W najnowszym numerze „Gazety Gminnej” (6 (150) / 2023) – pisma samorządowego Gminy Buczkowice na stronie 14 ukazał się artykuł Patrycji Mendrok pt. „Pożegnanie Bogumiły Sadlik”. Uważamy, że Patrycja jako była uczennica Bogusi, a zarazem członkini Szkolnego Koła PTT „Krokus” uczyniła to w niezwykły sposób.
Grudniowy numer „Gazety Gminnej” można pobrać ze strony GOK Buczkowice.
Zachęcamy do lektury.
Zarząd Oddziału
20 grudnia w przedświąteczną środę odbyła się wycieczka integracyjna Szkolnego Koła Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego działającego od października w Zespole Szkół Elektronicznych, Elektrycznych i Mechanicznych. W planach mieliśmy dotrzeć autobusem do Straconki, a stamtąd przejść szlakiem do schroniska na Magurce Wilkowickiej i urządzić tam ognisko. Niestety, pogoda nie dopisała, co zmusiło nas do zmiany planów.
Nie zrezygnowaliśmy jednak z wycieczki. Zamiast do Straconki udaliśmy się autobusem do Wapienicy i z końcowego przystanku MZK nr 16 przespacerowaliśmy się znakowanym żółtym szlakiem nad zaporę im. Ignacego Mościckiego. Udało nam się też podejść do mostu na potoku Barbara i zrobić tam parę zdjęć.
Następnie zatrzymaliśmy się na herbatę i posiłek w znajdującej się obok zapory Krzywej Chacie, gdzie opiekunki wycieczki skorzystały z okazji, aby wręczyć legitymacje PTT nowym członkom Koła. Trzeba było zrezygnować z ogniska, ale pocieszyliśmy się dużą porcją gorącej herbaty i czekoladkami.
Udaliśmy się w drogę powrotną i do centrum Bielska-Białej wróciliśmy autobusem.
Julian B.
nad potokiem Barbara
Wieczorem, 19 grudnia, byliśmy słuchaczami (i widzami) interesującej prelekcji „Athos i Chaldidiki”, której autorami byli Brygida Kamińska i Bartłomiej Szczurkowski.
Głównym bohaterem był Bartłomiej, który w 2023 r. dwukrotnie odwiedził Athos. Brygida nie mogła tego dokonać, gdyż od roku 1064 Athos jest zamknięty dla kobiet, a nawet dla zwierząt hodowlanych płci żeńskiej.
Athos to nazwa półwyspu, jednego z trzech wysuniętych w Morze Egejskie „palców” półwyspu Chalkidiki; to również nazwa najwyższego na półwyspie szczytu (2033 m n.p.m).
Powierzchniowo Athos liczy 360 km2 (jest 3-krotnie większy od powiatu bielskiego).
Na półwyspie Athos założona została przed wiekami teokratyczna republika mnichów prawosławnych rządząca się do chwili obecnej swoimi prawami. W skład republiki wchodzi 20 monastyrów i przynależnym im skitów i kelli.
Centralna władza Athos jest sprawowana przez Święte Zgromadzenie, które liczy 20 przedstawicieli klasztorów Athos i spotyka się na posiedzeniach dwa razy w tygodniu.
Mnisi nieszczególnie życzą sobie dużej ilości gości zaglądających w ich życie religijne i prywatne, uważają, że na Athosie nie ma ruchu turystycznego, a wszyscy odwiedzający to pielgrzymi, którzy mogą przebywać nie dłużej niż 3 dni. Ograniczają też dzienną ilość wjeżdżających gości do 100 prawosławnych i 10 nie ortodoksów.
Bartek podczas pierwszej podróży szedł w poprzek półwyspu odwiedzając między innymi monastyry: Pantoktatoros, Stavronikita, Iviron. W swej opowieści akcentował przeżycia duchowe, jakie zaznał w zetknięciu z ortodoksyjnym obrządkiem miejscowych.
Drugi jego pobyt na półwyspie to zdobycie wierzchołka Athos i wspomnienia z tym związane, zwiedzenie monastyrów zachodniego wybrzeża półwyspu leżących u podnóża góry.
Opowiadanie jego uzupełniała Brygida, która w czasie oczekiwania na mężczyznę nie pozostawiała bezczynna, zwiedzając pozostałe atrakcje Chalkidiki.
Prelekcja trwała wyjątkowo długo (2,5 godziny), jednak nie było osób wychodzących wcześniej, co najlepiej świadczy o poziomie prezenterów.
Paweł Kliś
w trakcie prelekcji
W najnowszym numerze „Wiadomości Karpackich” – bezpłatnego biuletynu informacyjnego Karpackiej Spółdzielni Mieszkaniowej – na stronie 8 ukazał się artykuł pt. „Klub Osiedlowy KARPATEK”, a w nich akapit poświęcony prelekcjom podróżniczym, które od września organizowane są w „Karpatku” przez Oddział PTT w Bielsku-Białej.
Zaczęcamy do lektury!
Zarząd Oddziału
Celem sobotniej wycieczki była Wielka Czantoria, jeden z głównych szczytów w Beskidzie Śląskim o wysokości 995 m n.p.m.. Dziesięcioosobowej wycieczce przewodził Witek Kubik.
Ruszać na szlak mieliśmy z czeskiej miejscowości Nydek. Słynie ona z zabytkowego, drewnianego kościółka pod wezwaniem św. Mikołaja. Wybudowali go ewangelicy w 1576 roku, ale później, w okresie kontrreformacji, przejęli go katolicy.
Witek opowiedział ciekawą i śmieszną historię, jaka zdarzyła się tej miejscowości. W latach 60-tych ubiegłego wieku na szczycie pobliskiej Czantorii odbyło się spotkanie tutejszych radnych z przedstawicielami władz Ustronia i Wisły. Zrodziła się wtedy idea powołania, na wzór San Marino, niezależnej republiki San Beskido, w skład której miały wchodzić Wisła, Ustroń i Nydek. Kilka dni później nadarzyła się okazja, aby pomysł wcielić w życie. W Nydku odbywał się festyn, którego główną atrakcją była karuzela. Podczas jednego z wieczorów podchmielona grupa wracająca jak co dzień z gospody „Pod lipami” postanowiła się na niej zabawić. Za butelkę wódki namówili właściciela, aby ją uruchomił. Ten się zgodził, a zmęczony mocnym trunkiem zasnął zapominając o zabawowiczach. Dopiero rano, po całonocnym wirowaniu na ledwo żywych amatorów nocnych wrażeń, natrafili ludzie idący do pracy. Władze republiki nadały bohaterom tego zdarzenia honorowe tytuły „lotnika kosmonauty republiki San Beskido” i wystawiły im pomnik – rakietę. Niestety, dzisiaj nie ma już śladu po pomniku. Został usunięty na początku lat 90, gdyż za bardzo kojarzył się z komunistyczną władzą.
Ruszyliśmy najpierw czerwonym szlakiem, mijając ogromną halę, z której rozpościerały się widoki na okoliczne góry. Z drogi wiodącej przez przysiółek Zakamen, odbiliśmy do miejsca, gdzie protestanci odprawiali tajne nabożeństwa, co zostało upamiętnione tablicą ku czci ewangelickiego kaznodziei Jerzego Trzanowskiego. Dalej skręciliśmy na szlak niebieski, który doprowadził nas w bajkowej, zimowej scenerii do Chaty Čantoryje.
W chacie miłe zaskoczenie: spotkaliśmy naszych znajomych spod Warszawy, poznanych na wspólnych wycieczkach organizowanych przez bielskie PTT, a zarazem członków naszego Oddziału: Przemka i Sylwię. I niemiłe zaskoczenie: w chacie nie wolno spożywać własnego prowiantu, nie ma możliwości skorzystania z toalety, a i nawet szef okazał się też niezbyt miły. Posiedzieliśmy przy herbacie i piwie, pogadaliśmy.
Przed dalszą drogą, założyliśmy raczki i zielonym szlakiem, w śniegu, ruszyliśmy w kierunku Ustronia Poniwiec, mijając górną stację wyciągu narciarskiego. Przy dolnej stacji na parkingu stał bus, początkowo myśleliśmy, że to był nasz, ale wszyscy zgodnie stwierdzili, że jednak nie nasz. Witek przedzwonił do naszego pana kierowcy, żeby podjechał z dołu pod wyciąg i wtedy okazało się, że stoimy przy busie, który okazał się jednak naszym.
Jeszcze posiedzieliśmy chwilę w barze i ruszyliśmy w drogę powrotną. W Bielsku-Białej byliśmy o godz. 15:00. Dziękujemy Witku za fajną wycieczkę i za wiedzę o tamtych terenach, którą nam przekazałeś.
A.G.
przy Chacie pod Wielką Czantorią
W sobotę, 16 grudnia 2023r. wybraliśmy się na wycieczkę górską w Beskid Śląski.
Busem Wispol pojechaliśmy z Bielska-Białej na Przełęcz Kubalonkę z przesiadką w Wiśle.
Początek wycieczki miał miejsce u miłej kol. Marty na kawie w karczmie Kubalonka, skąd ruszyliśmy czerwonym szlakiem na przełęcz Szarculę i dalej na Stecówkę, skąd drogą leśną dotarliśmy do Pietraszonki. Dalej ruszyliśmy zielonym szlakiem przez przysiółki Łączyca, Zaolzie i Złoty Groń do Istebnej. Na szlaku padał śnieg, a temperatura wynosiła -0,1⁰C. Łącznie pokonaliśmy dystans 12,45 km z sumą podejść wynoszącą 102 metry.
Na obiad zatrzymaliśmy się w karczmie Olza, gdzie zjedliśmy placki ziemniaczane za 20 zł. Następnie busem Wispol zjechaliśmy do Wisły, gdzie byliśmy na Jarmarku Świątecznym oraz na kawie i ciastku w Delicjach.
Do Bielska-Białej wróciliśmy busem Lajkonik o godzinie 17:30.
Tadeusz Budny
przy wyciągu na Złoty Groń
Spotkaliśmy się dziś, jak co roku, na Spotkaniu Opłatkowym PTT. Upłynęło nam ono na wspominaniu roku 2023, który był nietuzinkowy… W końcu świętowaliśmy w jego trakcie 150-lecie Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Miłą atmosferę zapewniła nam wyświetlana w tle prezentacja przygotowana przez Grażynkę i Piotrka, podczas której mogliśmy obejrzeć zdjęcia z wszystkich wycieczek, wypraw, prelekcji, spotkań i innych wydarzeń organizowanych w naszym Oddziale.
Dziękujemy wszystkim członkom za tak liczne przybycie, prezesowi Oddziału za piękną mowę powitalną, prezesowi Koła w Kozach za zorganizowanie sali, a OSP w Kozach za jej użyczenie. Nieobecnym życzymy, aby kolejny rok był tak udany w wędrowaniu w dobrym Towarzystwie jak poprzednie.
MS
najwytrwalsi uczestnicy Spotkania Opłatkowego PTT
W dniu 13 grudnia 2023 roku odbyła się ostatnia w tym roku, organizowana przez PTT, wycieczka dla seniorów. Zaplanowana trasa miała mieć następujący przebieg:
Sanktuarium NMP na Jasnej Górce – Przełącz Ślemieńska – Grodzisko – Ostry Groń – Barutka – Rychwałdek.
Ale zacznijmy od początku. O godz. 7.45 na dolnej płycie dworca autobusowego PKS stawiła się nasza ekipa: 9 uczestników i nasz przewodnik Witold Kubik. Czekał już na nas bus. Ruszamy, humory dopisują, gorzej z pogodą. Postanawiamy dostosować trasę do pogody.
Pierwszy przystanek Gilowice. Zwiedzamy kościół parafialny pod wezwaniem Św. Anny i Św. Andrzeja Apostoła. Budynek kościoła został ufundowany przez dziedzica na Rychwałdzie, Krzysztofa Komorowskiego w 1547r. i stał w Rychwałdzie. W roku 1756 został przeniesiony do Gilowic. Zbudowano go z belek ciosanych na kant, otoczony jest oblamkami (ganki przy kościele), posiada wieżę czterograniastą a całość jest kryta gontem.
Po sesji fotograficznej ruszamy na cmentarz parafialny. Odwiedzamy grób Stanisława Pyjasa i odśnieżamy fragment płyty nagrobnej na której umieszczono epitafium:
„Ś.P. Stanisław Pyjas / Student V roku Filologii Polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim zginął śmiercią tragiczną dnia 7 maja 1977 r. w Krakowie przeżywszy 24 lata. / Żyję, nie widząc gwiazd * Mówię, nie rozumiejąc słów * Czekam, nie licząc dni * Aż ktoś przebije ten mur”.
Po smutnej lekcji historii wracamy z cmentarza parafialnego do centrum Gilowic. Wstępujemy do kawiarenki na kawkę i ciasteczko. Za oknami pochmurnie i deszczowo, ale uśmiech gości na naszych twarzach.
Ruszamy w dalszą podróż w kierunku Ślemienia. Przystanek numer dwa to Sanktuarium Narodzenia Najświętszej Maryi Panny na Jasnej Górce, której dawna nazwa to „Groń Komorków” lub Kumorkowe. Najpierw spacer pod górkę do groty z cudownym źródełkiem i figurą Maryi. Brak możliwości zwiedzenia sanktuarium wynagrodziły nam zachwycające widoki z przepiękną, zimową panoramą Beskidu Małego.
Po krótkiej sesji zdjęciowej ruszamy naszym wesołym busem dalej.
Trzeci przystanek to Etnopark, czyli Żywiecki Park Etnograficzny. Po zakupie biletów w cenie 11 PLN ruszamy na zwiedzanie 17 zabytkowych, unikalnych, obiektów architektury drewnianej. Zwiedzając poszczególne obiekty, wspominamy nasze dzieciństwo.
Był to ostatni punkt wycieczki. Wracamy do busa i ruszamy przez Żywiec do Bielska-Białej. Na dworcu PKS meldujemy się po godz. 13.
Długość pieszej wędrówki to ok. 5km.
Dziękujemy wszystkim za uczestnictwo! Wielkie podziękowania dla kol. Witolda Kubika za wspaniały dzień i opiekę przewodnicką.
Jola Jankowska
uczestnicy wycieczki przed kościołem w Gilowicach
W dniu 12 grudnia 2023 r. klub osiedlowy „Karpatek” ponownie gościł Bogusława Rozieckiego jako prelegenta, który tym razem mówił o Bangkoku – stolicy Tajlandii. Jest ono położone przy ujściu rzeki Menam do Zatoki Tajlandzkiej. Liczy 5,6 miliona ludności a aglomeracja ma około 15 milionów. Ciekawostką jest fakt, że pełna nazwa miasta liczy 37 słów i jest wpisana do księgi rekordów Guinnessa jako najdłuższa nazwa geograficzna na świecie.
Do roku 1764 było ono niewielką wioską zwaną BangMakok / Wieś Drzewek Oliwnych a po zniszczeniu dawnej stolicy Syjamu / obecnie Tajlandia / Ajutthaji zbudowano tu obóz warowny. Po drugiej stronie rzeki wybudowano kompleksy: pałacowy i świątynny, m.in. Świątynia Szmaragdowego Buddy, Wat Pho / z pozłacanym leżącym Buddą o 46 m długości /.
W mieście warto również zobaczyć dom Jima Thompsona – amerykańskiego szpiega, żołnierza, architekta oraz człowieka biznesu, który w niewyjaśnionych okolicznościach zginął w górach Malezji. Po II wojnie światowej postanowił on zająć się ożywieniem produkcji jedwabiu. Bardzo szybko się na tym wzbogacił i wybudował dom złożony z siedmiu autentycznych chat tajskich wykonanych z drzewa tekowego.
Nie można też ominąć świątyni Wat Traimit w Bangkoku gdzie znajduje się największy na świecie zrobiony ze złota posąg Buddy, który ma wysokość 3 metry i waży ponad 5 ton. Przedstawia on Buddę w pozycji siedzącej, z rękami ułożonymi w tzw. Bhumisparśa-mudra.
Współczesny Bangkok to wielka aglomeracja, która jednak nie posiada jednego ścisłego centrum. Nowa część to budynki wysokościowe, obok znajduje się część stara , dzielnica „rozrywki” oraz liczne hotele, a centrum turystyczne znajduje się w okolicach Wielkiego Pałacu Królewskiego. Większa część miasta ma zabudowę rezydencjalną otoczoną terenami zielonymi.
Tajlandia to również raj biznesowy dla podrabianych towarów a nawet dokumentów takich jak legitymacje prasowe, Interpolu, prawa jazdy.
Tym niecodziennym akcentem nasz prelegent zakończył swoje fascynujące opowiadanie o stolicy Tajlandii obiecując słuchaczom powrót z nowymi tematami.
Teresa Kubik
zaczynamy prelekcję
Początek grudnia w bielskim oddziale PTT przynosi zawsze ważne wydarzenie dla wszystkich dzieciaków. To spotkanie z Mikołałem, które tradycyjnie organizowane jest na Przełęczy Karkoszczonka. 10 grudnia 2023 r. w prawdziwie zimowej atmosferze na Mikołaja, aniołki… i złośliwego diabełka czekało około 50 dzieciaków.
Zanim młodzi turyści wyruszyli w góry, w pracowni świętego Mikołaja już od kilku dni Kasia i Tosia pakowały paczki, które w niedzielny poranek dzielne reniferki w mikołajowych saniach zawiozły wprost na przełęcz. Te renifery nosiły imiona: Kasia, Kasia, Jacek, Paweł, Sebastian i Wojtek.
Od godziny 9 w stronę gościnnej Chaty Wuja Toma wyruszały rodziny z dziećmi, które chciały spotkać Mikołaja. Jedni indywidualnie, inni w grupach. Ostatni wystartowali ze Szczyrku Biłej około 10:30. W tę stronę przywędrowała też silna grupa ze Szkolnego Koła PTT „Everest” przy Szkole Podstawowej nr 6 Integracyjnej w Bielsku-Białej, prowadzona przez dwóch diabełków, Jarka i Bartka.
Punktualnie o 11 do dzieci wybiegł diabeł Szymek, który po krótkim droczeniu się z najmłodszymi i ich rodzicami przyznał, że dzieci są bardzo grzeczne, a niegrzecznych można szukać tylko wśród dorosłych. Wkrótce do diabełka dołączyły dwa aniołki, Kasia i Monika, z którymi ćwiczyliśmy i śpiewaliśmy mikołajkowe piosenki.
W końcu ruszyliśmy na poszukiwanie Mikołaja, którego udało się odnaleźć niedaleko przełęczy. Dźwięk dzwoneczków zwiastował, że Mikołaj jest blisko. W tej roli wystąpił podobnie jak w poprzednich latach Wojtek. Po krótkim powitaniu i upewnieniu się, że dzieci były grzeczne, zaczął rozdawać prezenty. Była to też okazja do wspólnych zdjęć z Mikołajem i jego drużyną. Na to wszyscy czekaliśmy!
Na koniec zeszliśmy do Chata Wuja Toma, gdzie miło spędziliśmy czas pijąc gorącą czekoladę i jedząc frytki oraz pyszne ciasta. Nie zabrakło też zjeżdżania na sankach z pobliskiej górki, bo jak pokazuje historia, nie zawsze podczas Mikołajek góry są przykryte śnieżną pierzynką.
W okolicy południa wszyscy ruszyli w drogę powrotną do domów.
SB
część uczestników „Spotkania z Mikołajem”
Rozliczenie PIT Online z PITax.pl dla OPP. Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.
