Oddział PTT w Bielsku-Białej

Moje wrażenia jako uczestnika wspaniałej Wigilijki:
Przyjechałem do Bielska-Białej, do siedziby Oddziału PTT, gdyż tam właśnie odbywał się świąteczny opłatek. Oczywiście, Szymkowi – prezesowi oddziału nie przeszkadzało przyjąć składki od mnie i jeszcze kilu osób. Atmosfera była wspaniała i chociaż były osoby, które w ogóle się nie znały to wszyscy rozmawiali, śmiali się. Nikogo nie krępowało, że pomiędzy uczestnikami były osoby z Zarządu Głównego, ogólnie było bardzo miło. Naliczyłem 27 osób, każdy przyniósł drobiazg i zrobiła się niezła uczta, a i tak większości stołu wigilijnego nie ruszono. Tak nawiasem mówiąc, ciekawe jak prezes to wszystko na zakończenie ogarnął.

Andrzej K.
.

Jak co roku, członkowie bielskiego Oddziału PTT oraz członkowie BKA spotkali się na wspólnym spotkaniu opłatkowym. Tym razem przybyło 27 osób.
Na wstępie Prezes Oddziału Szymon Baron powitał wszystkich przybyłych, po czym podsumował działalność oddziału w mijającym roku. Następnie zabrali głos przybyli goście, m.in. sekretarz Zarządu Głównego Remigiusz Lichota oraz Kuba Wydrych członek Fundacji Babci Aliny, jak i naszego oddziału, który zachęcał członków PTT i BKA do udziału w akcjach charytatywnych tejże fundacji.
Następnie wszyscy zgromadzeni przystapili do łamania się opłatkiem i składania życzeń noworocznych, a następnie zasiedli do suto zastawionego stołu wigilijnego. Po symbolicznej wieczerzy uczestnicy spotkania podzielili się na małe grupki i podobnie, jak w trakcie spotkań czwartkowych omawiali plany wycieczek i spotkań na nadchodzący rok 2013.
I tak do późnych godzin wieczornych, miło i sympatycznie, spędzaliśmy tę wyjątkową wigilię.

Tomasz W.
.

uczestnicy spotkania opłatkowego

26 grudnia 2012 roku spotkała się ze sobą grupka członków i sympatyków PTT, by spędzić trochę czasu wspólnie spacerując na Kozią Górę (686 m n.p.m.)
Pomysł narodził się po Pasterce na Dębowcu. Rzucono hasło, by w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia przejść się na Kozią Górę w celu zrobienia sobie nieco miejsca na kolejny świąteczny posiłek. Tego samego dnia wieczorem, tj. 25 grudnia za pomocą Facebooka skrzyknęła się 10-cio osobowa grupa.
W taki oto sposób około godziny 10-tej spotkaliśmy się w Cygańskim Lesie pod Czerwonym Kapturkiem. Dla jednego z pilotów samochodu miała to być figura czerwonego krasnala, której wypatrywali wszyscy pasażerowie tego auta. 🙂
Szliśmy do góry trzymając się głównie żółtego szlaku. Po drodze zrobiliśmy sobie przystanek na kuleczki z „wkładką” od Doroty (okazało się jednak, że najmłodsi muszą jeszcze podrosnąć, by docenić ich smak). Na skutki jakże przepysznych ciasteczek nie musieliśmy długo czekać. Gdy ruszyliśmy z postoju, Prezes padł jak długi na ziemię. Jego własna córka powaliła go jednym ruchem.
Spacerowym tempem dotarliśmy do schroniska około 11:40. Tam częstowaliśmy się nawzajem świątecznymi łakociami. Atmosfera była wesoła, choć niektórzy „przyprawiali sobie nawzajem rogi”. Czas najmłodszym umiliła zabawa z ciocią Dorotą w Koziej Chacie.
W zdobyciu szczytu Koziej Góry towarzyszył nam śpiew kolęd. Dla niektórych góra ta okazała się zbyt niska, dlatego też najmłodsi mieli możliwość być nieco wyżej;)
W drodze powrotnej towarzyszyła nam przepiękna panorama Bielska. Do samochodów dotarliśmy około godziny 14-tej. Powróciliśmy do swoich domów, by dalej z rodzinami cieszyć się świątecznym czasem.

Ania W.
.

nasza grupka na szczycie Koziej Góry

Od pewnego czasu wśród członków PTT przewijało się hasło „Pasterka na Wiktorówkach”, „Pasterka na Wiktorówkach”… A okazało się, że wyszedł facebookowy spontan na Dębowcu.
Po Wigilii zjechaliśmy się na parking w 3 samochodach – trochę zdziwiła nas obsługa pobierająca opłaty parkingowe o takiej porze. Choć droga do Bielska była trudna z powodu bardzo gęstej mgły i śliskiej jezdni, to na miejscu zaskoczyła nas temperatura. Poubieraliśmy się specjalnie aby nie zmarznąć, a efekt był taki, że już po drodze na Dębowiec parowały z nas wszystkie zjedzone potrawy wigilijne.
Atmosfera podczas mszy przy nowo wybudowanej Kapliczce była rewelacyjna – wszyscy zgodnie śpiewali kolędy i nawet ogromne ilości błota pod nogami nikomu nie przeszkadzały, co najwyżej wywołały trochę uśmiechu kiedy już ktoś się przykleił.
Po zakończeniu mszy spotkaliśmy się z dobrymi znajomymi, przedstawicielami Akademickiego Koła Przewodników Górskich z Bielska-Białej, co było miłą niespodzianką. Był i czas na życzenia z dzieleniem się opłatkiem.
Piękna pasterka na początek pięknych Świąt.

Łukasz K.
.

wspólne zdjęcie ze znajomymi z AKPG Bielsko-Biała

Ostatnim w tym roku pokazem slajdów w naszym lokalu była prezentacja Andrzeja Ziółko pt. „Szwajcaria – spacer po regionie Jungfrau”. Nasz kolega z Oddziału zaprezentował szereg zdjęć i filmików prezentujących Alpy dostępne dla każdego turysty, a więc dostępne szlakami turystycznymi, bądź kolejkami linowymi i szynowymi.
Mieliśmy dzisiaj okazję zobaczyć słynną północną ścianę Eigeru, wyjechać kolejką razem z Andrzejem na Jungfraujoch – Top of Europe, przełęcz położoną pomiędzy szczytami czterotysięcznymi Mönch (4107 m n.p.m.) i Jungfrau (4158 m n.p.m.), obejrzeć okolice Grindelwaldu, w którym nocował, a także przespacerować się do położonego na wysokości 2530 m n.p.m. schroniska Schreckhornhütte i przejechać jednym z autobusów pocztowych (niem. Postbus).
Szkoda tylko, że w ciągu niespełna dwugodzinnej prelekcji nie udało się nam zobaczyć tych wszystkich atrakcji, które przygotował dla nas dzisiejszy prelegent. Mamy nadzieję, że okazja do nadrobienia tego nastąpi już wkrótce i raz jeszcze przeniesiemy się w rejon Jungfrau.

SB
.

w trakcie prelekcji

Dzisiejsza wycieczka rozpoczęła się od ekstremalnej jazdy samochodami po oblodzonej drodze w kierunku Ustronia Polany, skąd mieliśmy już w pełnym składzie pieszo wyruszyć w stronę celu naszej dzisiejszej wycieczki, jakim była Równica. Po dojechaniu do stacji PKP Ustroń Polana, nieopodal stoku Czantorii około godziny dziewiątek rozpoczęliśmy w wyśmienitych humorach szybki marsz zielonym szlakiem w stronę Orłowej w liczbie dziewięciu zapaleńców gotowych na kolejne wyzwania dzisiejszego dnia.
Pomimo niezbyt przychylnych warunków, walcząc ze śniegiem, lodem i wiatrem po 1,5-godzinnym marszu dotarliśmy na półmetek trasy, którym była Orłowa o wysokości 813 m n.p.m. Praaaawie na szczycie spotkała nas bardzo miła niespodzianka, ponieważ zostaliśmy gorąco przywitani przez tamtejszą „zwierzynę łowną”, z którą podzieliśmy się resztkami jedzenia, a ona odwdzięczyła nam się niesamowitą sesją zdjęciową z uczestnikami dzisiejszej wyprawy. Od tego momentu bielskie PTT w swoich szeregach wzbogaciło się o nowego członka w postaci rasowej zwierzyny.
Po pożegnaniu z tamtejszym mieszkańcem udaliśmy się już w stronę Równicy. Po drodze nie mogło się obyć bez prawdziwej bitwy na śnieżki. Po ciężkiej walce i opatrzeniu ran poszkodowanych mogliśmy przystąpić do dalszej drogę. Niespełna godzina drogi z Orłowej na Równicę niebieskim szlakiem upłynęła nam w bardzo szybkim tempie i uwieńczona została wizytą w schronisku na Równicy, w którym każdy mógł się posilić i napoić przed zejściem w dół. Czas spędzony w schronisku upłynął nam na degustacji specjalności tamtejszego szefa kuchni jakim był żurek oraz ocenie umiejętności kulinarnych koleżanki Ani kosztując jej wypieków. Dla osób, które nieco zmarzły podczas dzisiejszego marszu nie obyło się bez skosztowania tamtejszych nieco rozgrzewających napoi, wśród których próżno było szukać gorącej herbaty. Nasz pobyt w schronisku umilał dźwięk kolęd, który przypomniał o przyszłotygodniowych już świętach.
Po spędzeniu bardzo miłych chwil w schronisku niestety trzeba było schodzić. Szybka fotka z banerkiem przed schroniskiem i ruszyliśmy w dół. Każdym kolejny krok przybliżał nas już niestety do końca dzisiejszej wycieczki. Około godziny 14-tej byliśmy już wszyscy przy samochodach, skąd każdy wyruszył w swoją stronę.
Część grupy udała się jeszcze w ramach zabicia ostatecznego głoda do „Jamajki” na smaczną pizzę, gdzie oglądając skoki narciarskie posiliła się i podążyła już na własne śmieci.
Wycieczka należała do udanych i mimo niezbyt licznej ekipy szaleńców przemierzających dzisiejsze szlaki jeszcze przez długi czas będzie wspominana przez jej uczestników. Wszystkich, którzy dzisiaj nam nie towarzyszyli mówimy: „ŻAŁUJCIE” i myślimy, że tym razem nie „WYMIĘKNIECIE” i zobaczymy się już na Magurce.

Aśka O.
.

nasza grupka przed schroniskiem PTTK na Równicy

15 grudnia 2012 r. Oddział PTT w Bielsku-Białej był organizatorem pierwszego w tej kadencji posiedzenia Prezydium ZG PTT poza Krakowem. Posiedzenie odbyło się w naszym lokalu, a wśród omawianych spraw były m.in. akcja „1% dla PTT”, podsumowanie „Roku Ochrony Przyrody 2012” i sprawy wydawnicze.
Po zakończeniu obrad, tradycyjnie przełamaliśmy się opłatkiem, życząc sobie jeszcze lepszego niż bieżący, roku 2013.
Nasz Oddział był reprezentowany przez prezesa Szymona Barona.

SB
.

uczestnicy posiedzenia Prezydium ZG PTT w Bielsku-Białej