Oddział PTT w Bielsku-Białej

Autorem kolejnego w tym roku pokazu slajdów był wiceprezes naszego Oddziału, Jan Nogaś, który zaprezentował prelekcję poświęconą śląskiej wyprawie w Karakorum sprzed 24 lat.
Wyprawa z lata 1988 r., której kierownikiem był Janusz Baranek, miała za cel pokonanie ogromnej, czterokilometrowej południowo-zachodniej flanki Haramosh (7397 m n.p.m.). Zorganizowały ją trzy śląskie Kluby Wysokogórskie z Gliwic, Jastrzębia i Katowic, a jednym z jej uczestników był nasz prelegent.
Mieliśmy dzisiaj okazję dowiedzieć się co nieco o organizacji wypraw w latach 80-tych, rozwiązywaniu problemów z brakiem dewiz, a także wiele innych ciekawostek. Spośród dziesięciu uczestników sześciu stanęło na szczycie Haramosh, a dwóch innych zdobyło dziewiczy sześciotysięcznik Sari Sumari. Niestety, z powodu kończącego się urlopu, nasz prelegent musiał wcześniej opuścić Pakistan i nie dane mu było zaatakować szczyt – dotarł powyżej 3 obozu – ok. 6200 m n.p.m.
Prelekcja była bardzo interesująca i już teraz zapraszamy na kolejne spotkania organizowane przez PTT.

SB
.

Jan Nogaś w trakcie prelekcji

Nie planowaliśmy w ten weekend górskiej wycieczki, jednakże z inicjatywy kilku członków Oddziału, w piątek wieczorem na naszej stronie pojawił się plakat informujący o niedzielnej wycieczce na Skrzyczne razem z kolegami z Oddziału PTT w Chrzanowie.
Wcześniej niż zwykle, bo przed ósmą korzystając z uprzejmości chrzanowian, przesiedliśmy się do ich busa i tym sposobem wyjechaliśmy na Przełęcz Salmopolską. Dodatkową atrakcją wycieczki miały być pierwsze zdjęcia z naszym nowym banerem reklamowym w postaci flagi z logiem PTT.
Na trasę ruszyliśmy szybko i przez Malinów dotarliśmy w okolice Jaskini Malinowskiej. Siarczysty mróz zniechęcał do dłuższych postojów, a do jaskini nie dało się wejść z uwagi na ponad metrową warstwę śniegu utrudniającą dotarcie do drabinki.
Po krótkiej przerwie śniadaniowej obok jaskini, gdzie na szczęście nie wiało, udaliśmy się na Malinowską Skałę, a z niej w stronę Kopy Skrzyczeńskiej. Ten odcinek był chyba najgorszy – odkryta przestrzeń, mocny wiatr i przenikliwy mróz dały nam się we znaki. Na szczęście kolejne metry były już przyjemniejsze i o 12:30 dotarliśmy do schroniska na Skrzycznem, gdzie spotkaliśmy kilkoro znajomych z Bielska-Białej.
Po dłuższym odpoczynku w schronisku postanowiliśmy ruszyć zielonym szlakiem w dół, a w razie warunków (przetarty szlak) zejść nawet do Buczkowic. Zielony szlak niestety nie był przetarty i musieliśmy się nieźle nakombinować, żeby nie zejść ciut za nisko. Na szczęście wszystko się udało i wkrótce, przecierając ścieżkę dotarliśmy na przełęcz Becyrek, skąd chrzanowianie udali się zielonym szlakiem do Szczyrku, a my czerwonym w stronę Buczkowic.
Po minięciu Siodła pod Skalitem, do którego drogę musieliśmy przecierać, spotkała nas miła niespodzianka, bowiem dalsza droga była nieźle przygotowana, dzięki czemu w niezłym tempie zeszliśmy do Buczkowic, spotykając jeszcze po drodze małe stadko saren.

SB
.

przed schroniskiem na Skrzycznem

Na prośbę kilku członków Zarządu Głównego PTT, aby w ramach organizowanego przez nasz Oddział posiedzenia ZG zorganizować jakąś wycieczkę górską, już na początku roku postanowiliśmy, że w tę niedzielę udamy się na Szyndzielnię. Miało być krótko, aby Ci, którzy przyjechali z całej Polski, mogli o sensownych porach wrócić do domów.
Niestety, nikt z członków Zarządu Głównego nie wybrał się na wycieczkę, a na parkingu pod Dębowcem spotkaliśmy się w trójkę (Ala, Tomek i Szymek). Ponieważ na plakacie napisaliśmy, że spotkanie spotykamy się na ostatnim przystanku MZK, tam też udaliśmy się w pierwszej kolejności.
Na przystanku zamiast kolejnych uczestników wycieczki spotkaliśmy cztery osoby z bielskiego AKPG, które tego dnia wybrały się wycieczkę narciarską retro. Razem z nimi udaliśmy się najpierw niebieskim, a następnie od Przełęczy Dylówki zielonym szlakiem do schroniska na Szyndzielni. Wyrazy uznania należą się tu Frankowi, który swoje wiekowe narty wtargał na ramieniu aż do schroniska…
Po drodze, dzięki mającej miejsce inwersji, mieliśmy okazję obejrzeć piękną panoramę spod Sahary na Beskid Mały.
A w schronisku krótka przerwa i sms od Ewy, że wjeżdża kolejką i będzie za 20 minut… Postanowiliśmy poczekać i po krótkiej naradzie doszliśmy do wniosku, że skoro nie ma nikogo, komu zależy na szybszym powrocie do domu, postanowiliśmy udać się na Klimczok. Wychodząc przed schronisko spotkaliśmy Andrzeja, który spóźnił się na poranną zbiórkę i próbował nas pieszo dogonić, co w końcu mu się udało. Droga na Klimczok nikomu nie dała w kość, bo nie dość, że odległość nie była imponująca, to jeszcze cała trasa została wyratrakowana i czuliśmy się jak na chodniku w centrum miasta. Ze szczytu mieliśmy za to okazję obejrzeć piękne widoki z Babią Górą i Pilskiem na czele, a także majaczącymi pomiędzy nimi Tatrami. Szkoda, że nie dotarliśmy tu godzinę wcześniej, bo widoki na pewno byłyby piękniejsze.
Gdy jako dalszy wariant trasy wybraliśmy zielony szlak na Przełęcz Kołowrót, Ewa oznajmiła, że profilaktycznie kupiła bilet na kolejkę w dwie strony i spokojnie wróci sobie na Szyndzielnię. Trudno… W czwórkę udaliśmy się w stronę Kołowrotu. Trasa, mimo iż przetarta, na początku była bardzo ciężka, lecz im bliżej było do celu, tym stawała się bardziej ubita i przyjemna. Współczuliśmy tym, którzy udali się w przeciwnym kierunku, bo im z kolei z każdym krokiem dawała bardziej w kość.
Z przełęczy Kołowrót zeszliśmy do leśniczówki w Olszówce, gdzie akurat trafiliśmy na karmienie dzikiej zwierzyny. Stojąc w oddali udało nam się zrobić kilka zdjęć.
Na parking, gdzie zakończyliśmy wycieczkę, dotarliśmy zgodnie z planem o 15:30.

SB
.

nasza piątka na Klimczoku

28 stycznia 2012 r. w sali wystawowej Gminnego Ośrodka Kultury w Buczkowicach odbyło się VI posiedzenie Zarządu Głównego PTT VIII kadencji. Organizatorem posiedzenia był nasz Oddział.
Serdecznie dziękujemy w tym miejscu wszystkim, którzy przyczynili się do sprawnej organizacji posiedzenia.
.

uczestnicy posiedzenia ZG PTT przed Gminnym Ośrodkiem Kultury w Buczkowicach

Przyjęty plan wydarzeń na rok 2012 trzeba czasem naginać… Nie planowaliśmy wstępnie na ten weekend żadnej wycieczki, ale skoro na poprzednich dwóch wycieczkach pojawiły się głosy, że warto i tym razem pójść w góry, postanowiliśmy wybrać się na Żar, położony w Beskidzie Małym.
Plakat, kilka telefonów i w niedzielę rano startujemy trzema samochodami z Bielska-Białej. Zebrała się grupa jedenastu osób, lecz gdyby nie kilku „dezerterów”, którzy w ostatniej chwili zrezygnowali, byłoby nas pewnie jeszcze więcej.
Po zaparkowaniu samochodów niedaleko przystanku PKS przy zaporze w Porąbce, ruszyliśmy czerwonym szlakiem przed siebie. Mijając po drodze kilka osuwisk, w bardzo dobrym tempie dotarliśmy na Żar. Pogoda nam od rana dopisywała, a śnieżyca zaatakowała, gdy już byliśmy na szczycie.
Po godzinnym postoju, korzystając z faktu, że śnieg przestał padać, opuściliśmy „restaurację” i po obejrzeniu panoramy oraz górnego zbiornika elektrowni szczytowo-pompowej „Porąbka-Żar”, byliśmy gotowi do wymarszu. Zanim ruszyliśmy w drogę powrotną, Andrzej otrzymał z rąk prezesa legitymację członkowską.
W drodze powrotnej, korzystając z dobrym humorów, niezłego śniegu i dużego zasobu sił, jaki w nas spoczywał, odbyliśmy regularną bitwę na śnieżki, w której prym wiedli Monika i Wojtek. Mieliśmy też okazję obejrzeć budowę śnieżnych okopów, które były trudne do sforsowania, a niemal każdy uczestnik wycieczki zaliczył wrzucenie do śniegu.
Po zejściu do Porąbki zrobiliśmy jeszcze pamiątkowe zdjęcie na zaporze, po czym samochodami wróciliśmy do domów.

SB
.

nasza ekipa na Żarze

Wacław Morawski, członek naszego Oddziału, przygotował krótki filmik z oddziałowej wycieczki w Polski Spisz, która miała miejsce 7 maja 2011 r. Zachęcamy do przypomnienia sobie tych pięknych, wiosennych pejzaży, zwłaszcza gdy za oknem śnieg i mróz.
.

Równocześnie serdecznie zapraszamy do nowego działu, w którym prezentujemy filmiki z naszych wycieczek oddziałowych: tutaj.

Organizowanie slajdów w naszym lokalu przynosi za sobą ciekawe teorie. Po dzisiejszym slajdowisku śmiało można napisać, że liczba uczestników prelekcji jest wprost proporcjonalna do mrozu na zewnątrz. Drugie w tym roku slajdowisko przyciągnęło aż 34 osoby, chętne do wysłuchania prelekcji o Peru i Boliwii, a nasz lokal niemal pękał w szwach.
Po raz pierwszy gościliśmy Radka Błachuta, który zaprezentował nam ciekawą prelekcję z  odbytej w 2009 r. wraz z żoną podróży do Ameryki Południowej.
Dzięki naszemu prelegentowi mogliśmy obejrzeć zarówno miasta, począwszy od peruwiańskiej Limy, poprzez Cuzco po boliwijskie La Paz, jak i wiele ciekawych zabytków. Wartymi odnotowania miejscami, które mogliśmy dzisiaj obejrzeć były jezioro Titicaca, Machu Picchu, a także Salat de Uyuni – największa na świecie pustynia solna. Mieliśmy także okazję zobaczyć różnorodne targowiska, a także zdjęcia mieszkających w tych krajach Indian.
Prelekcja była niezwykle ciekawa, a my już teraz zapraszamy Radka do zaprezentowania kolejnego interesującego slajdowiska w naszym lokalu.

SB
.

Radosław Błachut podczas prelekcji