Oddział PTT w Bielsku-Białej

W kolejny wtorek spotkaliśmy przy całkiem niezłej frekwencji na prelekcji przygotowanej przez Radka Zawadę i Krzyśka Prudla. W czasie, gdy nasi oddziałowi koledzy wspinali się w sierpniu na austriackiego Grossglocknera, Radek z Krzyśkiem w towarzystwie dwóch kolegów wybrali się na najwyższy szczyt Francji – Mont Blanc. Z pewnych względów wybrali Drogę Papieską, a więc podejście od strony włoskiej, które – co udowodnili w trakcie prelekcji – było pełne niespodzianek. Na zakończenie mieliśmy jeszcze okazję obejrzeć ciekawe podsumowanie tegorocznej wyprawy na dach Europy w postaci zmontowanego przez Krzyśka filmiku. Warto było wybrać się dziś do lokalu PTT. Dziękujemy za piękną prelekcję!

SB
.

w trakcie prelekcji

Kiedy zbliżał się dużymi krokami termin wyjazdu w Tatry Zachodnie nikomu nie przyszło pewnie do głowy, że pogoda spłata nam figla i szczyty przykryje biała pierzynka. Tak więc na wycieczkę wybrali się tylko odważni, których taka zmiana pogody nie przeraziła. Jak zaplanowaliśmy punktualnie o 6.00 wystartowaliśmy z Bielska-Białej kierując się w kierunku Zakopanego.  Dojechaliśmy pod krokiew i tam rozstaliśmy się z naszym kierowcą, bo przesiedliśmy się do busów, które zawiozły nas do Kuźnic. Na starcie zrobiliśmy wspólne zdjęcie i ruszamy wybrukowana kamieniami drogą,  niebieskim szlakiem w kierunku schroniska PTTK na Hali Kondratowej. Po drodze mijaliśmy Hotel górski PTTK Kalatówki, a po opuszczeniu dość rozległej Polany Kalatówki zapuściliśmy się w las. Ścieżka stała się węższa. Zaczynamy też iść pod górę po kamiennych stopniach. Kilkanaście minut potem meldujemy się na Hali Kondratowej. Okolica schroniska stanowi świetne miejsce na moment relaksu i odprężenia przed podejściem na „Śpiącego Rycerza”. Spędzamy tu pół godziny, krótki odpoczynek, czas na posiłek i pada decyzja, że ruszamy na podbój Giewontu. Od Hali Kondratowej wędrujemy dalej tym samym niebieskim szlakiem. Raz jeszcze wkraczamy do lasu. Później jednak drzewa znikają, a pojawia się kosodrzewina, przykryta warstwa białej pierzynki. Z czasem nasza droga staję się coraz bardziej męcząca, podchodzimy teraz mocno pod górę. Piękna słoneczna pogoda topi śnieg, staje się on coraz bardziej mokry, miejscami nogi same się rozjeżdżają. Wokół nas piękna panorama Tatr Zachodnich. Pniemy się w górę, pierwszy łańcuch, stawiamy duży krok by wdrapać się na skalną półkę. Idziemy po skalnych blokach przykrytych warstwą śniegu. Po łańcuchach i osiągamy nasz dzisiejszy cel. Udało się, szczyt zdobyty!!! 🙂 Czas na fotki, podziwianie piękna tatrzańskich szczytów i decyzja, że pora powoli schodzić. Dotychczas jednokierunkowa  trasa dziś stała się dwukierunkowa, bo szlak służący do zejścia nieprzetarty i ciężko nim było schodzić. Jak się okazało to wejście było łatwe czego nie można powiedzieć o zejściu. Szlak stał się bardzo śliski, nie pomagały kijki i raki, miejscami co niektórzy zjeżdżali na tyłkach 🙂 ale wszystkim, którzy wybrali się na Giewont bezpiecznie udało się zejść do Wyżniej Kondrackiej Przełęczy. Teraz pozostała tylko trasa powrotna do schroniska.  Pod schroniskiem oficjalnie została wręczona legitymacja członkowska PTT naszemu koledze Pawłowi.  Posiedzieliśmy chwilę w schronisku, przywitaliśmy się z przedstawicielami PTT Oddziału Chrzanów i ruszyliśmy w drogę powrotna do Kuźnic. Na trasie mijaliśmy jeszcze przedstawicieli PTT Oddziału Warszawa. Pod krokiew, gdzie rozstaliśmy się z naszym kierowcą wszyscy stawili się na czas i punktualnie o 17.00 wyruszyliśmy w drogę powrotną do Bielska-Białej. Myślę, że wszystkim uczestnikom, którzy nie wystraszyli się aury zimowej na długo ten dzień zostanie w pamięci. Wycieczkę zakończyliśmy o 20.00 przyjazdem na miejsce startu. Do zobaczenia za tydzień na kolejnej wycieczce, ale to już w inny rejon Tatr Zachodnich.

K.T.
.

część grupy w Kuźnicach

9 października br. odbyła się prelekcja Agnieszki Wypych nosząca tytuł „Smaki Barcelony”
Jak powiedziała sama prelegentka sama Hiszpania, a szczególnie Barcelona fascynowała ją od zawsze ze względu na język, muzykę, kulturę, sztukę, klimat itd… To przecież miasto, które jak pisał Carlos Ruiz Zafón w swej powieści „Cień wiatru” ma w sobie „czarodziejską moc”.
Prelegentka zwiedziła Barcelonę jesienią ubiegłego roku, była to jej podróż poślubna. W trakcie pobytu młodzi małżonkowie z przewodnikiem w ręce zwiedzili miejsca takie jak majestatyczny Plac Hiszpański (Placa Espanya) czy magiczna dzielnica gotycka (Barri Gotic) z mnóstwem obiektów sakralnych, odpoczywali w parku Guella na najdłuższej ławce świata, kosztowali smakołyki na stoiskach ulicznych La Rambla, podziwiali cuda architektoniczne wykonane prze genialnego architekta Gaudiego, pili kawę na Placu Sagrada Familia, a także zwiedzili stadion sportowym Camp Nou i zażyli kąpieli wodnych na słynnych hiszpańskich plażach. Nie zabrakło także krótkiej wizyty w muzeum erotyki, które jednak nie zachwyciło… Oprócz zwiedzania, małżonkowie kosztowali i degustowali przeróżne potrawy i smaki. Do końca życia w ich pamięci pozostanie smak grillowanych krewetek z ziołami oraz sangrii wypitej w porcie – lokalnego trunku, którego to smaku mimo prostoty składników (czerwone wino „zaprawione” mocniejszym alkoholem, owoce, lód i cukier) nie udało im się odtworzyć po powrocie do domu.
Tydzień podróży minął błyskawicznie, a jak powiedziała pani Agnieszka był to niestety za krótki okres, aby zwiedzić i odkryć wszystkie niespodzianki jakie kryje to cudowne miasto, ale był to czas wystarczający, aby poczuć magiczną atmosferę miasta i chcieć tam znów wrócić by po raz kolejny poczuć smaki Barcelony zarówno dla ciała i dla ducha.

E.J-P
.

Agnieszka Wypych w trakcie prelekcji

8 października 2016r. uczniowie szkół Powiatu Bielskiego wzięli udział w kolejnej już wycieczce górskiej z cyklu „Na szczytach Beskidów” zorganizowanej przez bielski Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Tym razem celem uczestników wycieczki był najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego należący do Korony Gór Polski – Radziejowa o wysokości 1266 m n.p.m.
Wycieczka wyruszyła z Bielska-Białej punktualnie o godzinie szóstej rano zabierając po drodze wszystkich uczestników – również grupę SKKT-PTTK „Groniczki” z SP 1 w Kozach. Po czterogodzinnej jeździe autokarem dotarliśmy do Kosarzysk skąd czerwonym szlakiem rozpoczęliśmy naszą pieszą wędrówkę na szczyt pod wodzą przewodnika Janusza Foszcza z Oddziału PTT w Tarnowie.
W czasie pierwszego krótkiego postoju przy Bacówce na Obidzy najmłodsi uczestnicy postanowili ulepić bałwana z pierwszego „spotkanego” w tym roku śniegu. 🙂 Bałwan cieszył się wielką popularnością i stał się „bohaterem” (nie tylko) naszych zdjęć.
Trasa przez Przełęcz Obidzką na Wielki Rogacz była mokra i błotnista. Miejscami doskwierał nam mroźny wiatr połączony z lekkimi opadami śniegu. Jednak dobre humory i siły nie opuszczały uczestników wyprawy – szczęśliwie dotarliśmy na Wielki Rogacz (1182 m n.p.m).
Po krótkim odpoczynku rozpoczęliśmy ostatnią i miejscami najtrudniejszą część naszej trasy – przez Przełęcz Żłobki udaliśmy się w kierunku na Radziejową. Im wyżej, tym więcej śniegu i miejscami (niestety) błota. Białym szlakiem, wśród złoto – białych drzew, walcząc momentami z własnymi słabościami, po około trzech godzinach wędrówki dotarliśmy szczęśliwie na upragniony szczyt – Radziejową. Z wieży widokowej ochotnicy mogli podziwiać roztaczające się w czterech kierunkach pasma górskie. Patrząc w dół oglądali… śnieżne „orły”, które z wielką radością i uśmiechami na twarzy „tworzyli” uczniowie na polanie tuż przy wieży. Dotarcie na szczyt uwieczniliśmy pamiątkowymi zdjęciami.
W drodze powrotnej, zatrzymaliśmy się na posiłek w Bacówce na Obidzy. Rozleniwieni, pojedzeni i przemoczeni wróciliśmy do autokaru i udaliśmy się w długą podróż powrotną do Kóz i Bielska-Białej. Zmęczeni ale z uśmiechami na twarzach o godzinie 21 pożegnaliśmy się z uczestnikami wycieczki.
Niecierpliwie czekamy na kolejną wspólną wycieczkę! Do zobaczenia na szlaku! 🙂

Kasia P.
.

na szczycie Radziejowej