Oddział PTT w Bielsku-Białej

Wycieczka dla dzieci, jak przystało na wycieczkę dla dzieci, obfitowała zarówno w młodych adeptów górskiego wędrowania, jak i w atrakcje dla nich. Po dotarciu do miejscowości Konecna na Słowacji ruszyliśmy czerwonym szlakiem, biegnącym znaczną część wzdłuż granicy słowacko-czeskiej. Trasa, licząca niespełna cztery kilometry, pokrywa śniegiem, zapewniła dzieciom dobrą zabawę w czasie marszu. Na szczycie Bobka czterech uczestników wypełniło normy na odznakę „Korona Beskidów Czeskich”.
Po powrocie do samochodów udaliśmy się w dalszą podróż, do dwóch zamków w Bytcy i Budatinie. Zarówno w tym pierwszym, jak i drugim, spędziliśmy kilka dłuższych chwil na zwiedzaniu i spacerach.
Dzieci wracały do domu zadowolone 🙂

Robal
.

nasza grupa na Bobku

„(…) Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie, jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany; od pojmania nie miał odpocznienia, aż do skonania (…)”

W piątek, 3 kwietnia o godzinie 6:30 wyruszamy 6-osobową grupą w kierunku Jurkowa, by wziąć udział w XVI Wielkopiątkowej Drodze Krzyżowej organizowanej przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie – Oddział „MKG Carpatia” w Mielcu przy pomocy Parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Jurkowie. O 9:20 docieramy pod Kościół w Jurkowie, skąd wraz z innymi Oddziałami PTT (Tarnów, Nowy Sącz, Mielec) ruszamy w kierunku Mogielicy. Od każdej stacji krzyż niesiony jest przez inną osobę. Na barkach prezesa naszego Oddziału spoczął on przy stacji XI. Droga mija nam w ogólnym skupieniu i modlitwie. Każdy z nas ma czas na zastanowienie się nad naszym życiem. Życie każdego z nas to taka droga krzyżowa, upadamy na niej wiele razy nie zawsze jednak umiemy się podnieść. Na naszej drodze zawsze pojawia się Szymon z Cyreny, lecz niekiedy odchodzi pomóc komuś innemu ponieść krzyż, Weroniką ocierającą twarz są nasze dzieci, przyjaciele, a płaczącymi niewiastami inni ludzie potrzebujący pomocy lub zrozumienia. Mimo ciężkich zimowych warunków liczną grupą, bo 220 osób wszyscy docieramy na szczyt. Przy ostatniej stacji drogi zza ciemnych chmur wychodzi Słońce. W pewnym stopniu myślę, że to nagroda za nasz trud poniesiony w pokonaniu tej drogi. Rozważania kolejnych stacji drogi krzyżowej prowadził ks. Jan Baran z Jurkowa, śpiewem ubogacał wędrówkę Karol z Laskowej. Po wspólnej modlitwie kapłani udzielili wszystkim zebranym błogosławieństwa. Na koniec przytoczę krótką myśl: „… wybierając, na wzór Jezusa, drogę krzyżową, pamiętaj… Jezus nie wybrał tej drogi dla krzyża postawionego na Golgocie… On ją wybrał dla ludzi, stojących przy drodze… „
Dziękuję wszystkim uczestnikom za udział w XVI Wielkopiątkowej Drodze Krzyżowej, do zobaczenia za rok!

K.T.
.

nasza ekipa przy krzyżu papieskim pod Mogielicą

W ostatni wtorek marca spotkaliśmy się w lokalu PTT i BKA na prelekcji o Maroku autorstwa naszego kolegi z Oddziału, Sławka Hałata. Trzynaście osób, które zainteresowała dzisiejsza tematyka miały okazję obejrzeć piękne zdjęcia i wysłuchać ciekawych opowieści z wycieczki odbytej przez Sławka na początku bieżącego roku.
Podróż po Maroku, państwie położonym w północno-zachodniej Afryce zaczęła się w Agadirze, mieście które w 1960 r. zostało doszczętnie zniszczone przez trzęsienie ziemi i zatraciło przez to swój typowo marokański charakter. Następnym punktem był Marakesz, którego atrakcją oprócz niezliczonych zabytków był jest pewnością tętniący życiem przez całą dobę Plac Dżamaa al-Fna, wpisany w 2001 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Kolejnym odwiedzonym miastem było Ifrane, niewielkie miasteczko będące popularnym kurortem narciarskim, w którym 80 lat temu odnotowano najniższą temperaturę w Afryce (-24°C). Z kolei Fez, jedno z największych miast Maroko zachwyciło nas ceramiką oraz niezmienionym od wieków sposobem garbowania skór. Kolejna zobaczona przez nas ciekawostka w Volubilis to ruiny rzymskiego miasta z I w. n.e. Podczas swojej podróży Sławek odwiedził także stolicę Maroka – Rabat, z urokliwą dzielnicą Kasba Oudaja, w której wszystkie domy pomalowane są na niebiesko, Casablancę z Meczetem Hassana II, który może pomieścić ponad 100 muzułmanów (większość na rozległym dziedzińcu) oraz najwyższym na świecie minaretem o wysokości 210 metrów, a także Al-Dżadidę, Safi i Essaouira. Podróż naszego kolegi zakończyła się tam, gdzie rozpoczęła, a więc w Agadirze.
Warto było przyjść dzisiaj do naszego lokalu, by w chłodnym, niemal zimowym klimacie początku wiosny przenieść się choć na chwilę w ciepłe klimaty Afryki. Ciekawe kiedy, z uwagi na nasilające się w ostatnim czasie ataki terrorystyczne w północnej Afryce, będziemy mieli ponownie okazję obejrzeć zdjęcia z tego kontynentu… Zobaczymy… A wraz z końcem marca zakończyliśmy cykl prelekcji podróżniczych w naszym lokalu. Do zobaczenia we wrześniu!

SB
.

Sławek Hałat w trakcie prelekcji