Oddział PTT w Bielsku-Białej

Lato w pełni, słońce nie przestaje świecić, a my kontynuujemy nasze górskie wędrówki. Tym razem udaliśmy się na Radhošť (1129 m n.p.m.), położony w Beskidzie Śląsko-Morawskim.
Na miejsce, do Trojanovic-Raztoki  dotarliśmy trzema samochodami. Trasa na szczyt nie była trudna, a do tego bardzo przyjemna. Ze szczytu rozpościerał się piękny widok na całe Beskidy. Oprócz ładnej panoramy na górze Radhošť mogliśmy zobaczyć zabytki: kaplicę pw. św. Cyryla i Metodego, posąg obu świętych – patronów Europy, a także krzyż i wieżę radiową. Trochę poniżej znajduje się górski hotel Radhošť. Spotkaliśmy się tutaj z koleżankami i kolegami z Oddziału PTT w Chrzanowie, którzy dotarli na szczyt innym szlakiem.
Po odpoczynku razem ruszyliśmy w kierunku przełęczy Pustevny, po drodze mijając rzeźbę Radegasta, pogańskiego boga urody, gościnności, płodności, słońca, wojny, rzemiosła i handlu. Stanowi ona niebywałą atrakcję dla wszystkich wycieczek przemierzających to pasmo górskie. Na przełęczy rozstaliśmy się z chrzanowianami i rozpoczęliśmy zejście niebieskim szlakiem.
Słoneczna pogoda sprzyjała naszej wędrówce, dopiero pod koniec trasy złapał nas ciepły letni deszczyk. Podsumowując – naprawdę warto było jechać.

DS
.

pod pomnikiem Radegasta wraz z grupą chrzanowską

Niedzielnym porankiem na dolnej płycie dworca PKS zebrała się 24-osobowa grupa ludzi, a w niej aż siedmioro dzieci. Wyruszyliśmy na podbój zamków Jury Krakowsko-Częstochowskiej, jakże miłym i przestronnym busem, w którym nawet tym z najdłuższymi nogami nie brakowało miejsca, by się wygodnie ułożyć.
Pogoda nam dopisywała, a pierwszym celem wycieczki był Zamek Rycerski Ogrodzieniec. Na zamku wstąpiliśmy do muzeum, zbrojowni, a także na szczyt wieży. Dzieci marzyły by spotkać księżniczkę, rycerzy lub jakieś wróżki, czy zamkowe duchy… Udało im się spotkać piękną księżniczkę, która wraz z księciem (para młoda) przechadzała się po ruinach zamku pozując fotografowi. Po wyczerpującym zwiedzaniu zamku był czas na odpoczynek i małe co nieco z widokiem na zamek. Usiedliśmy więc gromadnie i rozpoczęliśmy ucztę w towarzystwie natrętnych os i… rycerza Bartłomieja, nienatrętnego, acz dzielnego, którego ubrali giermkowie nieco narzekając na brak bicepsów naszego rycerza 🙂
Drugim celem był położony u podnóża zamku Park Miniatur, w którym mogliśmy podziwiać makiety przedstawiające oryginalny wygląd jurajskich zamków, które w połączeniu ze zdjęciami prezentującymi ich aktualny wygląd sprawiały ogromne wrażenie. Dzieci miały natomiast okazję wyszaleć się na dmuchanej zjeżdżalni i placu zabaw.
Ostatnim punktem planu był „podbój” zrekonstruowanego grodu na Górze Birów, do którego prowadziły niezwykle strome, drewniane schody. Ze szczytu góry mogliśmy podziwiać piękne, jurajskie widoki, a także nieodległy Zamek Ogrodzieniec. Naszym oczom ukazały się też cudowne motyle – pazie królowej.
W drodze do busa cześć osób postanowiła wdrapać się schodkami do niewielkiej jaskini, gdzie Szymek wypróbował swoje mięśnie i wspiął się, ku uciesze wszystkich dzieci, na trzymetrową ściankę.
Choć plan wycieczki mieliśmy już zrealizowany, ruszyliśmy do Zawiercia, by sprawdzić, gdzie swe źródła ma Warta – jedna z najdłuższych rzek w Polsce. Źródła nie było widać, gdyż znajdowało się pod kaplicą św. Jana Nepomucena, ale i tak była to dla nas ciekawostka. Na koniec zatrzymaliśmy się jeszcze pod odbudowanym zamkiem w Bobolicach, który obejrzeliśmy z zewnątrz. Przy okazji remontu zamku, oczyszczono z ogromnej masy śmieci okno skalne, a także wykarczowano krzaki, by turyści mogli cieszyć się jego pięknem…
Zadowoleni, choć nieco zmęczeni, ruszyliśmy do Bielska Białej, gdzie niespodziewanie przywitał nas ciepły, letni deszcz…

Frytka
.

przed zamkiem rycerskim Ogrodzieniec

Towarzyskie spotkanie członków i sympatyków naszego Oddziału, które odbyło się w Buczkowiach upłynęło w miłej atmosferze. 26 osób, w tym 17 członków Oddziału przybyło, by spędzić długi lipcowy wieczór przy ognisku – a były też i dodatkowe atrakcje w postaci gitarowych i harmonijkowych występów Artura, konkursu wiedzy o PTT z nagrodami, a nawet zainicjowanego dość spontanicznie meczu piłkarskiego zakończonego wynikiem 3:2 dla jednej z trzyosobowych drużyn. Działo się, oj działo, a najlepszym tego dowodem niech będzie, że z ogniska przegoniła nas dopiero ulewa, która rozpętała się tuż przed 23. Wierzymy, że kolejne spotkania przy ognisku przyciągną jeszcze więcej kolegów i koleżanek z naszego Oddziału.

SB
.
.

ekipa ogniskowa 🙂