Nietypowo, jak na SK PTT, wybraliśmy się wycieczkę górką w piątek, 17 czerwca 2022 r. Naszym celem była Błatnia. Zgodnie ze zwyczajem V LO, tematyka rozmów na trasie dotyczyła zarówno międzynarodowych zawodów CANSAT, jak również historii Monarchii Austro-Węgierskiej. Po zdobyciu szczytu, wycieczkę zakończyliśmy ze „szwajcarską punktualnością”, czyli o 13:00.
Z niecierpliwością czekamy na rozpoczęcie nowego sezonu górskiego!
Gabrysia
na szczycie Błatniej
Dość śmiały pomysł wyjazdu w Gorce narodził się jeszcze przed pandemią, ale ze zrozumiałych względów musiał zostać odłożony. Dlatego też z wielką radością wyjeżdżaliśmy na kolejną, tym razem trzydniową wędrówkę górską.
Dwoma samochodami przebyliśmy w bardzo sprawny sposób odległość dzielącą nasze miasto i uroczą wioskę Obidową, gdzie zostawiliśmy nasze pojazdy, aby wystartować w góry. Miejsce, skąd rozpoczęliśmy wędrówkę jest dla organizatorów, Teresy i Witka, szczególne, albowiem od czterdziestu lat przyjeżdżają tu na letni, bądź zimowy wypoczynek. I tym razem zostaliśmy serdecznie przyjęci i poczęstowani kawą oraz prawdziwą, swojską kiełbasą z dziczyzny. Tak pokrzepieni wyruszyliśmy na pierwszy nasz szczyt – Stare Wierchy. Znajduje się tam przytulne schronisko im. Czesława Trybowskiego – zasłużonego działacza Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego i budowniczego tego niezwykłego obiektu. Ponieważ zanosiło się na deszcz, kontynuowaliśmy naszą wędrówkę upamiętniwszy wcześniej nasz pobyt zdjęciem z banerami. Droga pięła się w górę, a my cieszyliśmy się niezwykłymi widokami, świeżą zielenią i śpiewem ptaków. Minęliśmy Obidowiec i na hali Rozdziele zatrzymaliśmy się na krótki posiłek.
W przeciwieństwie do czasów sprzed trzydziestu, czterdziestu lat, na gorczańskich halach nie są wypasane owce i zarastają. Las pod Turbaczem również się zmienił. Jak w wielu miejscach na terenie Beskidów i tu dotarł szkodnik o nazwie zasnuja świerkowa i poczynił ogromne szkody. Na szczęście las się odradza, choć jeszcze wiele lat przyjdzie nam poczekać aż osiągnie pierwotny stan. Na szczycie Turbacza (1310 m n.p.m.) lekko pokropiło i ochłodziło się, ale za kilka minut już byliśmy w schronisku. Obiekt ten, po dwukrotnych pożarach poprzednich budynków został otwarty w roku 1958 i jest jednym z większych na terenie polskich gór.
W schronisku jak zwykle było mnóstwo turystów, my zaś po rozlokowaniu się w pokojach spotkaliśmy się w holu na wesołych śpiewach i rozmowach. Przy okazji wspominaliśmy co śmieszniejsze sytuacje z naszych wycieczek, a było ich niemało.
O godzinie dziewiątej dnia następnego wyruszyliśmy na dłuższą wędrówkę. Powietrze po wczorajszym deszczu było rześkie, a szliśmy w kierunku tzw. Czoła Turbacza, z którego jest znakomity widok na Tatry, Gorce, Beskid Wyspowy, a nawet Sądecki. Droga na przełęcz Borek wiodła przez obszar Gorczańskiego Parku Narodowego. Przyroda jest tu pozostawiona w stanie nienaruszonym przez człowieka, drzewa dożywają sędziwego wieku i obumierają ustępując miejsca młodemu pokoleniu. Przełęcz Borek stanowi skrzyżowanie szlaków turystycznych, jest niezwykle piękna i można powiedzieć magiczna. Stąd rozpoczęliśmy dość strome podejście na Kudłoń i po mniej więcej godzinie wyszliśmy na rozległe hale porośnięte ciemiężycą zieloną. Jest to wyniosła roślina o zielono-żółtawych kwiatach. Spotkaliśmy się z nią na naszej ubiegłorocznej wycieczce na Leskowiec.
Szczyt Kudłonia zostawiliśmy po naszej lewej stronie, aby iść dalej na Gorc Troszacki. Tu pod tablicą informacyjną była kolejna okazja, aby zachwycić się otaczającym krajobrazem. Rozpoczęliśmy schodzenie w dolinę rzeki Kamienicy. Jest ona piękna, dzika i kamienista. Teraz wzdłuż jej biegu prowadzi wygodna, górska droga ale nie zawsze tak było. Nasz przewodnik Witek wspominał czasy, kiedy studenci w latach 60-tych ubiegłego wieku wędrowali na Turbacz dosłownie korytem rzeki. Wędrując doliną Kamienicy ponownie dotarliśmy na przełęcz Borek, Czoło Turbacza i doszliśmy do Turbacza.
Tym razem nasze wieczorne spotkanie nie było tak długie jak poprzednie, uczciliśmy urodziny Bogdana i rozeszliśmy się do pokoi.
Kolejny dzień przywitał nas piękną, słoneczną pogodą. Wyruszyliśmy w drogę powrotną z Turbacza do Obidowej. Po lewej stronie odsłonił się nam wspaniały widok na jezioro Czorsztyńskie i Pieniny. Cały czas towarzyszył nam również widok na lekko przymglone Tatry. Na skraju polany Rusnakowej znajduje się przepiękna kaplica Matki Bożej Królowej Gorców. Swojego czasu była bardzo popularna ze względu na to, że homilie wygłaszał tu ksiądz Józef Tischner. W letnie niedziele na polanie tej gromadziły się nieprzeliczone tłumy.
My zaś po krótkim wypoczynku udaliśmy się w dalszą drogę, aby przez Bukowinę Miejską dotrzeć na polanę Łapsową. Od roku 2018 obiekt ten służy turystom jako schronisko, wcześniej przez wiele lat był zamknięty dla osób z zewnątrz. Zrobiło się bardzo ciepło, ale nasza droga miała się ku końcowi. Po około półgodzinnej wędrówce zeszliśmy do Obidowej.
Jeszcze tylko serdeczne pożegnanie z gospodarzami – panem Stanisławem i jego synową Małgosią i tak zakończyła się nasza gorczańska trzydniowa wędrówka. Brało w niej udział 10 osób, łącznie przebyliśmy 42 kilometry a wrażeń, zachwytów, miłych rozmów było co niemiara.
Teresa Kubik
seniorzy przed schroniskiem PTTK na Turbaczu
W dzisiejszej „Kronice Beskidzkiej” (nr 24 (3410) / 2022) na stronie 15 ukazał się artykuł Magdaleny Nycz pt. „Rekordowe sprzątanie gór” poświęcony finałowi akcji „Sprzątamy Beskidy z PTT 2022″, który odbył się w ostatnią sobotę w rejonie Hrobaczej Łąki.
„Kronika Beskidzka” oraz Regionalny Portal Informacyjny beskidzka24.pl są od kilku lat patronami medialnymi naszego przedsięwzięcia, za udział w którym serdecznie dziękujemy wszystkim miłośnikom gór i przyrody.
Zarząd Oddziału
Koziarz i Błyszcz to szczyty położone w zachodniej części Beskidu Sądeckiego. Pomimo, że nie jest to zbyt popularna cześć tego pasma, to oferuje ono zaskakująco piękne widoki.
Naszą wędrówkę rozpoczęliśmy z Tylmanowej przeciętą szerokim przełom Dunajca, znad którego wyłaniają się strzeliste wierzchołki Koziarza i Błyszcza. Początkowo szliśmy zielony szlakiem, a po niespełna półgodzinnym marszu odbiliśmy w kierunku Sobla Tylmanowskiego, na który to wiedzie nieoznakowana ścieżka. Było to zarazem najtrudniejsze podejście tego dnia, a leśny cień rekompensował nasz trud i wysiłek. Po dotarciu na Suchy Groń, pojawiły się pierwsze górskie panoramy. Co prawda nieco okrojone przysłaniającymi drzewami, ale bez problemu mogliśmy dostrzec szczyt Mogielicy, czy też Pasmo Łososińskie w Beskidzie Wyspowym. Rozochoceni pięknymi widokami, żwawo ruszyliśmy na jeden z celów naszej wycieczki i po około 15 minutach wędrówki dotarliśmy na zalesiony wierzchołek Koziarza. I gdyby nie stojąca tam od 2015 r. wieża widokowa, nie było by co podziwiać. Po krótkiej przerwie ruszyliśmy na sam wierzchołek wieży, aby nacieszyć nasze oczy dookolną panoramą. Choć jeszcze rano pogoda nie do końca dawała nadzieję na dalekie widoki, to po dotarciu na sam szczyt wieży szybko się przekonaliśmy, że było inaczej. Nie zabrakło pięknych widoków na Tatry, Pieniny, Gorce i Beskid Wyspowy oraz fragmenty Beskidu Niskiego i Sądeckiego. A w oddali nawet można było dostrzecsłabo widoczną Babią. I choćby mogło by się wydawać, że Koziarz nie należy do najwyższych szczytów, to jednak oferuje widoki na niemal całe Beskidy.
Nasyceni pięknymi widokami dalej ruszyliśmy przed siebie, a naszym kolejnym celem było zdobycie Błyszcza. W drodze na niego mijaliśmy ukwiecone polany, przy których na chwilę zatrzymywaliśmy się by zrobić zdjęcia bujnym kwiatom. Co prawda szczyt Błyszcza nie znajduje się bezpośrednio na szlaku, to jednak dojście do niego nie powinno stanowić żadnego problemu. W jego kierunku wiedzie dobrze widoczna i szeroka droga. Na jego wierzchołku znajduje się Kaplica Papieska ufundowana przez mieszkańców Tylmanowej oraz pomnik Jana Pawła II, bowiem od lat 70-tych odprawiane są tam nabożeństwa organizowane przez grupy oazowe. Po
krótkiej przerwie dalej wędrowaliśmy w przyjemnej dla oka scenerii. Raz po raz pokazywały nam się kolejne piękne beskidzkie krajobrazy, a w pewnym momencie także na Tatry i Pieniny. Dopiero pod Dzwonkówką, znów weszliśmy w las, którym wędrowaliśmy, aż do samego schroniska pod Bereśnikiem. W schronisku podczas przerwy obiadowej mogliśmy spróbować smacznych potraw serwowanych przez to niewielkie, lecz klimatyczne schronisko. Gdy pozostała nam już tylko niespełna godzina marszu do Szczawnicy, po raz kolejny mogliśmy się przekonać, że Beskid Sądecki, choć postrzegany jako góry „pełne” lasów może urzec każdego turystę niesamowitymi widokami. Tym razem naszym oczom ukazał się majestatyczny widok na przełom Dunajca na tle Tatry. I znów nie zabrakło okazji, aby wyciągnąć telefony i aparaty by uwiecznić ten piękny widok.
Po dotarciu do Szczawnicy i krótkiej przerwie na pamiątkowe zdjęcia, wyruszyliśmy w drogę powrotną do Bielska, do którego dotarliśmy ok 19.
Wojtek B.
uczestnicy wycieczki na Błyszcz
12 czerwca 2022 r. odbyła się wycieczka kończąca sezon turystyczny szkolnego koła. Tradycyjnym celem na tę okazję jest Błatnia. Tym razem wspinaczkę rozpoczęliśmy w Jaworzu. Piękny zielony las chronił nas przed wysoką temperaturą, dzięki czemu podejście było przyjemniejsze.
Na miejscu mieliśmy czas na odpoczynek oraz niespodziankę, którą był quiz z wiedzy turystycznej. Najlepsi zostali nagrodzeni.
Po przerwie nastał czas na pamiątkowe zdjęcie i powrót do Wapienicy. Wycieczką na Błatnią nie tylko zamykaliśmy sezon, ale również żegnaliśmy Panią opiekun. Mamy nadzieję na wspólne spotkania na szlaku.
P.G.
zakończenie sezonu na Błatniej
Byliśmy w Tatrach Zachodnich
11 czerwca, wyjątkowo w sobotę, pojechaliśmy do Zakopanego: ekipa turystów i sympatyków bielskiego PTT na czele z przewodnikiem Grzegorzem Lurancem. Trasa wycieczki zakładała wykonanie zgrabnej pętli: od Kużnic przez Halę Kondratową, Przełęcz pod Kopą Kondracką, trawers pod Goryczkową Czubą, na Kasprowy Wierch i zejście Myślenickimi Turniami do Kuźnic. Tuż przed wycieczką śledziliśmy prognozę pogody – zapowiadano przelotne deszcze. W Tatrach Zachodnich zmienna pogoda nie dziwi, jednak mieliśmy nadzieję, że utrzyma się i zobaczymy słynną panoramę z Przełęczy Kondrackiej.
Wycieczkę rozpoczęliśmy z Bielska o 4 rano – zbyt wcześnie, żeby się wyspać, jednak rześkie powietrze i pustki na szlaku z Kuźnic rekompensowały brak snu. Sprawnie ruszyliśmy w stronę Hali Kondratowej, po drodze minęliśmy Hotel na Kalatówkach, który przypomina, że Tatry to nie tylko wypas owiec przez górali, ale też kawałek historii narciarstwa. Z przyjemnością zatrzymaliśmy się w schronisku na Hali Kondrackiej – czas na pierwsze lub drugie śniadanie przyniesione w plecaku lub lokalną kawę z kawałkiem piernika. W tym miejscu wspominaliśmy ze smutkiem niedawny pożar poddasza schroniska (31.05.2022). W akcji ratunkowej wzięło udział 16 zastępów straży pożarnej. Nikt nie ucierpiał, ale dach wymaga dalszych napraw. Przewodnik opowiedział nam o poprzednim groźnym wydarzeniu dla schroniska: w 1953 roku zeszła kamienna lawina i kamień ważący 15 ton wbił się w ścianę schroniska… Ruszyliśmy dalej kamienną ścieżką łagodnie pod górę w kierunku Przełęczy pod Kopą Kondracką – z nadzieją, że pogoda się utrzyma: nie padało, mgły się rozwiewały. Na trasie kilka postojów, a droga wspinała się, żeby doprowadzić nas do wyczekiwanej przełęczy. Jednak trudna do przewidzenia pogoda, okazała się zmienna: silny wiatr i mgły nie pozwoliły nacieszyć się widokami na Tatry Wysokie, Giewont, Czerwone Wierchy. Osiągnęliśmy wysokość 1863 m n.p.m. Idziemy dalej, szlak ciągnie się grzbietem, czuje się przestrzeń i wysokość, miejscami konieczność pokonania formacji skalnych, jednak ścieżka jest wystarczająco szeroka. Mgły się rozsuwają, żebyśmy mogli zobaczyć słowacką Cichą Dolinę i zalegające gdzieniegdzie łaty śniegu. Trawersujemy Goryczkową Czubę, a stamtąd mamy widok na Kasprowy Wierch. Najpierw idziemy do schroniska, potem na szczyt. Jesteśmy na wysokości 1987 m n.p.m. To tutaj dwie nowe koleżanki otrzymały legitymacje członkowskie i uroczyście zostały powitane w gronie Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Oddział Bielsko–Biała. Z Kasprowego Wierchu nie zjechaliśmy kolejką, ale zielonym szlakiem podążyliśmy przez Turnie Myślenickie do Kuźnic. To była piękna wycieczka. Tatry nawet w wędrującej mgle budzą podziw.
eMKa
uczestnicy wycieczki na Kasprowym Wierchu
Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy w piękny i słoneczny poranek. Przez cały czas trwania wędrówki towarzyszyła nam wymarzona pogoda. Na trasie udało nam się dostrzec żmiję, siedzącą w trawie oraz wiele ciekawych owadów. Na Magurkę dotarliśmy około godz. 11:00. Czekał tam na nas przepyszny żurek i konkursy z nagrodami. Odpoczywaliśmy, ciesząc się wiosennym słońcem, aby później móc wyruszyć w drogę powrotną. Zeszliśmy z góry dość szybko, dlatego musieliśmy chwilę poczekać na busa, który zawiózł nas z powrotem do Rybarzowic. Cała wycieczka przebiegła sprawnie w wesołej atmosferze.
Julia Krywult
SK PTT „Krokus” na Magurce Wilkowickiej
Prognozy pogody od początku tygodnia, w którym miało się odbyć wyjście na Grzesia, znów były bardzo nieoptymistyczne… Nie zrażało nas to jednak i staraliśmy się być dobrej myśli. Z takimi nastrojami grupa uczniów z VIII Liceum Ogólnokształcącego w Bielsku-Białej oraz z V Liceum Ogólnokształcącego w Bielsku-Białej wyruszyła o godzinie 7:00 ze swojego macierzystego miasta w kierunku najwyższego pasma górskiego w Polsce.
Po drodze przewodnik opowiadał nam wiele ciekawych historii oraz faktów na temat mijanych przez nas wzniesień i szczytów w Beskidach. Po dotarciu do Doliny Chochołowskiej oraz krótkiej zbiórce, wyruszyliśmy w kierunku kolejki, gdyż za namową naszego przewodnika zdecydowaliśmy, że pierwszą część trasy (z uwagi na dominujący asfalt oraz niską atrakcyjność widokową) pokonamy kursującą tam kolejką. Wysiedliśmy na Polanie Huciska.
Trasa nie była bardzo wymagająca, jednak nieustannie pięła się w górę. Na szczęście niebo przez cały dzień było tylko zachmurzone bez żadnych opadów. Podczas wchodzenia na szczyt odbywało się wiele pasjonujących rozmów na rozmaite tematy. Po osiągnięciu wierzchołka, na którym mieliśmy krótką przerwę, miała miejsce krótka sesja fotograficzna oraz ceremonialne pozostawienie naklejek SK PTT „Pionowy Świat” im. Piotra Morawskiego oraz SK PTT „Pionowy Świat” im. Wandy Rutkowskiej z tyłu tabliczki inforumującej o przebiegu szlaków. Później skierowaliśmy się w drogę powrotną.
Idąc w dół, prowadziliśmy burzliwe konwersacje na życiowe tematy. W tej atmosferze całkiem żwawym tempem zeszliśmy do schroniska, gdzie mogliśmy pozwolić sobie na 30-minutową przerwę. Następnie przeszliśmy do autokaru (tym razem pokonując asfalt „z buta”), który przewiózł nas z malowniczej doliny w Tatrach Zachodnich do stolicy Podbeskidzia, gdzie zameldowaliśmy się już kwadrans po 19:00.
Takie wycieczki oprócz walorów turystycznych niosą również szeroki wachlarz doświadczeń. Integracja grup z różnych szkół to równie ważna rzecz, a poznani przyjaciele pozostaną na wiele lat. Niejednokrotnie spotkamy się z nimi jeszcze na niejednym jednym szlaku. Jest to niesamowicie ważne i potrzebne dla pokolenia, którego głównym środkiem komunikacji jest telefon. Pandemia odcisnęła wyraźne piętno na relacjach międzyludzkich, które w wielu przypadkach zdają się po prostu zanikać…
SzW
młodzież na Grzesiu
Przez cały tydzień poprzedzający finał akcji „Sprzątamy Beskidy z PTT 2022” pogoda nie zapowiadała się zbyt optymistycznie. Deszcze, burze i duża wilgotność powietrza nie zwiastowały pięknej, słonecznej i ciepłej soboty, w którą planowaliśmy wędrować szlakami prowadzącymi w stronę Hrobaczej Łąki. A jednak tak właśnie się stało. Pogoda była cudowna.
327 turystów, w tym 257 dzieci i młodzieży ruszyło szlakami Beskidu Małego, by posprzątać góry ze śmieci.
Z Lipnika niebieskim szlakiem przez Gaiki ruszyło Szkolne Koło PTT „Diablaki” z Dąbrowy Górniczej, z kolei czarny szlak zaczynający się na granicy Bielska-Białej i Kóz posprzątały harcerki z VI Beskidzkiej Drużyny Harcerek ZHR „Rzeka”. Żółty szlak z Kóz przez Przełęcz u Panienki porządkowali podopieczni Domu Dziecka w Oświęcimiu, a na nieszablonowej kombinacji szlaku niebieskiego z Kóz w kierunku Bujakowskiego Gronia oraz szlaku czerwonego działała młodzież ze Szkolnego Koła PTT „Halniaki” z Kóz. To od północy.
Na południowych stokach Hrobaczej Łąki dzielnie „walczyła” młodzież z Oddziału PTT w Chrzanowie i jego licznych Szkolnych Kół. Sprzątali oni fragment Małego Szlaku Beskidzkiego od zapory w Porąbce, żółty poprowadzony z Żarnówki Małej oraz oba biegnące przez Nowy Świat w stronę Gaików szlaki: zielony i niebieski.
Ze Straconki, przemierzając przy okazji sprzątania pierwszy etap Małego Szlaku Beskidzkiego, wędrowała grupa podopiecznych Fundacji Grupa Kęty Dzieciom Podbeskidzia z placówek w Bielsku-Białej (dwóch), Kętach, Międzyświeciu i Żywcu, natomiast niebieskim szlakiem od Przełęczy Przegibek ruszyło najmłodsze Szkolne Koło z bielskiego oddziału PTT, które niedawno zaczęło działalność przy SP36 w Bielsku-Białej.
Spotkanie wszystkich grup na polanie pod szczytem Hrobaczej Łąki zaplanowane było pomiędzy 12 a 13. Był to czas na pieczenie kiełbasek, wspólne rozmowy i wygłupy oraz posprzątanie polany. Kawał dobrej pracy wykonali koledzy z Koła PTT w Kozach, którzy posegregowali przyniesione odpady (łącznie 1000 litrów) i bezpiecznie zwieźli na dół oraz harcerki, które przygotowywały kiełbaski do pieczenia na ognisku. Wśród naszych zdobyczy pojawiły się tak nietypowe jak kawał linoleum oraz pordzewiałe garnki i wiadra.
Podsumowanie akcji to tradycyjne wręczenie pamiątkowych dyplomów wszystkim grupom, które wzięły udział w tegorocznej, już jedenastej odsłonie akcji „Sprzątamy Beskidy z PTT” oraz podziękowań naszym sponsorom i partnerom.
Podczas tegorocznej akcji odbyły się trzy wspólne sprzątania szlaków w rejonach Klimczoka (Beskid Śląski), Babiej Góry (Beskid Żywiecki) i Hrobaczej Łąki (Beskid Mały). Dodatkowo SK PTT „Halniaki”, które nie mogło wziąć udziału w sprzątaniu Babiogórskiego Parku Narodowego, tydzień wcześniej wysprzątało rejon Mosornego Gronia, a aktywni seniorzy z bielskiego oddziału PTT wysprzątali szlak spacerowy im. Żywieckich Habsburgów podczas swojej wycieczki na Jaworzynę w Beskidzie Małym. Łącznie w akcji „Sprzątamy Beskidy z PTT 2022” wzięły udział 962 osoby (nowy rekord), w tym 726 dzieci i młodzieży, którym udało się znieść z górskich szlaków 5200 litrów śmieci. To cieszy, bo śmieci było wyjątkowo mało, biorąc pod uwagę poprzednie edycje.
Akcja „Sprzątamy Beskidy z PTT 2022” odbyła się pod patronatem honorowym Marszałka Województwa Śląskiego Jakuba Chełstowskiego, Marszałka Województwa Małopolskiego Witolda Kozłowskiego i Prezes Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego Jolanty Augustyńskiej, która osobiście podziękowała uczestnikom pod Babią Górą. Patronat medialny nad akcją od wielu lat sprawują tygodnik „Kronika Beskidzka” i portal informacyjny beskidzka24.pl, a także od lat wspierają nas nasi niezawodni sponsorzy: Grupa Kęty S.A. oraz Polskie Mięso i Wędliny Łukosz sp. z o.o.
Serdecznie dziękujemy wszystkim zaangażowanym w akcję!
SB
część uczestników finału akcji pod Hrobaczą Łąką
Za nami piąty wyjazd z podopiecznymi Fundacji Grupa Kęty Dzieciom Podbeskidzia w ramach cyklu wycieczek „Zamiast klawiatury nasze piękne góry”. Młodzież z placówek w Bielsku-Białej (dwóch), Kętach, Międzyświeciu, Pszczynie i Żywcu w nieco odmienionym składzie wędrowała dziś pierwszym odcinkiem Małego Szlaku Beskidzkiego. Oddział PTT w Bielsku-Białej jest partnerem tego przedsięwzięcia, wspomagając młodych turystów przewodnicko i organizacyjnie. Zachęcamy do zapoznania się z relacją z tej wycieczki:
W sobotę, 11 czerwca wyruszyliśmy na kolejną wędrówkę – po raz pierwszy w ramach Małego Szlaku Beskidzkiego. Tym razem połączyliśmy to z akcją „Sprzątamy Beskidy z PTT”.
Ruszyliśmy czerwonym szlakiem ze Straconki. Razem z nami na szlak wyszli wychowankowie z POW w Żywcu, Bielska-Białej, Kęt i Pszczyny. Zaopatrzeni w worki i rękawiczki z zapałem szukaliśmy śmieci. Ku naszemu zadowoleniu, było ich niewiele – kilka butelek, kapsli i wielkie, czarne wiadro. Trasa naszej wędrówki wiodła przez Gaiki, Groniczki i Przełęcz u Panienki. Mogliśmy podziwiać piękne widoki i robić pamiątkowe fotki.
Na Hrobaczej lace czekało na nas ognisko i pyszne kiełbaski. W ten sposób uczestniczyliśmy w akcji sprzątania, a po zejściu do zapory w Porąbce, zaliczyliśmy pierwszy etap MSB. Gratulujemy wszystkim i do zobaczenia na szlaku!
Magda i Marcin, Żywiec
uczestnicy wycieczki na Hrobaczej Łące
Rozliczenie PIT Online z PITax.pl dla OPP. Projekt realizujemy we współpracy z IWOP.
