Oddział PTT w Bielsku-Białej

W sobotni, letni poranek, 15 lipca, Polskie Towarzystwo Tatrzańskie wraz z przewodnikiem Janem Nogasiem, zabrało nas tym razem na dość łatwą i popularną wycieczkę na Gęsią Szyję w Tatrach Wysokich.
Niestety, wycieczka zaczęła się od żmudnego, mozolnego dojazdu do centrum Zakopanego (około 4 godz.), bowiem po drodze nie ominęły nas ogromne korki (około 1 godz.), skąd dotarliśmy do parkingu na Zazadniej przy wylocie Doliny Filipki (962 m n.p.m.). Tutaj także ilość samochodów była ogromna.
Zniecierpliwieni długą podróżą, swoją pieszą wędrówkę zaczęliśmy od wejścia do Tatrzańskiego Parku Narodowego (kasy biletowe). Przyjemnym niebieskim szlakiem, po drewnianych schodkach dotarliśmy do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr – Kaplicy Matki Bożej Jaworzańskiej na Wiktorówkach (1150 m n.p.m.), które zostało wybudowane na pamiątkę ukazania się Matki Boskiej w 1860 roku. Na skałach wokół kaplicy umieszczono wiele tablic pamiątkowych poświęconych osobom, które zginęły w górach. To symboliczny cmentarz ludzi gór po polskiej stronie Tatr. Sanktuarium i Rusinową Polanę wielokrotnie odwiedzał też kardynał Karol Wojtyła.
Dalej szlak wiedzie po stromych schodach i po krótkim podejściu, wychodząc z lasu, doszliśmy na Rusinową Polanę (1209 m n.p.m.). Na niej zachwycaliśmy się kompleksową panoramą Tatr Wysokich i Bielskich, a także usiedliśmy na ławeczkach, aby odetchnąć choć na chwilę w czasie gorącego dnia. Na polanie znajduje się bacówka, w której można kupić regionalne wyroby z mleka owczego, pochodzącego od owiec, które pasły się tuż obok.
Z Rusinowej Polany ruszyliśmy zielonym szlakiem na Gęsią Szyję. Po stromych schodach (około 1180 sztuk), mozolnie, po około godzinie dotarliśmy na szczyt.
Gęsia Szyja (1480 m n.p.m.) nazwę swą zawdzięcza układzie dolomitowych skał, przypominającym góralom kształt właśnie gęsiej szyjki.
Tutaj wykonaliśmy pamiątkowe zdjęcie oraz wysłuchaliśmy uważnie najważniejszych informacji na temat panoramy Tatr, przekazywanych przez naszego przewodnika Jana Nogasia. Niektórzy z nas odważyli się na przejście do schroniska PTTK w Dolinie Roztoki, a reszta w ten upalny dzień schodziła bezpośrednio do parkingu na Palenicy Białczańskiej przez spokojną i piękną Rówień Waksmundzką (1407 m n.p.m.).
Wszyscy wspólnie spotkaliśmy się na parkingu w Palenicy, skąd naszym transportem udaliśmy się do Bielska-Białej.
Do zobaczenia na kolejnych wycieczkach z PTT i tatrzańskich szlakach!

Gabriela Klimek

uczestnicy wycieczki na Gęsiej Szyi

Trzecią w tym roku mszę św. w ramach ewangelizacji na szczytach Beskidów zaplanowano na 15 lipca 2023 r. na Koziej Górze.
Chcieliśmy zrobić niespodziankę Tadkowi, który uczestniczył w akcji całe poprzednie wakacje, był też obecny na dwóch poprzednich, tegorocznych odsłonach i w rodzinnym gronie, w trójkę wybraliśmy się na najkrótszy możliwy szlak, dostosowany do możliwości Łucji, najmłodszej członkini naszego oddziału i wystartowaliśmy z Bystrej. Początkowo czerwonym szlakiem udaliśmy się na Równię pod Kozią, skąd za niebieskimi znakami dotarliśmy do schroniska. Chwilkę spóźniliśmy się na mszę, a w tym tłumie ciężko było wypatrzyć Tadka.
Po mszy św. okazało się, że Tadek tym razem jest nieobecny, a my nawet banera nie wzięliśmy zakładając, że będzie już wraz z Tadkiem przy schronisku.
Było bardzo ciepło, ponad 30°C – tak ciepło, że dochodząc do schroniska otrzymaliśmy sms z alertem RCB, aby z uwagi na upały ograniczyć aktywność na zewnątrz… No cóż, trochę się spóźnili z tym ostrzeżeniem…
Za tydzień czwarta odsłona ewangelizacji w Beskidach – tym razem na Stożku!

SB

nasza trójka przed schroniskiem na Koziej Górze

Startujemy z Bielska-Białej o 6:00, wczesną porą ku przygodzie, do pięknej krainy Małej Fatry na Słowacji. Czas podróży autokarem mija nam na rozmowach i słuchaniu ciekawych historii przewodnika Witolda Kubika z wypraw w tamte okolice oraz widzianych po drodze szczyty i mijanych wiosek.
Przed 9 docieramy do Vratnej. Na Słowacji czuć chłód poranka, a w górze jest już piękne słońce. Stamtąd kolejka gondolowa zabiera nas na wysokość 1490 m n.p.m., po drodze ukazując piękną górską panoramę piętrzących się szczytów. Przy górnej stacji kolejki chwila na pamiątkowe zdjęcie i zaczynamy naszą wędrówkę.
Po krótkiej chwili docieramy do Snilowskie Sedlo – jest to rozdroże, skąd kierujemy się czerwonym szlakiem na pierwszy szczyt Chleb (1648 m n.p.m.). Stąd aż po horyzont ukazuje się zachwycające morze górskich szczytów, które przybliża nam nasz przewodnik. Chwila na podziwianie pięknych widoków, by dalej podążać, poprzez łańcuch górskich szczytów, ku naszej majestatycznej górze Stoh, którą mamy w zasięgu wzroku. Droga wiedzie przez Steny, dalej czerwonym szlakiem – zaliczając kolejne punkty: Hronove (1630 m n.p.m.), Sedlo za Hronowym (1536 m n.p.m.), Severny Vichol (1535 m n.p.m.), Steny. Mozolna długa wędrówka w palącym słońcu, grzbietami, jest znośna, bo chłodny wiatr daje ukojenie, a widoki otaczających szczytów zachwycają, radują serce – to bezcenna nagroda, która daje poczucie wolności, bliskości, jedności z naturą i siłę by dalej iść.
Za nami 2/3 drogi do celu. Chwila postoju z widokami na otaczający nas górzysty krajobraz, by posilić się przed dalszą drogą. Następnie kierujemy się w dół do doliny. Wędrówka daje odetchnąć nogom, idziemy po płaskim terenie w kierunku dwóch szczytów: po lewej mamy Velky Rozsutec – skalistą górę, a po prawej trawiastą górę Stoh, na którą poprowadzi nas żółty szlak. Na zboczy góry robimy postój w lasku, by po zebraniu się całej grupy razem ruszyć po stromym zboczu w górę. Mamy tylko tylko 45 minut do celu, ale droga daje się we znaki.
Każdy w swoim tempie dociera na szczyt Stoha (1607 m n.p.m.). Trud i zachwyt malują się na twarzach grupy. Podziwiamy przepiękną panoramę gór i drogę, którą przemierzyliśmy. Czas nagle jakby zwolnił, a my niczym na chmurce zawieszeni, dryfujemy wzrokiem, wśród górskich szczytów i dolin – szczęśliwi chłoniemy piękną otaczającą nas panoramę. Upajamy się widokiem, tą chwilą, by na długi czas została w naszych sercach ta magia gór.
Powoli kończy się nasza przygoda na Słowacji. Robimy pamiątkowe zdjęcie grupowe na szczycie i żegnamy się ze Stohem. Droga powrotna wiedzie nas nas w dół zboczem góry, wśród kosodrzewin i pięknej górskiej roślinności do przełęczy Medziholie (1185 m n.p.m.), gdzie na rozstaju dróg, u podnóża, niczym mur wyrasta góra Veľký Rozsutec (1610 m n.p.m.), którą z oddali widzieliśmy – teraz objawiła nam się z bliska. My kierujemy się natomiast w lewo, do wioski Stefanowa. Droga wiedzie przez las, potem doliną, z widokami na zbocza gór.
W Stefanowej wszyscy siadamy w przydrożnej knajpce, a są dwie do wyboru. Mamy czas na uzupełnienie elektrolitów i posiłek. O 17 podjeżdża autokar i zabiera nas do Bielska-Białej, skąd wyruszyliśmy w naszą podróż.
Dziękujemy przewodnikowi Witkowi za piękną wyprawę. Serdecznie zapraszamy i zachęcamy miłośników, pasjonatów gór na wspólne wędrówki w dobrym Towarzystwie przyjaznych, otwartych ludzi.

B.K.

uczestnicy wycieczki na Stohu

8 lipca 2023 r. wybraliśmy się na Błatnią, by wziąć udział w ewangelizacji na szczytach Beskidów.
Wystartowaliśmy z Jaworza Górnego w kierunku Błatniej, gdzie punktualnie w południe odbyła się msza święta, którą odprawiał ks. Stanisław w asyście pięciu księży. Oprawę muzyczną przygotowała wspólnota Zacheusz z Jaworza. Teren z kolei pięknie przygotował kol. Wojtek, gospodarz schroniska.
Wędrowaliśmy w 6-osobowej grupie, a nasza dalsza trasa wiodła przez Stołów na Klimczok i dalej przez Szyndzielnę i Dębowiec do Bielska-Białej.
Było ciepło, około 24°C, a my podczas wycieczki przeszliśmy łącznie 17 km.
Za tydzień w sobotę zapraszam na Kozią Górę w Beskidzie Śląskim.

Tadeusz Budny

nasza grupka na Błatniej wraz z księżmi odprawiającymi mszę św.