożej siedzącej na ławie i trzymającej w ramionach martwe ciało Chrystusa.
Kolejny przystanek to miejscowość Wysokie, skąd podziwialiśmy ośnieżoną panoramę Tatr Bielskich i panoramę Beskidu Wyspowego. Na parkingu miłe spotkanie z rodziną Kudelskich, którzy jadąc ze swoją najmłodszą latoroślą prywatnym samochodem dołączyli do wycieczki.
Po kilku kilometrach dojeżdżamy do Nowego Sącza – miasta pięknie położonego w dnie Kotliny Sądeckiej w widłach dwóch rzek Dunajca i Kamienicy Nawojowskiej. Nowy Sącz to jedno z najstarszych miast w Małopolsce lokowane przez króla Wacława II w 1292 r. To miasto królewskie Korony Królestwa Polskiego.
Po zabytkach miasta oprowadził nas miejscowy przewodnik PTT, Wojciech Szarota. Zobaczyliśmy ruiny murów obronnych i Zamku Królewskiego – wzniesionego na skarpie przez króla Kazimierza Wielkiego w latach 1350-1360, synagogę z 1746 r., znajdującą się w centrum dawnej dzielnicy żydowskiej, rynek – uznawany za jeden z największych w Polsce, na środku którego stoi piękny ratusz (1895-1897) z bogato zdobioną rzeźbami wieżą zegarową, bazylikę pw. Św. Małgorzaty – jeden z najstarszych zabytków Nowego Sącza z przełomu XIII-XIV w., który posiada elementy gotyckie i barokowe, a w ołtarzu głównym obraz Przemienienia Pańskiego z XV w. Ponadto spacerowaliśmy uliczkami z pięknymi budynkami, np. Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i Gimnazjum im. Adama Mickiewicza z popiersiami wielkich Polaków, a także odwiedziliśmy Dom Gotycki, gdzie mieści się muzeum oraz budynek Galerii Sztuki „Pod Jagiełłą” itp.
Kilkanaście kilometrów od Nowego Sącza na wypłaszczeniu Kotliny Sądeckiej w widłach rzek Dunajca i Popradu leży Stary Sącz, jedno z najciekawszych i najcenniejszych zespołów miejskich południowej Polski, po którym oprowadzała nas jako przewodnik koleżanka z Oddziału PTT w Nowym Sączu, Maria Dominik. Stary Sącz prawa miejski uzyskał w XIII w, a ze względu na zachowaną średniowieczną zabudowę miasto w 1954 r. uznano za rezerwat urbanistyczny. Sercem miasta jest malowniczy rynek z zabudową z XVIII-XX w. Najstarszy z nich to tzw.”Dom na Dołkach” z XVII w., którym obecnie mieści się muzeum regionalne. Mogliśmy w nim oprócz eksponatów historycznych i etnograficznych zobaczyć pamiątki po papieżu, izbę pamięci po słynnej śpiewaczce Adzie Sari oraz ks. Józefie Tischnerze. Losy Starego Sącza nierozerwalnie związane są z postacią Św. Kingi, która otrzymawszy w 1257 r. miasto od swojego małżonka Bolesława Wstydliwego utworzyła tu w 1280 r. dwa klasztory: klarysek (funkcjonuje do dzisiaj) i franciszkanów. Przy klasztorze funkcjonuje gotycki kościół pw. Św. Trójcy i Św. Klary. Jego wnętrze to barokowa polichromia. Najcenniejszym zabytkiem jest ambona z 1671 r. w kształcie drzewa Jessego. Jest tu także Kaplica Św. Kingi. Kolejnym zabytkiem jest kościół parafialny pw. Św. Elżbiety. Jego początki sięgają XIII w. Na Starosądeckich błoniach znajduje się Ołtarz Papieski, będący niezwykłą pamiątką historycznego wydarzenia, czyli kanonizacji Św. Kingi przez papieża Jana Pawła II (16.06.1999). Natomiast przy klasztorze jest drugi obiekt związany z kanonizacją – Brama Szeklerska. Ponadto z tarasu na „Górze Parkowej” mogliśmy podziwiać wspaniałą panoramę Starego Sącza, Dunajec z mostem Św. Kingi, wzniesienia Beskidu Wyspowego i aglomerację Nowego Sącza.
Tak oto w krótkiej relacji można opisać wspaniałe i najważniejsze zabytki naszych dwóch średniowiecznych miast. Należy także wspomnieć o małopolskiej tradycji stawiania na rynku miasta wysokich na ponad 20 metrów palm wielkanocnych. Takie palmy mieliśmy okazję oglądać z bliska w Limanowej, Starym i Nowym Sączu, a także z okien busa w wielu innych mijanych miejscowościach.

A.Sz.
.

uczestnicy wycieczki na starosądeckim rynku