Oddział PTT w Bielsku-Białej

10 października odbyła się wycieczka górska na szczyt Romanki w Beskidzie Żywieckim.
Z Bielska-Białej pociągiem Kolei Śląskich udaliśmy się do Węgierskiej Górki, skąd busem przejechaliśmy do Żabnicy-Skałki. Na trasę pieszą udaliśmy się czarnym szlakim w kierunku schroniska Słowianka, skąd po krótkiej przerwie, za niebieskimi znakami powędrowaliśmy na Romankę (1366 m n.p.m.). Po zrobieniu zdjęcia grupowego z banerami Oddziału PTT i Miasta Bielska-Białej, żółtym szlakiem, przez przełęcz Pawlusią i Halę Rysiankę dotarliśmy do schroniska PTTK na Hali Lipowskiej, które obecnie jest remontowane.
Po godzinnej przerwie ruszyliśmy na Rydykalny Wierch i dalej bez szlaku przez Wilczy Groń do Rajczy. Po drodze spotkaliśmy jelonka, którego 6 miesięcy temu pogryzły psy i zaopiekowała się nim rodzina 12-letniej Natalki, a który wszystkich nas całował! Zrobiliśmy sobie z nim zdjęcie.
W Rajczy, w karczmie przy wyciągu narciarskim, zjedliśmy dobre placki ziemniaczane.
Do Bielska-Białej wróciliśmy pociągiem o godzinie 19. Wycieczka odbyła się przy słonecznej, bezwietrznej pogodzie. Prowadzeni dzisiaj przez Agnieszkę rzeszliśmy 25 km z sumą podejść 1200 m. Wszyscy byli zadowoleni z wycieczki. Dziękujemy!

Tadeusz Budny

uczestnicy wycieczki na szczycie Romanki

9 dzień października. Zamówiona pogoda, chłodno lecz bez chmurki na niebie.
W 24 osoby pod wezwaniem Grzegorza Luranca ruszamy w magiczne Tatry Bielskie.
Wyruszamy na szlak. Witają nas oszronione trawy i liście w Dolinie Mąkowej. Po paru chwilach docieramy do początku Magistrali Tatrzańskiej, krótka przerwa, słowo na dzień i w górę. W cieniu, wzdłuż koryta suchej rzeki wypełnionej skałami wapiennymi, pniemy się w górę do Szerokiej Przełęczy Bielskiej.
Kilka skałek, łańcuch proforma i wychodzimy na słoneczko. Po lewej masyw Płaczliwej Skały, po prawej Szalony Wierch.
Towarzyszyła nam nie tylko cudowna pogoda, ale i kozice. Jedna z nich jak na skale rodem z „Króla Lwa” pilnowała nas, co byśmy ze szlaku nie zbaczali. W międzyczasie jej koleżanki zajęte były wsuwaniem trawki i wygrzewaniem się na słonecznym stoku. Kilka kroków i przełęcz.
Widok zapierający dech w piersi. Panorama tatrzańskich kolosów z Kieżmarskim, Łomnicą i Lodowym na czele. W tle Wysoka, Rysy i Bystra. To wszystko okraszone lazurowym błękitem.
Grupowe zdjęcie i lecimy dalej, na Szalony Przechód. Sesja zdjęciowa i zejście do głównego celu wyprawy, Przełęczy pod Kopą. Granicy między Tatrami Bielskimi, a Wysokimi. Po prawej mijamy piramidę Jagnięcego Szczytu od grani Koperszadów.
„Popas” przy Velkim Bielym Plesie i dalej zielonym do chaty Plesnivec. Krótka przerwa na wzmocnienie i zejście do Tatrzańskiej Kotliny. A na koniec haluszky, capovane i do domu. Hej!

M.M.

na Przełęczy pod Kopą z widokiem na Hawrań i Murań

W dalszym ciągu kontynuujemy naszą przygodę z Tatrami z niezastąpionym i niezwykle sympatycznym przewodnikiem Grzegorzem Lurancem. Tym razem celem wyprawy była Przełęcz Krzyżne (2112 m n.p.m.) w Tatrach Wysokich.
W niedzielny poranek, 3 października 2021 r., grupa członków i sympatyków bielskiego PTT wyruszyła autobusem do Brzezin, skąd czarnym szlakiem przez Psią Trawkę udała się do schroniska PTTK Murowaniec, położonego na Hali Gąsienicowej. Po krótkim odpoczynku, szybkim śniadaniu i małej czarnej, nasza ekipa wyruszyła w dalszą drogę. Nie wszyscy zdawali sobie sprawę, co ich czeka… Najważniejsze, że pogoda i humory dopisywały. Na niebie nie było żadnej chmurki, ani śladu mgły – prawdziwa polska, złota jesień! Żółtym szlakiem dotarliśmy do Doliny Pańszcycy, gdzie nad Czerwonym Stawem zatrzymaliśmy się na krótki postój i wspólne zdjęcie. Wokół rozpościerał się przepiękny widok na Tatry. Następnie ruszyliśmy ku Przełęczy Krzyżne, najpierw łagodnie, potem coraz bardziej stromo w górę. Skalne stopnie pośród rumowiska, a do tego porywisty wiatr zapierający dech w piersiach, dały się wszystkim we znaki. Zmęczeni, ale i szczęśliwi dotarliśmy w komplecie na Przełęcz Krzyżne, gdzie Grześ swoim zwyczajem przybijał wszystkim gratulacyjne piąteczki. Potem chwila na odpoczynek, czas na podziwianie widoków i pamiątkowe zdjęcia. Dalej już tylko zejście żółtym szlakiem do Doliny Pięciu Stawów, początkowo dość strome i wymagające nieustannej uwagi, potem łagodniejsze pośród falującej kosodrzewiny i traw. Kolejnym naszym przystankiem było schronisko w Dolinie Pięciu Stawów, nieopodal widowiskowego wodospadu Siklawa, gdzie czekał na nas ciepły posiłek i zimne piwko. Następnie Doliną Roztoki (szlak zielony) udaliśmy się do Palenicy Białczańskiej, mijając po drodze Wodogrzmoty Mickiewicza. Było już ciemno, kiedy dotarliśmy do mety. Wędrówka zajęła nam ok.10 godz. Pokonaliśmy dystans 23 km, w tym 1500 m podejść! Wszyscy cali, zdrowi i bardzo zmęczeni. Koło godz.19 wyruszyliśmy w drogę powrotną do domu.
I tak oto zakończyła się nasza przygoda z Krzyżnem, ale za tydzień znowu wracamy na szlak, tym razem na Słowację w Tatry Bielskie. Cel: Przełęcz pod Kopą (1753 m n.p.m.). Wszystkich chętnych zapraszamy!

Magdalena Kubica

nasza grupa nad Czerwonym Stawem Pańszczyckim