Oddział PTT w Bielsku-Białej

Kolejny już raz, życzliwy spotkaniom ludzi gór w ramach cyklu „Wspaniały świat gór wysokich” dyrektor Książnicy Beskidzkiej, p. Bogdan Kocurek dał niestrudzonemu Janowi Weiglowi możliwość ugoszczenia niezwykle ciekawego gościa.
Przybył do nas już nie z Katowic, a z Górek Wielkich („mam do was bliżej”) Janusz Majer – podróżnik, uczestnik wielu wypraw wysokogórskich, wieloletni szef Wysokogórskiego Klubu w Katowicach, a aktualnie koordynator programu „Polskie Himalaje” – z interesującym tematem: „Śląscy himalaiści”.
Ta tematyka ściśle wiązała się z odsłonięciem w dniu 28 października br. w katowickim Parku Kościuszki pomnika upamiętniającego wybitnych śląskich wspinaczy, którzy z pasją zdobycia najwyższych szczytów poszli w te groźne góry, ale z nich nie powrócili do swych rodzin, domów i kolegów o od liny.
Ci, uczczeni pomnikiem (zaglądnij na stronę Klubu Wysokogórskiego w Katowicach) himalaiści to: Henryk Furmanik, Andrzej Hartman, Rafał Chołda, Jan Nowak, Mirosław Dąsal, Jerzy Kukuczka, Tomasz Kowalski oraz Artur Hajzer.
Im to właśnie poświęcił Janusz Majer, jako klubowy kolega, wspomnienia wzbogacone licznymi zdjęciami indywidualnymi i grupowymi wspinaczkowych tras i obozów-biwaków a także zdobytych szczytów.
Wielu z nich zaczynało swą przygodę z górami od dziecinnych wspinaczek po śląskich hałdach czy też od harcerskich wędrówek. To tam złapali tego wspaniałego bakcyla wysokogórskiego, który rozwijał się i rósł poprzez jurajskie skałki, beskidzkie szlaki, tatrzańskie percie, ściany i granie Alp, Kaukazu i Andów, aż zaprowadził Ich w odległe Himalaje, Karakorum czy szczyty Alaski, gdzie dokonali swego żywota w starciu ludzkiej słabości z żywiołami natury.
Tak te góry pokochali, że w nich na wieczność pozostali rozsławiając przy tym imię swej Ojczyzny – Polskę.
Dziękujemy Januszowi Majerowi i naszemu długoletniemu Prezesowi Janowi Weiglowi za przypomnienie i przybliżenie nam tych wysokogórskich herosów i bojowników.
Przy najbliższym pobycie w Katowicach będziemy chcieli przy pomniku tych, których przygarnęły pokochane przez Nich góry, złożyć wiązankę kwiatów od Oddziału PTT w Bielsku-Białej i zapalić znicz. Cześć Ich pamięci!

AG
.

w trakcie prelekcji

Równo w rok po poprzednich opowieściach (zobacz tutaj), spotkaliśmy się w kameralnym gronie, by wysłuchać dalszego ciągu podróży po Londynie, którą przygotował specjalnie dla nas wiceprezes Oddziału Jan Nogaś.
Tym razem mieliśmy okazję zobaczyć słynne londyńskie muzea na czele z Muzeum Historii Naturalnej oraz monumentalne katedry i kościoły angielskiej stolicy. Odwiedziliśmy korty tenisowe w Wimbledonie oraz stadion Arsenalu Londyn. Nie mogło oczywiście zabraknąć takich miejsc, jak Tower Bridge, czy coraz bardziej znane London Eye.
Warto było przyjść dzisiaj do lokalu PTT/BKA, by poczuć się jak na wycieczce po stolicy Wielkiej Brytanii. Do zobaczenia za tydzień!

SB
.

Jan Nogaś w trakcie prelekcji

W niedzielny poranek o godz. 4:00 w prawie czterdziestoosobowej grupie wyruszamy na kolejną wycieczkę w słowackie Tatry Wysokie. Jesteśmy nieco bardziej wyspani niż przed dwoma tygodniami (Sławkowski Szczyt), bo wyjazd jest późniejszy i zmiana czasu z letniego na zimowy pozwoliła spać o godzinę dłużej. Naszym celem jest jeden z łatwiejszych do zdobycia tatrzański dwutysięcznik – Przednie Solisko (sł. Predné Solisko) o wys. 2093 m n.p.m. Pierwotnie wycieczka miała bardziej ambitny cel, bo przejście ze Szczyrbskiego Jeziora (sł. Štrbské Pleso) na Bystry Przechód (sł. Bystré Sedlo) – 2314 m n.p.m., ale prognozy pogody zapowiadające wystąpienie warunków zimowych w Tatrach Wysokich oraz odbywające się wybory do Sejmu i Senatu skłoniły Organizatorów do skrócenia wycieczki.
Jedziemy przez Suchą Beskidzką, Nowy Targ i po przekroczeniu granicy, o godzinie 7:15 docieramy na parking w Szczyrbskim Jeziorze. Droga pusta i sucha, chociaż Podhale i polska strona Tatr całkiem biała. Od południowej (słowackiej) strony króluje jednak piękna jesień ze sporadycznymi śladami śniegu.
Szczyrbskie Jezioro (miejscowość i jezioro) leża na wysokości prawie 1350 m n.p.m. Jest rześko (temperatura w granicach zera) i słonecznie. Chmury zalegają gdzieś na wysokości 1000 m n.p.m. i mamy wspaniałą widoczność. Pogoda dosłownie wymarzona do wędrówki i fotografowania. Już po dotarciu na brzeg stawu podziwiamy przepiękną panoramę na Tatry Niżne, Wielką i Małą Fatrę oraz oczywiście Tatry Wysokie.
Patrząc od zachodniej (prawej) strony widzimy m.in. Mały Krywań, Krywań, Liptowskie Turnie, Grzbiet Solisk, Szczyrbski Szczyt, Grań Baszt (Szatan, Pośrednia Baszta, Mała Baszta i Skrajna Baszta), Kopę Popradzką, Wysoką, Smoczy Szczyt, Ganek, Złocisty Szczyt, Tępą, Kończystą i Mały Gerlach.
Brzeg Szczyrbskiego Jeziora pięknie zagospodarowany i wielu biegających po ścieżce okrążającej staw. Trenują tutaj zapewne również czynni sportowcy, bo jesteśmy na wysokości 1350 m n.p.m. Robimy fotki, czytamy plansze pokazujące florę oraz faunę tego miejsca i niespiesznie, niebieskim szlakiem wzdłuż wyciągów narciarskich, wspinamy się do widocznego Schroniska na Solisku (Chata pod Soliskom) – 1840 m n.p.m. Po krótkim odpoczynku i posiłku, czerwonym szlakiem wspinamy się na szczyt Przedniego Soliska (sł. Predné Solisko) – 2093 m n.p.m. Jesteśmy jednymi z pierwszych turystów na szczycie. Ale już ok. godziny 11-tej na szczyt zaczynają podążać całe „tabuny” ludzi podwożonych w rejon schroniska przez kolejkę kanapową. Przeważają oczywiście Słowacy, ale jest też dużo Polaków i Węgrów. Ze szczytu doskonały widok na otaczające góry. Widoczność doskonała na góry wyłaniające się z białego morza chmur. Skały przyjemnie ciepłe zapraszają do odpoczynku i „łapania” promieni słonecznych. Niestety czas szybko ucieka, i aby zdążyć na umówioną godzinę odjazdu (14:00) musimy tą samą drogą (czerwony szlak) zejść do schroniska. Do autokaru (Szczyrbskiego Jeziora) schodzimy przedłużeniem niebieskiego szlaku do połączenia z żółtym w Dolinie Furkotnej i dalej do szlaku czerwonego, który doprowadza nas nad Staw.
Część bardziej zaawansowanych i szybko chodzących uczestników wycieczki (zwanych „ścigantami”) korzystając z przepięknej pogody i nie bacząc na ograniczenia czasowe, postanowiła nie odpuścić i od razu startuje żółtym szlakiem przez Dolinę Młynicką w kierunku Bystrego Przechodu (sł. Bystre siedlo) – 2314 m n.p.m. Wracają żółty szlakiem przez Dolinę Furkotną i ok. godziny 12-tej dołączają do reszty grupy w Schronisku na Solisku. Według relacji na szlaku nie było specjalnych utrudnień zimowych, tylko w pobliżu Wodospadu Skok występowało niewielkie oblodzenie.
Szkoda, że to już ostatnia tegoroczna wycieczka w słowackie Tatry Wysokie. Od 01.11 większość szlaków powyżej schronisk na terenie TANAP-u zostaje zamknięta do ruchu turystycznego. Będziemy mogli tam powrócić dopiero po 15.06.2016.

AZ
.

nasza grupa na starcie wycieczki

Już po raz czwarty Oddział PTT w Bielsku-Białej był partnerem Festiwalu Górskiego „Adrenalinium”, którego ósma edycja odbyła się w żywieckim kinie Janosik w dniach 23-25 października 2015 r.
Tegoroczny program był bardzo bogaty, a wiele ciekawych wydarzeń odbywało się także w stojącym obok kina – namiocie festiwalowym. Ale zacznijmy od początku…
Już w piątek mieliśmy okazję obejrzeć kilka ciekawych filmów oraz wysłuchać dwóch interesujących prelekcji, wszak i goście byli z górnej półki. Jako pierwszy wystąpił Aleksander Doba, pierwszy człowiek, który kajakiem przepłynął z Europy do Ameryki Północnej, za którą to podróż wybrany został w głosowaniu „National Geographic” Podróżnikiem Roku 2015. Niezwykle wesoła, pełna ciekawych anegdotek opowieść sprawiła, że wszyscy poczuliśmy napływ festiwalowej adrenaliny. Drugim z piątkowych gości był wybitny polski skialpinista Andrzej Bargiel, który w tym roku jako pierwszy człowiek zjechał na nartach z ośmiotysięcznika – Broad Peak. Piękne zdjęcia i niesamowite filmiki doskonale uzupełniały ciekawe opowieści himalaisty.
Sobota była najbardziej pracowitym dniem dla ekipy z PTT O/Bielsko-Biała. Na ten dzień zaplanowana została gra miejska „Janosikowym Szlakiem”, której inicjatorką była członkini naszego Oddziału, Lidia Talik, a w której organizację zaangażowały się oprócz niej także ekipy z Oddziału Babiogórskiego PTTK w Żywcu, serwisu turystyczno.pl oraz naszego Oddziału. Uczestnicy gry miejskiej mieli okazję zapoznać się z najnowszym tomem „Pamiętnika PTT”, gdyż właśnie w nim za pomocą szyfru książkowego ukryto znane nam dobrze hasło „Wędruj po górach w dobrym Towarzystwie”. Fachową pomocą w rozwiązywaniu tej łamigłówki służyli Monika i Tomek, którzy z ramienia naszego oddziału zaangażowali się w grę.
W tym samym czasie festiwalowy namiot wypełnili najmłodsi „festiwalowicze”, dla których przygotowano szereg ciekawych warsztatów. Była okazja namalować własny szlak, napić się herbaty z różnych stron świata, czy wspiąć się na ściankę wspinaczkową. O tym, jak należy bezpiecznie wędrować po górach i co zrobić w przypadku wypadku opowiedzieli najmłodszym ratownicy z Grupy Beskidzkiej GOPR.
Namiot odwiedzali też nieco starsi uczestnicy, którzy chcieli posłuchać kolejnych opowieści. Było spotkanie z Agatą Włodarczyk i Przemkiem Bucharowskim, którzy jako „Wataha w podróży” odwiedzają kolejne zakątki Azji. Była Sylwia Biernacka i opowieść o przejściu 440 km brzegiem Bałtyku. Były spotkania z członkami żywieckiego oddziału PTTK, którzy opowiadali o pokonaniu transbeskidzkiego szlaku konnego oraz przejściu Głównego Szlaku Beskidzkiego. Był też blok poświęcony historii żywieckiej turystyki, w którym Kuba Nowak, prezes Oddziału Babiogórskiego PTTK w Żywcu przedstawił „110 lat historii – te same pasje”.
A w kinie oprócz filmów, które są esencją festiwalu, mieliśmy okazję powspominać Zygmunta Andrzeja Heinricha, wybitnego polskiego himalaistę, który zginął w 1989 r. pod przełęczą Lho La w czasie tragicznej wyprawy na Mount Everest, a który swoją młodość spędził w Żywcu-Moszczanicy. Przy okazji VIII Festiwalu Górskiego „Adrenalinium” jego imieniem nazwano jedną z ulic w Żywcu oraz odsłonięto pamiątkową tablicę.
Sobotni wieczór to także, tradycyjna już, okazja do wspólnej zabawy podczas silent disco.
Niedziela, będąca ostatnim dniem trzydniowego spotkania z górami w Żywcu, obfitowała w liczne atrakcje. Oprócz kolejnych warsztatów dla dzieci w festiwalowym namiocie oraz filmów w kinie, mieliśmy okazję obejrzeć i wysłuchać kolejnych prelekcji. Kasia Biernacka opowiadała o dziesięcioletniej eksploracji jaskini J2 w Meksyku, a Jacek Matuszek i Łukasz Dudek przybliżyli nam swój projekt Alpine Wall Tour. To w kinie… a w namiocie m.in. kolektyw Fabryka Przygód zaprezentował „Kubę na jednym kole, czyli 1100 km na monocyklach”.
Oj, działo się… działo się przez te trzy dni bardzo dużo i nie było sposobu, by skorzystać z wszystkich atrakcji przygotowanych przez załogę Kina Janosik z Magdą Kidoń-Staszek na czele oraz zaangażowanych w ten projekt partnerów i wolontariusz. „Adrenalinium” to festiwal górski przez coraz większe „F” – do zobaczenia za rok!

SB
.

ekipa PTT O/Bielsko-Biała obecna na piątkowych pokazach